Περισσεύει το κλάμα για τους μισθοφόρους του ΝΑΤΟ, κάθε φορά που παθαίνουν κάτι σε όποια από τις αποστολές θανάτου εκτελούν. Ανθρωποι, λέει, είναι κι αυτοί. Βεβαίως και τα θύματα της πολεμικής μηχανής τους γουρούνια. Εξάλλου, ποιος θα θυμάται για πολύ ακόμα το ανθρωπιστικό ουράνιο, με το οποίο ραντίστηκε ολόκληρη η πρώην Γιουγκοσλαβία; Και για πόσο θα θυμάται τώρα που ξαναγράφονται τα βιβλία της Ιστορίας με χρηματοδότη τα ευαγή ιδρύματα που πρωτοστάτησαν στην επέμβαση; Τα νέα βιβλία περιέχουν κεφάλαια όπως «ο έρωτας στον πόλεμο», καταγγέλλουν τα «εγκλήματα των ανταρτών», που πάλεψαν για το δίκιο του λαού τους, αποσιωπούν το όνομα αυτουνού που έδωσε τη διαταγή για το ματοκύλισμα στο Σύνταγμα...