Του Δημήτρη Χαντζόπουλου από τα «ΝΕΑ»

Ανθρωποι, λέει, είναι κι αυτοί.

Βεβαίως και τα θύματα της πολεμικής μηχανής τους γουρούνια.

Εξάλλου, ποιος θα θυμάται για πολύ ακόμα το ανθρωπιστικό ουράνιο, με το οποίο ραντίστηκε ολόκληρη η πρώην Γιουγκοσλαβία;

Και για πόσο θα θυμάται τώρα που ξαναγράφονται τα βιβλία της Ιστορίας με χρηματοδότη τα ευαγή ιδρύματα που πρωτοστάτησαν στην επέμβαση;

Τα νέα βιβλία περιέχουν κεφάλαια όπως «ο έρωτας στον πόλεμο», καταγγέλλουν τα «εγκλήματα των ανταρτών», που πάλεψαν για το δίκιο του λαού τους, αποσιωπούν το όνομα αυτουνού που έδωσε τη διαταγή για το ματοκύλισμα στο Σύνταγμα στις 3 Δεκέμβρη του '44, εξηγούν πως δεν είναι ανθρωπιστικό να εκτελείς τον συνεργάτη του κατακτητή της πατρίδας σου.

Ετσι, ξάφνου ο δοσίλογος εμφανίζεται ευεργέτης, ενώ με τον «αέρα» που του δίνει η σημερινή του εξουσία το αφεντικό δίνει γραμμή να αγνοηθούν οι αντιδράσεις και να προχωρήσει ανεμπόδιστα η διδασκαλία της νέας Ιστορίας.

Το κοσμοπολίτικο κεφάλαιο έχει μεγάλους στόχους. Οχι μόνο γύρω γύρω στη γειτονιά μας. Αλλά κύρια μέσα στα ίδια τα μυαλά μας. Αυτό που τους ενδιαφέρει δεν είναι μόνο το ξαναγράψιμο της Ιστορίας, αλλά και η μέθοδος ανάγνωσης της Ιστορίας.

Θέλεις βίζα για τις ΗΠΑ; Δώσε φαντάρους για το Αφγανιστάν. Ενα «πάρε - δώσε» είναι το εμπόριο. Ξέχνα πως «με των λαών το αίμα τα σύνορα χαράζουν». Σημασία έχει οι δρόμοι να μένουν ανοιχτοί...

Η συμμαχία των προθύμων επιτίθεται.

Κι αν κάτι μένει να κρατήσεις απ' αυτό, είναι πως όχι μόνο δε γιατρεύεται αυτή η βαρβαρότητα. Είναι ότι επείγει η ανατροπή της.

Που σημαίνει πως όταν αυτοί προτείνουν εργαλεία τύπου ΠΑΣΟΚ, - παράδειγμα: τη μετατροπή και του δημόσιου σχολείου σε παραμάγαζο του ιδιώτη, όπου θα διδάσκει ό,τι θέλει για να παράγει ό,τι θέλει - είναι ένα ζήτημα πλέον, αν έχει πια την πολυτέλεια κάποιος να παραμένει εγκλωβισμένος στη χτεσινή κομματική του επιλογή.

Εδώ δεν πρόκειται απλά για τον εκβιασμό με ένα μεροκάματο, εδώ πρόκειται για ολόκληρο το αύριο. Αυτό που επιχειρούν ισοδυναμεί με μαζική λοβοτομή.