Αντιγράφουμε αυτούσια από τα ειδησεογραφικά πρακτορεία:

«Ο Αντζελο - δεν είναι αυτό το πραγματικό του όνομα - ήταν ένας νεαρός, υγιής αξιωματικός, όταν, το καλοκαίρι του 1996, στάλθηκε στη Βοσνία. Αποστολή του ήταν να βοηθήσει στον καθαρισμό χώρων που είχε βομβαρδίσει το ΝΑΤΟ. Δύο χρόνια αργότερα, διαγνώστηκε ότι έπασχε από λέμφωμα Χόντγκιν. Πίστευε ότι θα πέθαινε σε περίπου 18 μήνες. Σήμερα, ο Αντζελο είναι 37 ετών. Κέρδισε τη μάχη με τον καρκίνο, αλλά νιώθει τεράστια πικρία. Η σύζυγός του έκανε δύο αμβλώσεις. Λέει ότι έχασε κάθε πίστη στις ένοπλες δυνάμεις της Ιταλίας, όπου είχαν υπηρετήσει ο πατέρας του και ο παππούς του... Είναι ένας από τους 500 και πλέον Ιταλούς στρατιωτικούς, που παρουσίασαν καρκίνους μετά τη θητεία τους στα Βαλκάνια τη δεκαετία του '90. Τουλάχιστον 42 εξ αυτών είναι γνωστό ότι έχουν πεθάνει. Οργανώσεις των βετεράνων καταγγέλλουν ότι οι ασθένειες οφείλονται στο απεμπλουτισμένο ουράνιο (DU), ένα ραδιενεργό, υψηλής πυκνότητας, υποπροϊόν της πυρηνικής βιομηχανίας που χρησιμοποιείται για την επικάλυψη διαφόρων τύπων βλημάτων, ώστε να αυξήσει τη διατρητικότητά τους». Εμείς δε θα είχαμε τίποτα άλλο να προσθέσουμε, αν δεν προέκυπτε άμεσα το συμπέρασμα της πολύ απλής λογικής: Αν όλα αυτά συνέβησαν σε επαγγελματίες στρατιωτικούς, που ήταν επιτιθέμενοι, μπορούμε να φανταστούμε τις συνέπειες στους αθώους πληθυσμούς, που δέχτηκαν την ιμπεριαλιστική επίθεση... Μόνο που γι' αυτά τα αληθινά εγκλήματα το δίκιο δεν πρόκειται να δοθεί ούτε από την κα Ντελ Πόντε του ΝΑΤΟικού «δικαστηρίου», ούτε από καμιά άλλη αρχή του ιμπεριαλισμού. Θα δοθεί μόνον από τους ίδιους τους λαούς...