«Ο Αντζελο ήταν ένας νεαρός, υγιής αξιωματικός όταν το καλοκαίρι του 1996 στάλθηκε στη Βοσνία. Αποστολή του ήταν να βοηθήσει στον καθαρισμό των χώρων που είχε βομβαρδίσει το ΝΑΤΟ. Δύο χρόνια αργότερα, διαγνώστηκε ότι έπασχε από λέμφωμα Χόντζγκιν. Πίστευε ότι θα πέθαινε σε περίπου 18 μήνες (...) κέρδισε τη μάχη με τον καρκίνο αλλά νιώθει τεράστια πικρία (...) "θα έπρεπε να μας πουν ποιους κινδύνους αντιμετωπίζουμε" λέει ο πρώην αξιωματικός. Είναι ένας από τους 500 και πλέον Ιταλούς στρατιωτικούς που παρουσίασαν καρκίνο μετά τη θητεία τους στα Βαλκάνια. Τουλάχιστον 42 εξ αυτών είναι γνωστό ότι έχουν πεθάνει. Τώρα τα θύματα του "Συνδρόμου των Βαλκανίων" μηνύουν το κράτος ζητώντας αποζημιώσεις» (στην «ΑΥΡΙΑΝΗ»).

«Μισθούς δεκατριών ετών πρέπει να βάλει στην άκρη ο μέσος Ελληνας για να αγοράσει ένα διαμέρισμα τριάρι στο κέντρο της Αθήνας» (η αναφορά στα «ΝΕΑ»).

«Τα δύο μεγάλα κόμματα της Ελιάς, οι Δημοκρατικοί της Αριστεράς και η Μαργαρίτα, επιταχύνουν τη διαδικασία για την ίδρυση του κοινού Δημοκρατικού κόμματος (...) οι επικριτές αυτής της θέσης μιλούν για το οριστικό τέλος της Αριστεράς και του αυτόνομου ρόλου της στην πολιτική ζωή» (ο κ. Παπαϊωάννου από τη Ρώμη / «ΗΜΕΡΗΣΙΑ»).

«Εξήγησε, μάλιστα, πως ο Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός σε συνεργασία με τον τότε αστυνομικό διευθυντή Αγγελο Εβερτ "βάφτισε" πολλούς Εβραίους της Αθήνας, χριστιανούς ορθόδοξους, εκδίδοντας πεντακόσιες εξήντα πλαστές αστυνομικές ταυτότητες όπου αναγράφονταν το εν λόγω θρήσκευμα» (αγιοποιώντας τη συνεργασία με τους ΝΑΖΙ, ο σημερινός αρχιεπίσκοπος / «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ»).