Είδαμε τα παιδιά μας να δυσκολεύονται να κάνουν οικογένεια, άλλα να μεταναστεύουν στο εξωτερικό, τον πλούτο των ανθρώπων μας να ξεπουλιέται για ένα κομμάτι ψωμί. Αλλά το πιο δύσκολο που ζούμε εμείς οι απόστρατοι; Η ολοένα και περισσότερη πρόσδεση της εθνικής μας άμυνας στα ΝΑΤΟικά δόγματα και μηχανισμούς, με αποτέλεσμα την πλήρη αλλοίωση και αποδυνάμωση του ρόλου της στην υπεράσπιση των εδαφικών μας δικαιωμάτων.

Είδαμε τις αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις να ξεφυτρώνουν η μια μετά την άλλη από την Κρήτη έως την Αλεξανδρούπολη. Ιδιαίτερα εμείς εδώ στα Χανιά, με τη βάση της Σούδας να μας καθιστά μονίμως στόχο αντιποίνων.

Το ΚΚΕ τόσα χρόνια προειδοποιούσε για τις εξελίξεις αυτές και εγώ ήμουν από αυτούς που παλαιότερα θεωρούσα τα λόγια αυτά ως γραφικά.

Τελικά, η εμπειρία των τελευταίων χρόνων αναδεικνύει ότι όχι μόνο είχε δίκιο, αλλά αν δεν οργανωθεί ο λαός να αντιπαλέψει αυτή την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, μόνο τα χειρότερα μπορούν να έρθουν για μας και τα παιδιά μας. Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που έχει ξεκάθαρες θέσεις, αποδεδειγμένη χρόνια σταθερότητα λόγων - έργων, σταθερό στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.

Θεωρώ ότι τώρα χρειάζεται να συστρατευτούμε με το ΚΚΕ και στον αγώνα, αλλά και στα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης». Η ενίσχυση της δύναμης και της φωνής του παντού αποτελεί την πραγματική ελπίδα για όλους εμάς, απόστρατους και εργαζόμενους, με ή χωρίς στολή.

Το 2006 βρέθηκα στο συνδυασμό της «Πρωτοβουλίας» του Γιάννη Μπουτάρη. Αγωνίστηκα για μια πόλη ανοιχτή, δεκτική στο διαφορετικό, που θα ακούει τους πάντες χωρίς διακρίσεις, θα ενώνει ανθρώπους από διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες στη βάση των κοινών συμφερόντων τους και σκοπών, για να απαλλαγεί η πόλη από τον σκοταδισμό και τον μεσαίωνα. Το 2010 και το 2014 με την ψήφο των κατοίκων του Β' Διαμερίσματος (του πιο υποβαθμισμένου τμήματος της πόλης όπου ζω και εργάζομαι όλα τα χρόνια μου) εκλέχθηκα διαμερισματικός σύμβουλος. Αγωνίστηκα, φώναξα, διεκδίκησα ό,τι μπορούσα καλύτερο από τη θέση αυτή, στηλιτεύοντας τα κακώς κείμενα στην πόλη (όντας διοίκηση), όπου έπρεπε.

Ο,τι θετικό έγινε, έγινε χάρη στη φιλοτιμία και τον αγώνα. Πολλά «κόλλησαν» στη γενικότερη πολιτική που υποβαθμίζει τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.

Τώρα τα δεδομένα έχουν αλλάξει και επειδή θεωρώ πως είναι δικαίωμα του καθενός αλλά και υποχρέωση όλων μας να συμμετέχουμε στα κοινά, πήρα την απόφαση να συνεχίσω την προσπάθειά μου για να ακούγεται η φωνή μου και όλων όσους μπορώ να εκφράσω, του αυτοαπασχολούμενου, του μικροεπαγγελματία, του κατοίκου του Β' Διαμερίσματος, όσο πιο δυνατά γίνεται, συμμετέχοντας, ως συνεργαζόμενος, στο ψηφοδέλτιο της «Λαϊκής Συσπείρωσης» για το Δημοτικό Συμβούλιο.

Με ρώτησαν πολλοί γνωστοί, γιατί «Λαϊκή Συσπείρωση»; Γιατί δεν έχω καμία εμπιστοσύνη στους υποψηφίους του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Γιατί το ΚΚΕ είναι κοντά στα προβλήματα των απλών ανθρώπων, είναι το μοναδικό κόμμα που λέει ωμά την αλήθεια στον λαό, για να μπορώ έτσι να λειτουργήσω χωρίς υστεροβουλίες και δεύτερες σκέψεις, χωρίς άλλο συμφέρον, παρά μόνο την καλυτέρευση της καθημερινότητάς μας. Να υποστηρίζω τα δικαιώματα του κάθε πολίτη χωρίς καμία διάκριση και καμία επιρροή, για τη σωστή λειτουργία του δήμου. Και γιατί οι αγαπημένοι μου παππούδες ήταν κομμουνιστές και με έμαθαν από μικρό να αγωνίζομαι για μια καλύτερη κοινωνία, όπου δεν θα υπάρχουν διακρίσεις αλλά κοινωνική δικαιοσύνη και ίσα δικαιώματα για όλους τους ανθρώπους.

Να το σπάσουμε το ρόδι; Να το σπάσουμε... Καιρός...

Οταν, εδώ και 6 με 7 χιλιάδες χρόνια πίσω από το σήμερα, ο υπέροχος, ο μαγικός, ο μυστηριακός αυτός καρπός, το ρόδι, το ρόδι του λαού, είναι ο αγαπημένος καρπός Θεών και Ανθρώπων...

Οταν, χιλιάδες χρόνια, τώρα, σ' αυτόν εδώ τον τόπο και μέσα από τη μυθολογία μας, τις παραδόσεις μας, την ακριβή μας λαογραφία, το ρόδι κατέχει την κεντρικότερη, τη «δημοφιλέστερη» θέση στο χώρο των συμβολισμών, συμβολίζοντας συνετά την προσπάθεια, την εκρηκτικότητα, την αφθονία, τον πλούτο, τη συντροφικότητα, τον έρωτα, τη γονιμότητα, την ψυχική ευφορία, την ευζωία, την καλή τύχη, την αιωνιότητα αλλά και τον «αποχωρισμό» (στοιχείο του κύκλου της ζωής κι αυτό)...

Οταν, διαχρονικά και σταθερά ένας πολιτικός σχηματισμός, μια ιδεολογία, η σεμνή, συνετή, σταθερή, αμετάλλακτη, αγωνιστική, μοναδικά ανθρωποκεντρική και πάντα μακριά από οβιδιακές (ανά περίπτωση) μεταμορφώσεις, αριστερά (αναγκαία διευκρίνιση... για το ΚΚΕ μιλάμε) πρεσβεύει και προσβλέπει, για τον άνθρωπο, στις ίδιες αξίες με ό,τι το ρόδι συμβολίζει...

Τότε... Τότε, χωρίς αναστολή, χωρίς φόβο, αλλά με αποφασιστικότητα, με πίστη, με λεβεντιά και με το χέρι στην καρδιά... σπας το ρόδι. Μπροστά στην πόρτα της ζωής. Μπροστά στη μάχη των ευρωεκλογών, αλλά και των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών που έρχονται τον Μάη, εσύ...

Με ελπίδα, με δύναμη, με καρδιά, με μυαλό. Σπας το ρόδι, το ρόδι της ζωής... και... ψηφίζεις «Λαϊκή Συσπείρωση» «Το καλό κι αγαθό».

Τόσο σε κεντρικό όσο και σε τοπικό επίπεδο, το πραγματικό δίλημμα για τις λαϊκές μάζες είναι: «Ανάπτυξη για ποιον και από ποιον; Θα συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο του καπιταλιστικού συστήματος που φέρνει δεινά και καταστροφές ή θα αντεπιτεθούμε παντού για να ανοίξει ο δρόμος ριζικών αλλαγών για την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών;».

Ο καθένας από μας βρίσκεται μπροστά στην ατομική του ευθύνη να πάρει θέση, τόσο μπροστά στις κάλπες όσο και στην καθημερινότητα και τους αγώνες. Με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει. Η κάθε ψήφος στο ΚΚΕ και τη «Λαϊκή Συσπείρωση» είναι ευθεία βολή κατά της πολιτικής που υποβαθμίζει και εξαθλιώνει τη ζωή μας. Κάνει την πραγματική διαφορά, ενισχύοντας την πλατιά κοινωνική συμμαχία με προοπτική τη μεγάλη ανατροπή, για ένα μέλλον που θα μας χωράει όλους, όπου θα προτάσσονται στην πραγματικότητα - και όχι «στα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» - τα συμφέροντα των πολλών και όχι των λίγων.

Οι σκληροί αντιλαϊκοί νόμοι και τα μέτρα που έκαναν τη ζωή μας μαρτύριο ψηφίστηκαν και επιβλήθηκαν από όλες τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών.

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ φέρει ακόμη μεγαλύτερη ευθύνη, γιατί με το προσωπείο του «αριστερού» ξεγέλασε, απογοήτευσε και τελικά έσπρωξε στην αδράνεια ένα μεγάλο και δυναμικό κομμάτι του λαού μας.

Σε όλη αυτή τη διαδρομή, το ΚΚΕ αποδείχθηκε ο πιο συνεπής και σταθερός υπερασπιστής των λαϊκών δικαιωμάτων.

Δεν έκανε πίσω στις δυσκολίες, δεν είπε ψέματα και δεν χάιδεψε αυτιά.

Πάλεψε και συνεχίζει να παλεύει με όλες του τις δυνάμεις για να δημιουργηθούν εκείνες οι προϋποθέσεις για μια ανθρώπινη και αξιοπρεπή ζωή για εμάς και τις οικογένειές μας.

Πραγματικά αριστερός είναι αυτός που μάχεται και αγωνίζεται ενάντια στους εκμεταλλευτές του, ενάντια στο ΝΑΤΟ και τα γεράκια του πολέμου, και όχι αυτοί που δίνουν «γην και ύδωρ» στους εγκληματίες των λαών.

Γι' αυτά τα ιδανικά αγωνίστηκε ο πατέρας μου, Παναγιώτης Αφαλής, και χιλιάδες άλλοι αγωνιστές που στάλθηκαν σε φυλακές και ξερονήσια.

Οσοι ακόμα κρατάμε στην καρδιά μας αυτή τη φλόγα του αγώνα και της πάλης για τα δίκια του λαού, πρέπει τώρα να συμπορευτούμε και να στηρίξουμε τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ και της «Λαϊκής Συσπείρωσης» σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις που έρχονται.

Κομβικό σημείο για μένα ήταν το δημοψήφισμα του Ιουλίου του 2015, όταν το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας σήκωσε ολομόναχο στις πλάτες του το βάρος της αγωνιστικής ανασύνταξης του λαού και εκεί που όλοι οι υπόλοιποι τον ωθούσαν σε βαθύτερες αυταπάτες, το ΚΚΕ παρέμεινε η δύναμη που φώτιζε το μέλλον, χωρίς να λογαριάζει κανένα εκλογικό κόστος.

Ηταν η πρώτη φορά που κατάλαβα πραγματικά τι σήμαινε η φράση «παρακαταθήκη για τους αγώνες του μέλλοντος». Είμαι σίγουρος πως παρόμοια συμπεράσματα με τα δικά μου έχουν βγάλει κι άλλοι και σε αυτούς απευθύνω το πιο ισχυρό κάλεσμα. Τέρμα στην απογοήτευση, τέρμα στην οπισθοχώρηση, ήρθε η ώρα να βγούμε μπροστά και με το ΚΚΕ ισχυρό να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας αξίζει.

Κόκκινη ψήφος παντού λοιπόν και στη «Λαϊκή Συσπείρωση» Ελευσίνας - Μαγούλας με υποψήφιο δήμαρχο τον Κωνσταντίνο Κώνστα.

Ολοι αντιλαμβανόμαστε πως δεν είναι ένας αγώνας εύκολος, χωρίς παγίδες, χωρίς τρικλοποδιές. Εξάλλου, το σύστημα δεν παραιτήθηκε ποτέ από την προσπάθειά του να μας γονατίσει, να μας αναγκάσει να προσκυνήσουμε τα δικά του «ιερά και όσια», να συμβιβαστούμε με τις στοχεύσεις και τη στρατηγική των αστικών δυνάμεων, είτε ονοματίζονται ΝΔ είτε ΠΑΣΟΚ είτε ΣΥΡΙΖΑ είτε συγκυβερνήσεις.

Από την πολύχρονη υπηρεσία στις Ενοπλες Δυνάμεις εκ των έσω βίωσα τον μηχανισμό σύνθλιψης των συνειδήσεων για την υποταγή στο σάπιο σύστημα. Φθάνοντας ακόμη σε παρακολουθήσεις, εκβιασμούς, εκφοβισμούς και δυσμενείς μεταθέσεις. Σε μια από τις αναφορές μου προς την ηγεσία του ΓΕΣ έγραψα: «Είναι άλλο να πεθαίνεις για την Ελλάδα και άλλο εκείνη να σε πεθαίνει». Δυστυχώς θα το ξανάγραφα και σήμερα προς άλλους αποδέκτες, γιατί η καπιταλιστική κυβέρνηση της Ελλάδας συνεχίζει να πεθαίνει τα παιδιά της μέσω της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης σπρώχνοντάς τα στην ανεργία, στις ελαστικές μορφές εργασίας, στην εξαθλίωση και στο δρόμο της ξενιτιάς.

Τούτες τις μέρες με απύθμενο θράσος η κυβέρνηση μας καλεί να απεμπολήσουμε τους αγώνες και τα συνθήματα του φιλειρηνικού κινήματος για ειρήνη και φιλία των λαών και να δώσουμε ατσιγκούνευτα το αίμα μας για τα συμφέροντα των καπιταλιστών.

Εχοντας διακηρυγμένο στόχο τη «γεωστρατηγική αναβάθμιση της Ελλάδας», δηλαδή των συμφερόντων των ελληνικών επιχειρηματικών ομίλων στα Βαλκάνια, στο Αιγαίο, στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και αλλού, εμπλέκει τη χώρα μας όλο και περισσότερο στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Ενώ καμώνεται ξεδιάντροπα τη δήθεν φιλειρηνική δύναμη, την ίδια ώρα μετατρέπει το έδαφος, τη θάλασσα και τον αέρα της πατρίδας μας σε δολοφονικό πολεμικό ορμητήριο των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ, με τεράστιους κινδύνους για το λαό μας και τους άλλους λαούς. Η ενεργητικότερη εμπλοκή της Ελλάδας στους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς έχει ως αποτέλεσμα την αμφισβήτηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων και συνόρων.

Στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της 110 Πτέρυγας Μάχης της Λάρισας, ήδη με συμφωνία της ελληνικής κυβέρνησης και των ΗΠΑ, έχουν εγκατασταθεί προ μηνών (Απρίλη του 2018) αμερικανικά κατασκοπευτικά αεροσκάφη τύπου drones, που εκτελούν τα πολεμικά σχέδιά τους από την Ουκρανία, τα Βαλκάνια, το Αιγαίο, τη ΝΑ Μεσόγειο, μέχρι τη Μ. Ανατολή και τη Β. Αφρική. Σημειώνουμε ότι αποτελεί παγκόσμια πρωτιά στο κέντρο μιας χώρας και σε κατοικημένη περιοχή να υπάρχει βάση drones, με δυνατότητα να παραλύσει τη χώρα μας!

Το προσωπικό που χειρίζεται την απογείωση και την προσγείωση των drones βρίσκεται στη Λάρισα, ενώ οι χειριστές στις ΗΠΑ χειρίζονται τις πτητικές λειτουργίες μέσω δορυφόρου.

Η Μόσχα ενημέρωσε την ελληνική πλευρά ότι η επιχειρησιακή δράση των drones MQ-9 στην 110 ΠΜ «θα πολλαπλασιάσει τις πιθανότητες πλήγματος» της βάσης από τις ρωσικές δυνάμεις και θα μπορούσε να δημιουργήσει προβλήματα ακόμα και εν καιρώ ειρήνης.

Ακόμη, αναγγέλθηκαν η εγκατάσταση, σε στρατόπεδο του Βόλου, αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων, η εγκατάσταση αμερικανικών πολεμικών ελικοπτέρων στο Στεφανοβίκειο και η πιθανή χρήση του λιμανιού του Βόλου.

Είναι φανερό πως η μετατροπή της Λάρισας, του Βόλου και γενικότερα της χώρας μας σε δολοφονικό πολεμικό ορμητήριο των ΗΠΑ ενάντια σε άλλους λαούς αποτελεί μαγνήτη πολέμου και επίκεντρο στρατιωτικών επιχειρήσεων που θα δεχθούν γερά πλήγματα σε περίπτωση εμπλοκής, με τραγικές συνέπειες για όλους μας, ενώ οι μόνοι ωφελημένοι είναι οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι.

Τι άλλο πρέπει να συμβεί για να αντιδράσουμε;

Καλώ λοιπόν όλους και όλες, όσους αντιλαμβάνονται το μέγεθος των κινδύνων που συνεπάγονται οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί στην περιοχή μας, να συμπορευτούν αταλάντευτα με τη «Λαϊκή Συσπείρωση». Να ενισχύσουν τα ψηφοδέλτιά της στους δήμους και την Περιφέρεια. Να αμφισβητήσουν τις πολιτικές της κυβέρνησης και της περιφερειακής αρχής Θεσσαλίας. Να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να βάλουμε εμπόδια ή και να αποτρέψουμε τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας μας στα αιματοβαμμένα σχέδιά τους.

Θέλοντας να αποκτήσω το υπόβαθρο που θα με προστάτευε απ' το να με ξαναπιάσουν κορόιδο, άρχισα να διαβάζω και να ψάχνω την ιστορική αλήθεια. Η διαδικασία αυτή με βοήθησε. Μου έδωσε εργαλεία σκέψης, άρχισα να βλέπω το γενικότερο πλαίσιο. Κατάλαβα ότι εξαπατήθηκα από άγνοια. Δεν υπάρχει σοσιαλισμός με ολίγη από καπιταλισμό. Αυτό ήταν το πρώτο μου βήμα. Ομως, στο ΚΚΕ με έφερε τελικά η επαφή μου με τις δράσεις του Κόμματος μέσα στην ΟΓΕ, μέσα σε Συλλόγους, Ενώσεις, Συνδικάτα. Είδα το αποτέλεσμα της δουλειάς των κομμουνιστών στο βλέμμα της καθαρίστριας που συνειδητοποιεί ότι πρέπει να οργανωθεί στο σωματείο για να αποκτήσει φωνή, για να μην είναι έρμαιο του κάθε εργοδότη και στο χαμόγελο της μετανάστριας που φοβάται λίγο λιγότερο γιατί δεν νιώθει μόνη. Γι' αυτό αγαπώ το ΚΚΕ. Γιατί μου έδωσε ξανά ελπίδα, πίστη στον άνθρωπο και τους αγώνες του.

Αυτό που καταφέραμε όλα αυτά τα χρόνια, ήταν να ξεκαθαρίσουμε τους δυο δρόμους που υπάρχουν στο αγροτικό κίνημα, να ξεδιαλύνουμε ποιος είναι ο πραγματικός μας αντίπαλος και να κατανοήσουμε από πού πηγάζει αυτή η αγροτική πολιτική, της ΕΕ και των εγχώριων συνεργατών της τα τελευταία 40 χρόνια. Επίσης διαπιστώσαμε με ποιους είμαστε σύμμαχοι, αλλά και ποιοι βρίσκονται απέναντί μας (στημένος αμειβόμενος συνδικαλισμός), καθώς το ζιζάνιο της διάσπασης του οργανωμένου αγροτικού κινήματος δεν θα ριζώσει ποτέ στους αγρότες.

Ολο αυτόν τον καιρό διαπίστωσα ότι το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που στάθηκε μαχητικά στο πλευρό μας. Γι' αυτόν το λόγο στηρίζω τους υποψηφίους του ΚΚΕ παντού, πόσο μάλλον στις ευρωεκλογές, διότι η προοπτική και η ελπίδα μας είναι σε σύγκρουση με την ΕΕ και το σύστημα της εκμετάλλευσης και της αδικίας.

Η κυβέρνηση αυτή προσέφερε και προσφέρει τεράστιες υπηρεσίες στα σχέδια του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Η διατήρηση των προηγούμενων μνημονιακών νόμων που συμπεριλήφθηκαν, όλοι, στο 3ο μνημόνιο, το οποίο ψηφίστηκε από την κυβέρνηση και άλλα αστικά κόμματα.

Η μετατροπή της χώρας σε απέραντη αμερικανοΝΑΤΟική βάση, για την εξυπηρέτηση των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών στην περιοχή, που εμπλέκει τη χώρα και το λαό στους επικίνδυνους ανταγωνισμούς μεγάλων ιμπεριαλιστικών χωρών και ενώσεων για λογαριασμό της αστικής τάξης, πρέπει να αποτελέσουν κριτήρια πολιτικού προβληματισμού, ότι αυτή η πολιτική τους μόνους που εξυπηρετεί είναι τα συμφέροντα των πολυεθνικών και του μεγάλου κεφαλαίου.

Η δημοτική αρχή Γκότση, που στηρίχθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ, κινήθηκε στα ίδια πλαίσια, εφαρμογής των κυβερνητικών επιλογών σε τοπικό επίπεδο, παρά τις διακηρύξεις για ρήξη με τα μνημόνια. Ακολούθησε τον ίδιο ακριβώς δρόμο. Οχι μόνο δεν εναντιώθηκε στην αντιλαϊκή - αντεργατική κυβερνητική πολιτική αλλά την συγκάλυψε και την εφάρμοσε με συνέπεια, ήρθε σε αντίθεση με τα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα.

Πλέον, δεν υπάρχει άλλος χρόνος για αυταπάτες, πως αυτό το σύστημα μπορεί να αλλάξει με μια καλύτερη διαχείριση. Ο λαός, οι εργαζόμενοι πρέπει να απορρίψουν αυτόν το δρόμο ανάπτυξης και τη λογική του «μικρότερου κακού», που τους εγκλώβισε και οδήγησε στη σημερινή κατάσταση.

Το ΚΚΕ ήταν το μόνο κόμμα που αποκάλυπτε τις ψεύτικες ελπίδες που καλλιεργούσε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Που έδωσε και δίνει τη μάχη καθημερινά στο πλευρό των εργαζομένων, κόντρα στην απάθεια και τη μοιρολατρία. Που δείχνει τον άλλο δρόμο ανάπτυξης της ελληνικής κοινωνίας, για μια κοινωνία χωρίς εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους, που θα ικανοποιεί όλες τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και η εξουσία θα εκπορεύεται από το λαό.

Νιώθω κι εγώ την ανάγκη να δηλώσω τη στήριξή μου στο ΚΚΕ και να απευθύνω κάλεσμα στους συνδημότες μου στη Ν. Ιωνία για συμπόρευση και συστράτευση με το ΚΚΕ και στήριξης του Κώστα Κατημερτζόγλου, υποψήφιου δημάρχου της Ν. Ιωνίας με τη «Λαϊκή Συσπείρωση».

Τώρα είναι η στιγμή όσοι απογοητεύτηκαν, όσοι αποστρατεύθηκαν και πίστεψαν στις ψεύτικες υποσχέσεις, να συμπορευτούν με τη μόνη συνεπή δύναμη που μπορεί να αποτελέσει μια ριζικά διαφορετική επιλογή για την Τοπική Διοίκηση και το δήμο, τη μόνη εγγύηση για τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα και τη βελτίωση της ζωής των εργαζομένων.