To μνημόνιο «δεν θα πρέπει να διχάζει, αλλά να ενώνει τους Ελληνες σε μια συλλογική προσπάθεια για να ξεπεραστεί η ανάγκη που το επέβαλε», είπε προχτές ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλος, μετά τη συνάντησή του με τον Α. Σαμαρά.

Κι έχει μια δόση αλήθειας η δήλωσή του, παραδόξως αποκαλυπτική για τον τρόπο που το μεγάλο κεφάλαιο διαστρεβλώνει τις έννοιες, προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά του.

Για την ακρίβεια, αυτό που πρέπει να ενώνει τους Ελληνες εργαζόμενους δεν είναι το μνημόνιο, αλλά, πράγματι, μια συλλογική προσπάθεια για την ακύρωσή του.

Που στην ουσία έχει να κάνει με το ξεπέρασμα όχι της ανάγκης, αλλά των αιτιών που το επέβαλαν.

Και οι αιτίες αυτές δεν είναι τίποτα άλλο από τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και την εντολή προς τους πολιτικούς υπηρέτες του να πληρώσουν τα σπασμένα της καπιταλιστικής κρίσης οι εργαζόμενοι.

Οπότε, οι Ελληνες εργαζόμενοι πρέπει να ενωθούν σε μια συλλογική προσπάθεια ανατροπής του καπιταλισμού.

Και μια καλή αρχή είναι ο αγώνας για την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων αναγκών της λαϊκής οικογένειας, να πληρώσει η πλουτοκρατία τα χρέη και την κρίση, συνειδητοποιώντας ότι τα κέρδη των καπιταλιστών δημιούργησαν και τα ελλείμματα και την κρίση. Και να το εκφράσουν με οργάνωση και πάλη και στη μάχη των εκλογών, γυρίζοντας την πλάτη σε ΠΑΣΟΚ - ΝΔ και ενισχύοντας το ΚΚΕ με ψήφο στη «Λαϊκή Συσπείρωση». Για να αποτραπούν τα χειρότερα που έρχονται, για να οργανώσουν την αντεπίθεση για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία.