Ο κύριος Παπανδρέου δήλωσε «λάθος»!

Και πόσο φιλότιμη ήταν η προσπάθεια όλων σχεδόν των έντυπων και ηλεκτρονικών ΜΜΕ να επαινέσουν τη «γενναιότητα» του πρωθυπουργού για την ...αναγνώριση του «λάθους»...

Αλλά δε μας είπαν:

Στην εποχή της «ηλεκτρονικής διακυβερνήσεως», αν ο κάτοχος του ΙΧ, αντί με τις πινακίδες υπό μάλης φτάσει στο γκισέ έχοντας ανά χείρας κάποιο απόκομμα από ιντερνετικό σάιτ με τη δήλωση του πρωθυπουργού περί «λάθους», και την προσκομίσει στο ταμείο, αυτό περνάει στην Εφορία;

`Η θα του απαντήσουνε ότι κατάλαβε ...λάθος;

Και ως εκ τούτου, λάθος - ξελάθος, και παρά τη «γενναιότητα» της κυβέρνησης να παραδεχτεί το «λάθος» της, αυτός, ο κάτοχος του παμπάλαιου αυτοκινήτου, που τον καλούν να πληρώσει λες και είναι κάτοχος του τελευταίου μοντέλου της «Φεράρι», ή θα καταθέσει το χαράτσι ή θα καταθέσει τις πινακίδες.

Διότι, ως γνωστόν, τα υπόλοιπα περί «λάθους» μπροστά στην Εφορία δεν πιάνουν...

*

Επιπλέον: Πόσο ειλικρινής ήταν, αλήθεια, η αναγνώριση του «λάθους» από τον πρωθυπουργό;

Το ερώτημα τίθεται δεδομένου ότι υπάρχει αρκετή εμπειρία από την τακτική να πετάει κάποιος ένα «έκανα λάθος» και να (νομίζει ότι) ξεμπερδεύει.

Το έργο, άλλωστε, το έχουμε ξαναδεί: Από τα «mea culpa» του Αντρέα μέχρι τα «έκανα λάθος» του Καραμανλή για το Βατοπέδι (σ.σ.: Τα «συγνώμη, λάθος» του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία δεν τα συμπεριλαμβάνουμε στη λίστα μιας και επρόκειτο για άλλης τάξεως «λάθη»)...

*

Εν ολίγοις, έχουμε βάσιμες υποψίες πως το «κάναμε λάθος» του πρωθυπουργού για τα τέλη δε συνιστά έκφραση μεταμέλειας.

Γιατί αν όντως αντιλαμβάνονται ότι είναι «λάθος» να επιβάλλουν «χαράτσι» στα χαμηλά οικονομικά στρώματα για το αυτοκίνητο που διαθέτουν,

τότε πώς και δεν αντιλαμβάνονται ότι είναι «λάθος»

να παγώνουν και να μειώνουν τους μισθούς (στα ίδια αυτά λαϊκά στρώματα),

να αυξάνουν τους πλέον άδικους έμμεσους φόρους (εις βάρος των ίδιων λαϊκών στρωμάτων),

να εξαγγέλλουν αυξήσεις σε διόδια, σε ασφάλιστρα, σε βενζίνες, να «παίζουν» με αυξήσεις στο ΦΠΑ

και να εφαρμόζουν μια πολιτική που τσακίζει τα ίδια λαϊκά στρώματα;

*

Κριτήριό τους, λοιπόν, για να μιλήσουν περί «λάθους», δεν ήταν ότι στην περίπτωση των ΙΧ αναγνώρισαν την ανέχεια των λαϊκών στρωμάτων και πολύ περισσότερο ότι την σεβάστηκαν. Οχι. Πολύ απλά, κι ενώ γνώριζαν πολύ καλά τι αποφάσισαν, ενώ είχαν προϋπολογίσει το «γδάρσιμο» (και ως τέτοιο το επέβαλαν), στην περίπτωση με τα τέλη ήταν τόσο μαζικό το «φτύσιμο» που υπέστησαν που αναγκάστηκαν να μετατρέψουν την ανάγκη σε φιλοτιμία και να πετάξουν

μια ανέξοδη παρόλα δήθεν ...κατανόησης.

Τόσο ανέξοδη που η ...δικαίωση των «χαρατσωμένων» παραπέμπεται για το 2011 (!) και τόση η «κατανόηση» που τα τέλη και συνεχίζουν να εισπράττονται και δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι συνεχίζουν να καταθέτουν τις πινακίδες γιατί δεν μπορούν να τα πληρώσουν.

Αρα και επομένως: Το «λάθος» του πρωθυπουργού όχι μόνο δε συνιστά ένδειξη ...μεταμέλειας, αλλά, αντίθετα, αποτελεί εκδήλωση εμπαιγμού. Και μάλιστα στο τετράγωνο!