Μετά από τη λεγόμενη αποτυχημένη ενέργεια ανατίναξης αμερικανικού αεροσκάφους ανήμερα τα Χριστούγεννα από νεαρό Νιγηριανό, μπήκε πιο επιτακτικά ξανά στην ημερήσια διάταξη ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας». Το πρόσχημα που μετά την 11η Σεπτέμβρη του 2001, με το χτύπημα στους δίδυμους πύργους στη Νέα Υόρκη, χρησιμοποιείται από το διεθνή ιμπεριαλισμό για να προωθηθούν τα σχέδια για την επιβολή των συμφερόντων του διεθνούς κεφαλαίου και για να ελεγχθούν περιοχές γεωστρατηγικής σημασίας και, καθόλου τυχαία, πλούσιες σε ενεργειακούς πόρους.

Ορισμένα, δε, στοιχεία αυτής της νέας υπόθεσης, που προέκυψε, «φωνάζουν» από μόνα τους. Σε πολλούς ανθρώπους σε όλο τον κόσμο έχει γίνει συνείδηση ότι οι πόλεμοι σε Αφγανιστάν και Ιράκ έχουν την οσμή του πετρελαίου. Οτι δεν έχουν καμία σχέση με όσα πλασάρονται ...περί αγώνα για την ελευθερία. Ακριβώς γι' αυτό πάντα είναι χρήσιμο να ανανεώνονται τα προσχήματα, του «μπαμπούλα της τρομοκρατίας» και του «αγώνα για τη διεθνή ασφάλεια». Επίσης, ακριβώς γιατί τα πάντα κρίνονται από το ερώτημα ποιος ωφελείται και ποιος βλάπτεται, ο Νιγηριανός «τρομοκράτης» είναι πολύ χρήσιμος στη σημερινή συγκυρία στα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Η κυβέρνηση Ομπάμα, άλλωστε, άρπαξε αμέσως την ευκαιρία για να προχωρήσει σε ακόμα περισσότερα μέτρα τρομο-λαγνείας, να βρει «πάτημα» για να συνεχίσει τους άδικους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και ενδεχομένως να ανοίξει και νέα μέτωπα, όπως αυτά που ακούγονται, η Υεμένη ή το Ιράν.

Ο Ούμαρ Φαρούκ Αμπντουλμουτάλαμπ - έτσι είναι το όνομα του νεανία που έγινε γνωστός στην υφήλιο για το «πυροτέχνημα» στο αμερικανικό αεροσκάφος - είναι γόνος μεγαλοαστικής οικογένειας στη φτωχή για το λαό της Νιγηρία, με πατέρα τραπεζίτη και σπούδαζε σε ένα απο τα πιο ελίτ κολέγια της Αγγλίας. Μάλιστα, ήταν, λέει, γνωστός για τις «εξτρεμιστικές ισλαμιστικές του ιδέες», στις αρχές των χωρών όπου διαβιούσε. Ο πατέρας του είχε επαφές με πράκτορες της CIA και είχε καταδώσει τον γιο του(!) ενώ όχι τυχαία ο νεαρός με το που συνελήφθη «ενημέρωσε» τις αμερικανικές υπηρεσίες ότι «πίσω από αυτόν υπάρχουν χιλιάδες» και ότι «εκπαιδεύτηκε στην Υεμένη».

Και το τωρινό περιστατικό, όπως και όλα όσα χρησιμοποιήθηκαν πριν στο «οπλοστάσιο» της τρομο-λαγνείας των φονιάδων, που έχουν αιματοκυλίσει ολόκληρους λαούς, ανεξάρτητα από τους κάθε φορά «δράστες» ή «πιόνια», συνειδητά ή ασυνείδητα, αποδεικνύει ότι είναι «βούτυρο στο ψωμί» της επιθετικότητας του διεθνούς κεφαλαίου και των στρατιωτικών οργανισμών του. Η αντιιμπεριαλιστική πάλη σε κάθε χώρα, η πάλη για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, ο ταξικός πόλεμος των εργατών και των λαϊκών στρωμάτων, των παραγωγών όλου του πλούτου, κόντρα στα μονοπώλια, είναι ο μόνος σίγουρος δρόμος για την πραγματική χειραφέτηση των λαών.