Εγκαταλειμμένοι ακόμα και «μετά θάνατον» μένουν οι μετανάστες εργάτες, απόδειξη ότι δε λογαριάζονται ούτε καν σαν ανθρώπινες ζωές, παρά μόνο ως γρανάζια μηχανών που όταν για οποιοδήποτε λόγο «δε τραβάνε άλλο» αντικαθίστανται.

Οι δύο μετανάστες που την περασμένη Δευτέρα έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια της δουλειάς τους, μέχρι και χτες, δηλαδή εφτά μέρες μετά, έμεναν άθαφτοι στην Ελλάδα. Κανείς (η εταιρεία εργολαβιών που είχε αναλάβει το έργο παραμένει άφαντη) δεν ασχολήθηκε με την ταφή τους και θα συνέχιζαν να βρίσκονται στο νεκροτομείο αν δε φρόντιζαν οι συμπατριώτες τους να καλύψουν τα έξοδα για τη μεταφορά τους στις χώρες τους, ώστε να μπορέσουν οι οικογένειές τους να τους κλάψουν και να ταφούν σύμφωνα με τις παραδόσεις τους.

Είναι και τα παραπάνω ένα ακόμα χαρακτηριστικό παράδειγμα της ανάλγητης αντιμετώπισης των χιλιάδων μεταναστών που γίνονται αντικείμενο άγριας εκμετάλλευσης του κεφαλαίου. Το αντιμεταναστευτικό πλαίσιο που έχει θεσπιστεί από την ΕΕ και τις κυβερνήσεις έρχεται να επιβεβαιώσει την «αξία» που έχει ο εργάτης στον καπιταλισμό. Προσφέρει πλήρη κάλυψη στους εργοδότες να «ασελγούν» κυριολεκτικά στους μετανάστες, να τους ξεζουμίζουν για να πολλαπλασιάζουν τα κέρδη τους και να τους αφήνουν να «πηγαίνουν σαν το σκυλί στο αμπέλι». Είναι χαρακτηριστική της εγκληματικής «άνεσης», που προσφέρουν οι κυβερνήσεις στους εργοδότες να καταπατούν τα πιο στοιχειώδη δικαιώματα των μεταναστών, η στάση της συγκεκριμένης εταιρείας. Υπάρχουν άλλωστε καταγγελίες, ότι πολλά από τα εργατικά «ατυχήματα» με θύματα μετανάστες δε δηλώνονται καν...