Τα κυβερνητικά μέτρα τα οποία προωθήθηκαν μετά την 1η Αυγούστου, έχουν τα χαρακτηριστικά αντιλαϊκού οδοστρωτήρα. Περνάει πάνω από το δρόμο τον οποίο έχουν χαράξει τα επιτελεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, του ΔΝΤ, του ΟΟΣΑ και άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών, με την κυβέρνηση της ΝΔ να ταυτίζεται αλλά και με τις ευλογίες του ΠΑΣΟΚ, παρά το ψεύτικο σαματά που εκπέμπει κάνοντας δήθεν αντιπολίτευση και την πλήρη υποστήριξη των αποκαλούμενων κοινωνικών εταίρων, δηλαδή των πυλώνων της άρχουσας τάξης. Είναι μέρος των διαρθρωτικών αλλαγών και μεταρρυθμίσεων που τα τελευταία χρόνια εφαρμόζουν με συνέπεια οι κυβερνήσεις του δικομματισμού. Ομως, στην παρούσα φάση έχουν ακόμα πιο επιθετικά χαρακτηριστικά στο σύνολο των λαϊκών δικαιωμάτων, εργασιακά, ασφαλιστικά, δημοκρατικά, δίνοντας την εντύπωση εκκαθαριστικών επιχειρήσεων, καθώς αξιοποιούν υπέρ της έντασης της εκμετάλλευσης τη συγκυρία της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, ενώ από τα ίδια τα πράγματα συνδέονται και με το γεγονός ότι η χώρα βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο και γι' αυτό παίρνουν όλο και πιο έντονα χαρακτηριστικά «κλεισίματος» υποθέσεων.

Σε κάθε περίπτωση, κοινός παρονομαστής τους είναι ότι συγκλίνουν στο βάθεμα της ταξικής πολιτικής και των αντιθέσεων που αυτή παράγει, στην ενίσχυση της εκμετάλλευσης, με μοναδικό στόχο και σκοπό την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου και την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της πλουτοκρατίας. Αυτός άλλωστε είναι ο στρατηγικός στόχος, που προωθείται με τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις. Ταυτόχρονα όμως, και να θέλουν, όλοι αυτοί, να κρυφτούν δε γίνεται. Αποκαλύπτονται καθημερινά όλο και περισσότερο. Κανείς πλέον δεν μπορεί να πιστέψει ότι «δεν υπάρχουν λεφτά» όταν πακτωλός από ευρώ διοχετεύεται, πότε στον ένα και πότε στον άλλο επιχειρηματικό τομέα, με το κράτος να γίνεται μεσάζων και ρυθμιστής αυτής της διαδικασίας και να ανακοινώνει μέτρα επιδότησης της εργοδοσίας στο όνομα της επιδότησης της ανεργίας, περικοπές φόρων, όπως στα αυτοκίνητα, για να ενισχύσει τις αυτοκινητοβιομηχανίες κλπ.

Η κυβερνητική επιχείρηση «εξπρές» τακτοποίησης υποθέσεων, που εξελίχθηκε την περίοδο αυτή και αναμένεται να έχει συνέχεια, πάτησε πάνω στο έδαφος των ρυθμίσεων που το προηγούμενο διάστημα και μέσα στο καλοκαίρι προώθησε η κυβέρνηση, όπως τα μέτρα ανατροπής των εργασιακών σχέσεων (εκ περιτροπής εργασία, κατάργηση της μονιμότητας στο Δημόσιο, Οδηγία Μπολκενστάιν) και κατάργησης των ασφαλιστικών δικαιωμάτων (σφαγή των ΒΑΕ, επιχειρηματικά κριτήρια στα ασφαλιστικά ταμεία), τα μέτρα ιδιωτικοποίησης της Ανώτατης Παιδείας (ίδρυση 33 ιδιωτικών κολεγίων, επιχειρησιακά προγράμματα ΑΕΙ-ΤΕΙ), η κλιμάκωση της κρατικής καταστολής και η ενίσχυση των μηχανισμών της (διωγμός μεταναστών-προσφύγων, κάμερες παρακολούθησης, τράπεζα DNA, συμφωνίες με τις ΗΠΑ για απελάσεις ακόμα και αθώων, νέα όπλα για την Αστυνομία). Ετσι λοιπόν, σαν να ήταν έτοιμη από καιρό, προχώρησε στα επόμενα βήματα με σειρά μέτρων, ένα είδος καθημερινών δώρων στο μεγάλο κεφάλαιο.

Το στίγμα αυτής της επιχείρησης δόθηκε από τον υπουργό Οικονομία και Οικονομικών Γ. Παπαθανασίου. Σε δηλώσεις του ανέφερε πως «πρέπει να κάνουμε τώρα, τα επόμενα ένα με δύο χρόνια, όσα δεν κάναμε τα προηγούμενα τριάντα»(!). Προδιαγράφοντας έτσι και τα χειρότερα για τα λαϊκά στρώματα που έρχονται. «Πρέπει, είπε, να προχωρήσουμε γρήγορα», ισχυριζόμενος ότι «σε αυτό το στοίχημα δε χωρούν ούτε κομματικά κριτήρια, ούτε λαϊκισμοί και ανευθυνότητες». Ομολογώντας με τον τρόπο αυτό πως δεν υπάρχουν περιθώρια παρεκκλίσεων.

Το δια ταύτα προκύπτει από τα όσα ανακοινώθηκαν τελευταία. Εχουμε λοιπόν και λέμε:

1. Μέσα στη σωρεία προκλητικών και χαριστικών ρυθμίσεων σε όφελος των ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων στο όνομα της «ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας» ήρθε να προστεθεί η παροχή κρατικών εγγυήσεων πάνω στα τραπεζικά δάνεια μεγαλοεπιχειρηματιών. Το «δώρο» αυτό προς την πλουτοκρατία αξίας 2 δισ. ευρώ λέγεται «κρατικές εγγυήσεις στους μεγαεπιχειρηματίες». Η κυβέρνηση βάζει κάτω από την ομπρέλα προστασίας του κράτους κάθε είδους μεγαλοεπιχειρηματίες, αξιοποιώντας για λογαριασμό τους τα κρισιακά φαινόμενα και τις αναταράξεις στην καπιταλιστική οικονομία. Σε αυτό το πλαίσιο η πολιτική στήριξης δεν εστιάζεται μόνο στους τραπεζίτες αλλά και στις άλλες μερίδες της πλουτοκρατίας. Το υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών δίνει πληθώρα κρατικών εγγυήσεων για δάνεια που θα συνάψουν οι επιχειρηματίες με τις τράπεζες. Από τη διαδικασία αυτή θα έχουν σημαντικά οφέλη και οι τραπεζίτες, που με το αζημίωτο και χωρίς κανένα κίνδυνο θα μπουν στο παιχνίδι με τη μορφή νέου δανεισμού. Σε περίπτωση δε αδυναμίας των επιχειρηματιών να αποπληρώσουν τις δόσεις, θα αναλάβει δράση το κράτος πληρώνοντας για λογαριασμό τους με ζεστό χρήμα από τον κρατικό προϋπολογισμό. Σύμφωνα με τις υπουργικές αποφάσεις, παρέχονται κρατικές εγγυήσεις ύψους 2 δισ. ευρώ πάνω σε τραπεζικά δάνεια «επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της τρέχουσας χρηματοπιστωτικής κρίσης».

2. Νέος ζωτικός χώρος για το μεγάλο κεφάλαιο αποδεικνύεται ο τομέας των οπτικών ινών με την εκχώρηση από την κυβέρνηση σε καραδοκούντες ιδιώτες - «επενδυτές» των υποδομών που αφορούν στις τηλεπικοινωνίες της χώρας. Πρόκειται για μια ακόμη σύμβαση με τη μορφή σύμπραξης δημοσίου - ιδιωτών (ΣΔΙΤ), αρχικού προϋπολογισμού ύψους 2,1 δισ. ευρώ. Τα ιδιωτικά κεφάλαια που θα βάλουν στο χέρι το έργο θα απομυζούν τόσο τους κρατικούς προϋπολογισμούς όσο και τους «χρήστες» των παρεχόμενων υπηρεσιών, δηλαδή τα λαϊκά νοικοκυριά. Σύμφωνα με το σχέδιο νόμου που παρουσίασε ο υπουργός Μεταφορών - Επικοινωνιών Ευρ. Στυλιανίδης, ιδιώτες θα αναλάβουν με τη μέθοδο των ΣΔΙΤ (Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Φορέα) να αναπτύξουν μέσα στα επόμενα επτά χρόνια το τηλεπικοινωνιακό δίκτυο οπτικών ινών σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και άλλες 52 πόλεις της Ελλάδας.

3. Εξασφάλιση φτηνών εργατών για τους μεγαλομετόχους της ΔΕΗ, με τη συμφωνία του υπουργείου Απασχόλησης με την εταιρεία, για την προσωρινή (διετία) πρόσληψη από την 1η Σεπτέμβρη 2.000 ανέργων του ΟΑΕΔ. Η συμφωνία αυτή έρχεται μετά από ανάλογη, που υπογράφτηκε με την ΚΕΔΚΕ και αφορούσε 20.000 άτομα, ενώ το συγκεκριμένο πρόγραμμα αφορά 60.000 ανέργους οι οποίοι με τη λήξη των σχετικών συμβάσεων θα ξαναεπιστρέψουν στις ουρές των ανέργων. Συνολικά από το εν λόγω πακέτο 309 εκατομμύρια ευρώ θα διοχετευτούν από τον ΟΑΕΔ, δηλαδή από τις εισφορές των εργαζομένων, στα ταμεία των επιχειρήσεων ως εφαρμογή του σχετικού νόμου που μετέτρεψε το επίδομα ανεργίας σε «επίδομα απασχόλησης». Σημειώνεται ότι το σχετικό νόμο ψήφισε το ΠΑΣΟΚ πριν εγκαταλείψει την κυβερνητική εξουσία το 2004, ενώ στη συνέχεια η κυβέρνηση της ΝΔ επέκτεινε το πεδίο εφαρμογής του και στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Με τον τρόπο αυτό το ίδιο το δημόσιο αλλά και η Τ.Α. μετατρέπονται σε πρωτεργάτες της αποδιάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων, σε πρωταγωνιστές της υπονόμευσης της σταθερής εργασίας. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, αφού πρώτα τους υποκλέπτουν το επίδομα ανεργίας το οποίο καταλήγει στον εργοδότη τους, γίνονται όμηροι στις επιχειρήσεις αυτές, αλλά και στα πολιτικά κόμματα που στέκονται πίσω τους.

4. Νέα φουρνιά από «ζεστό» χρήμα στους βιομήχανους δίνει η κυβέρνηση για τη δημιουργία νέων μονάδων ακόμα και σε δάση ή δασικές εκτάσεις. Με το νομοσχέδιο περί «Ανάπτυξης επιχειρηματικών πάρκων», παρέχονται νέες επιχορηγήσεις και φοροαπαλλαγές και καταργούνται ακόμα και στοιχειώδεις έλεγχοι, που αφορούν στην προστασία της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος για την εγκατάσταση και ίδρυση επιχειρήσεων. Η κυβέρνηση βάζει τους ίδιους τους βιομήχανους να έχουν την απόλυτη ευθύνη της διαχείρισης των επιχειρηματικών πάρκων, δηλαδή οι ίδιοι που έχουν λόγους και συμφέρον να ρυπαίνουν το περιβάλλον και τον υδροφόρο ορίζοντα, θα ...αυτοελέγχονται! Με αυτό το νομοσχέδιο η κυβέρνηση δίνει προκλητικά νέα πρόσθετα κίνητρα και φοροαπαλλαγές στις μεγάλες επιχειρήσεις αποδεικνύοντας, ότι χρήματα υπάρχουν αν πρόκειται να κατευθυνθούν στην ενίσχυση του μεγάλου κεφαλαίου.

5. Η Παιδεία και ο Πολιτισμός είναι σταθερά στο στόχαστρο. Ανακοινώθηκαν μέτρα ενίσχυσης της ιδεολογικής χειραγώγησης των συνειδήσεων με τη δημιουργία των κατάλληλων «δομών», οι οποίες, ταυτόχρονα, θα ανοίγουν ακόμη περισσότερο το δρόμο για την εισβολή του κεφαλαίου στην εκπαίδευση. Ειδικά το πρόγραμμα «Παιδεία - Πολιτισμός» δείχνει τον πραγματικό ρόλο των κοινοτικών χρηματοδοτήσεων ως «αιμοδοτών» του κεφαλαίου. Στην πραγματικότητα «σαλαμοποιούν» και τους δύο τομείς για να τους «διασυνδέσουν», άμεσα ή έμμεσα, με την «επιχειρηματικότητα», την «πολιτιστική χορηγία», το «πολιτιστικό μάνατζμεντ» και την ίδια τη διαδικασία ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησής τους. Βάζουν «ταφόπλακα» στην - ήδη «ενταφιασμένη» και εξοβελισμένη από τα εκπαιδευτικά προγράμματα - καλλιτεχνική Παιδεία εξαγγέλλοντας... «Πανελλήνιους Μαθητικούς Καλλιτεχνικούς Αγώνες» στη δευτεροβάθμια και πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Το αποτέλεσμα είναι μια «κονσερβοποιημένη» εκπαίδευση, αυτή που επιβάλλουν ιδιώτες και μονοπώλια.

Υπό αυτές τις συνθήκες, η λαϊκή πάλη για την ανατροπή των εφαρμοζόμενων πολιτικών είναι μονόδρομος. Οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι, όπως τόνισε και το ΚΚΕ με αφορμή τα τελευταία κυβερνητικά μέτρα, πρέπει να απορρίψουν την πολιτική των κομμάτων της ΕΕ. Τα ελλείμματα δεν τα δημιουργούν οι εργαζόμενοι, ούτε βέβαια αυτοί προκαλούν την κρίση. Οι εργαζόμενοι παράγουν τον πλούτο αλλά τον καρπώνονται άλλοι αυτοί που προκαλούν και εκμεταλλεύονται τις κρίσεις, που αξιοποιούν την ανεργία για την οποία ευθύνονται, στερώντας δικαιώματα και κατακτήσεις της εργατικής τάξης. Χρειάζεται αλλαγή πορείας, να γίνουν κοινωνική ιδιοκτησία τα μέσα παραγωγής, πράγμα που θα εξασφαλίσει η λαϊκή εξουσία. Αυτός είναι ο δρόμος ανάπτυξης που συμφέρει το λαό, σε σύγκρουση με το σημερινό δρόμο που συμφέρει τα μονοπώλια.