Χάρι Τρούμαν:«Το θρασύτερο ψέμα του αιώνα κατασκευάστηκε από ανεύθυνους δημαγωγούς του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, με σκοπό να εμφανίσουν τους Δημοκρατικούς μαλακούς απέναντι στους κομμουνιστές»,

Τον Ιούλη του 1941, όταν ο γερμανικός στρατός βρισκόταν ήδη στη Σοβιετική Ενωση, καίγοντας και σφάζοντας, ο μετέπειτα Πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν - εκείνος που έριξε στο Ναγκασάκι και στη Χιροσίμα τις ατομικές βόμβες, δήλωσε: «Αν δούμε ότι η Γερμανία κερδίζει τον πόλεμο, οφείλουμε να βοηθήσουμε τη Ρωσία. Κι αν τον κερδίζει η Ρωσία, οφείλουμε να βοηθήσουμε τη Γερμανία και με τον τρόπο αυτό ας τους αφήσουμε να σκοτώσουν όσο μπορούν περισσότερους» («Τάιμς της Νέας Υόρκης», 24/7/1941).

* * * * * *

«Η εικόνα μιας σταλινικής Ρωσίας φλεγόμενης από την επιθυμία να επιτεθεί εναντίον της Δύσης, που συγκρατιόταν μονάχα από τα ατομικά μας όπλα, αποτελούσε σε μεγάλο βαθμό δημιούργημα της δυτικής φαντασίας...».

Τζορτζ Κέναν, 1965 (Αμερικανός διπλωμάτης).

* * * * * * *

«Το θρασύτερο ψέμα του αιώνα κατασκευάστηκε από ανεύθυνους δημαγωγούς του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, με σκοπό να εμφανίσουν τους Δημοκρατικούς μαλακούς απέναντι στους κομμουνιστές», Χάρι Τρούμαν.

* * * * * * *

«... ήσαν οι ΗΠΑ και η Αγγλία που πρώτες σήκωσαν τη σιδερένια γροθιά, που πρώτες παραβίασαν τις συλλογικές αποφάσεις...».

ΕΛΙΟΤ ΡΟΥΣΒΕΛΤ, 1946.

* * * * * * *

«Τα λεπτομερή έγγραφα ανατρέπουν ολοκληρωτικά τον κληρονομημένο μύθο. Αποδείχνουν, ίσως με μεγαλύτερη πειστικότητα απ' ό,τι χρειάζεται, ότι ο ψυχρός πόλεμος άρχισε από τον ίδιο τον Τρούμαν και τους συμβούλους του».

Α. ΤΖ. Π. ΤΕΪΛΟΡ, 1966.

* * * * * * *

«Οι Κορεάτες δεν ήσαν οι πρώτοι που έμαθαν ότι ενώ η ελευθερία είναι πολύτιμη, η "απελευθέρωση" αποτελεί το υψηλό αντίτιμο που πρέπει να πληρώσουν για να την αποκτήσουν».

Αντονι Ηντεν

(υπουργός Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας).

* * * * * * *

«Ετσι, τουλάχιστον 8.000.000 Αμερικανοί βρίσκονται πάντοτε κάτω από το βάρος της υποχρέωσης να αποδείξουν τη νομιμοφροσύνη τους, αν την αμφισβητήσει οποιαδήποτε ανώνυμος, υπό αστυνομική προστασία, πληροφοριοδότης. Αν υπολογιστούν οι οικογένειες των 8.000.000, περίπου 20.000.000 Αμερικανοί πολίτες υπόκεινται οποιαδήποτε στιγμή σε ανακριτική διαδικασία για τη διαπίστωση των φρονημάτων τους. Καθώς πολλοί άνθρωποι προσλαμβάνονται ή αποχωρούν από υπηρεσίες, που απαιτούν έλεγχο νομιμοφροσύνης, ο συνολικός αριθμός των ανθρώπων, που έχουν φακέλους στην αστυνομία, αυξάνει χρόνο με το χρόνο...».

Αντονι Ηντεν, υπουργός Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας

Αμερικανός αναλυτής

* * * * * * *

«Δεν έχει σημασία ποιος είναι εκείνος που λέει ότι ο σκοπός μας είναι η ειρήνη, ακόμη κι αν είναι ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι πράξεις μας μιλούν δυνατότερα από τα λόγια μας. Και οι πράξεις μας είναι πράξεις πολέμου».

Ουέιν Μορς

Αμερικανός γερουσιαστής

5/8/1964

(Για τον πόλεμο κατά του Βιετνάμ)

* * * * * *

«Η πραγματική απειλή βρίσκεται στο γεγονός ότι οι Τουρκόφωνοι Σοβιετικοί πολίτες, στην άλλη πλευρά των συνόρων, έχουν βιοτικό επίπεδο σχεδόν δύο φορές ψηλότερο από κείνο της μεγάλης μάζας των χωρικών της Ανατολής. Ακόμη, ενώ η μεγάλη πλειοψηφία των Τούρκων της Τουρκίας είναι αναλφάβητοι, ο αναλφαβητισμός είναι ανύπαρκτος στους Σοβιετικούς Τούρκους και η ανώτερη μόρφωση επεκτείνεται με εντυπωσιακό ρυθμό».

Αγγλικός «ΕΚΟΝΟΜΙΣΤ».

* * * * * * *

«Σκοτώσατε γυναίκες και παιδιά στον κόλπο των Χοίρων. Βομβαρδίσατε τα πρώτα τίμια σπίτια, τα πρώτα νοσοκομεία των Κουβανών, που ποτέ πρωτύτερα σ' όλη τη μακρά περίοδο του αμερικανικού προτεκτοράτου στην Κούβα δεν είχαν στέγη, αλφάβητο ή την υγεία τους. Και τα κάνατε όλ' αυτά στο όνομα της ελεύθερης επιχείρησης. Σκεφτόμαστε ακριβώς όπως κι ο Μπολιβάρ πριν από 150 χρόνια: "Οι ΗΠΑ φαίνονται προορισμένες από τη μοίρα να μας φορτώσουν με όλων των ειδών τα κακά, στο όνομα της ελευθερίας"».

Κάρλος Φουέντες

Μεξικανός συγγραφέας

* * * * * * *

«Η Αμερική μπορεί ν' αποκτήσει ό,τι θέλει, αν δείξει επιμονή. Στο κάτω - κάτω την έχουμε τη βόμβα κι αυτοί (οι Σοβιετικοί) δεν την έχουν και δε θα την έχουν για πολύ καιρό ακόμη».

Μπέρναρντ Μπαρούχ

* * * * * * *

«Οι ΗΠΑ είναι η μοναδική πυρηνική δύναμη που δε δέχτηκε ένα γενικό και μόνιμο αφοπλισμό κάτω από επαρκείς διεθνείς εγγυήσεις και δεν υπέβαλε κανένα ικανοποιητικό σχέδιο για το σκοπό αυτό. Νομίζω πως αυτό αποτελεί όνειδος».

Μπερνς,υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ

γερουσιαστής της Πενσυλβάνια, 1960

* * * * * * *

«Επί 12 χρόνια οι ΗΠΑ, κάτω από τη διακυβέρνηση και των δύο κομμάτων, ακολούθησαν μια πολιτική ψυχρού πολέμου. Η πολιτική αυτή μάς οδήγησε επανειλημμένα στο χείλος της καταστροφής. Για όλους αυτούς τους λόγους κάνουμε έκκληση στην κυβέρνηση και το λαό των ΗΠΑ, να χρησιμοποιήσουν όλα τα δυνατά μέσα, για ν' αρχίσουν μια συζήτηση και μια επανεξέταση ολόκληρης της εξωτερικής πολιτικής μας».

ΕΛΕΑΝΟΡ ΡΟΥΣΒΕΛΤ

και άλλες 43 προσωπικότητες, 1958

* * * * * * *

«Αμέσως μόλις ανέλαβε την προεδρία ο Τρούμαν ξεκαθάρισε ότι σκόπευε να διαμορφώσει τον κόσμο σύμφωνα με τις αμερικανικές αντιλήψεις. Κάποτε δήλωσε ότι "οι Ρώσοι γρήγορα θα μπουν στη θέση τους κι ότι οι ΗΠΑ θ' αναλάβουν τότε την πρωτοβουλία στη διεύθυνση του κόσμου, σύμφωνα με τον τρόπο που ο κόσμος θα πρέπει να διευθύνεται..."».

Μπερνς

υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ

* * * * * * *

- Βουλευτής Κουντέρ: «Αν κατάλαβα καλά είπατε πως στη βάση της παρούσας πολιτικής απέναντι στην Κίνα και τη Φορμόζα είναι η προσπάθεια να συντηρηθεί μια συνεχής απειλή στρατιωτικής δράσης απέναντι στην Ερυθρά Κίνα με την ελπίδα να σημειωθεί σε κάποιο σημείο μια εσωτερική κατάρρευση».

- Ρόμπερτσον, υφυπουργός Εξωτερικών ΗΠΑ: «Μάλιστα αυτό είναι το πνεύμα μου».

- Βουλευτής Κουντέρ: «Με άλλα λόγια ένας ψυχρός πόλεμος εξαπολυμένος κάτω από την ηγεσία των ΗΠΑ με συνεχή απειλή επίθεσης εναντίον της Ερυθράς Κίνας από τη Φορμόζα και άλλες ομάδες της Απω Ανατολής, υποστηριζόμενες στρατιωτικά από τις ΗΠΑ;».

- Ρόμπερτσον: «Μάλιστα...».

- Βουλευτής Κουντέρ: «Μήπως αυτό σημαίνει ότι οι ΗΠΑ αναλαμβάνουν να διατηρήσουν για μια απροσδιόριστη περίοδο την αμερικανική κυριαρχία στην Απω Ανατολή;».

- Ρόμπερτσον: «Μάλιστα, ακριβώς».

(Διάλογος στη Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ, 26/1/1954).

(Ολα τα παραπάνω περιλαμβάνονται στο βιβλίο του David Hotowitz «από τη Γιάλτα στο Βιετνάμ», των εκδόσεων «ΚΑΛΒΟΣ». Τα σχόλια περιττεύουν...).