Από την επομένη, κιόλας, των επιθέσεων της 11ης Σεπτέμβρη, ένας ούριος άνεμος άρχισε να φυσάει απ' τη μια άκρη του Ατλαντικού, φθάνοντας μέχρι τις μακρινές κεντροασιατικές στέπες... Εως πρότινος αντίπαλοι μοιάζουν να διαπλέκουν νέες συμφωνίες και συμμαχίες. Γεωστρατηγικές και πολιτικές (προσ)τριβές του παρελθόντος προσπερνιούνται ή λειαίνονται από το σαρωτικό, όπως διαφαίνεται, μύλο μίας περίεργης, συγκεχυμένης, αν όχι αλλοπρόσαλλης, «αντιτρομοκρατικής διεθνούς συμμαχίας»...

Η λεγόμενη «ρωσική αρκούδα» δεν έμεινε ανεπηρέαστη απ' αυτές τις εξελίξεις. Πρώτα απ' όλα, αναθέρμανε, όπως φαίνεται, τις σχέσεις με το ΝΑΤΟ, αποσπώντας (αρχές βδομάδας) τη διαβεβαίωση του γγ του Βορειοατλαντικού Συμφώνου, Τζορτζ Ρόμπερτσον, πως «δε σκοπεύουμε να επεκταθούμε στις περιοχές της Κεντρικής Ασίας» (Θα ακολουθήσουν, άραγε, και άλλα τέτοια κατά την επίσκεψη του Ρώσου Προέδρου Βλ. Πούτιν στην έδρα του ΝΑΤΟ 2-3 Οκτώβρη;).

Στη συνέχεια, ο Ρώσος ηγέτης «ζωντάνεψε» τις σχέσεις με τις ΗΠΑ, μη αρκούμενος σε λεκτική καταδίκη των επιθέσεων της 11ης Σεπτέμβρη, αλλά και παραχωρώντας (διάγγελμα Δευτέρας) ρωσικούς «ανθρωπιστικούς αεροδιαδρόμους», ανταλλαγή στρατιωτικών πληροφοριών με τις ΗΠΑ, συνδρομή της Μόσχας σε επίπεδο «ερευνών και σωστικών επιχειρήσεων», προχωρώντας ταχέως σε ενίσχυση της αφγανικής αντιπολίτευσης με πολεμικό υλικό και όπλα, επιχαίροντας και συντονίζοντας ακολούθως (μολονότι επιφυλακτικός στην αρχή...) τις διευκολύνσεις κεντροασιατικών Δημοκρατιών έναντι των ΗΠΑ, π.χ. με την εκεί χρήση αεροπορικών ή άλλων βάσεων (Τατζικιστάν, Καζαχστάν, Τουρκμενιστάν, Κιργιστάν, αλλά και Ουκρανία, Αρμενία)...

Ο Πούτιν κινήθηκε με στόχο και την εξασφάλιση της ρωσικής ισχύος στο μαλακό υπογάστριο της - πλουσιότατης, ας μην ξεχνάμε, σε φυσικό αέριο, πετρέλαιο, χρυσό και ουράνιο - Κεντρικής Ασίας, προωθώντας (28/9), στο πλαίσιο της Κοινοπολιτείας Ανεξαρτήτων Κρατών, «κοινό αντιτρομοκρατικό μέτωπο» και τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων προστασίας της ΚΑΚ από «τρομοκρατικές επιθέσεις στο έδαφός της»...

Παρά τις επίμονες διαψεύσεις του πως η Μόσχα είναι αλληλέγγυα με τη Δύση «μη αποβλέποντας σε παζάρια», εντούτοις απ' τη συνάντηση του Ρώσου υπουργού Αμυνας με τους ομολόγους του, του ΝΑΤΟ (26/9) ανακοινώθηκε, μεταξύ άλλων, η κατανόηση των τελευταίων έναντι των «αντιτρομοκρατικών προσπαθειών» που καταβάλλει η Μόσχα για «την προστασία της εδαφικής ακεραιότητάς», εξ αφορμής του λεγόμενου τσετσενικού «αγκαθιού»...

Μεταξύ των φημολογούμενων ανταλλαγμάτων της Δύσης, αναφέρεται και η «νεόκοπη» ευαισθησία της Ουάσιγκτον να αποστείλει στη Μόσχα τον εμπορικό της αντιπρόσωπο Ρόμπερτ Ζέλικ, με σκοπό, όχι μόνον την περαιτέρω σύσφιξη των αμερικανο-ρωσικών οικονομικών σχέσεων, αλλά και το «ενδεχόμενο ένταξης της Ρωσίας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου»...

Ενδιαφέρουσες οι ανακατατάξεις και σε πολλά, όπως φαίνεται, επίπεδα...