Την περασμένη Πέμπτη ολοκληρώθηκαν στην πόλη Nταλιάν της βορειοανατολικής Κίνας οι τριήμερες εργασίες της φετινής «Ετήσιας Συνάντησης των Νέων Πρωταθλητών» (Annual Meeting of the New Champions) - έχει καθιερωθεί και ως «Θερινό Νταβός». Πρόκειται ουσιαστικά για τη θερινή συνάντηση που διοργανώνει το γνωστό σε όλους «Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ» (WEF), συγκεντρώνοντας χιλιάδες φυσικούς και πολιτικούς εκπροσώπους μονοπωλίων που καταρτίζουν νέα επενδυτικά πλάνα αλλά και άξονες συνεργασίας, όχι μόνο σε οικονομικό αλλά και σε ευρύτερα γεωστρατηγικό επίπεδο.

Το θέμα της συνάντησης ήταν: «Επιτυγχάνοντας ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς στην εποχή της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης». Ως βασικούς της άξονες η ιστοσελίδα του WEF περιέγραφε:

-- Την ανάπτυξη και διάδοση «αναδυόμενων τεχνολογιών». «Πώς οι περισσότερες επενδύσεις στη βιομηχανία, η δημόσια ευαισθητοποίηση και η πολιτική καινοτομιών προωθούν την ανάπτυξη και την απορρόφηση νέων τεχνολογιών».

-- «Την προετοιμασία για συστήματα ηγεσίας. Πώς οι ηγέτες προβλέπουν τα σημεία απόκλισης στην τεχνολογία και τον αντίκτυπό τους στα επιχειρηματικά μοντέλα και τη δημιουργία (νέας) αξίας».

Το ενδιαφέρον τέτοιων μαζώξεων για τις νέες τεχνολογίες συνδέεται με τις τεράστιες δυνατότητες που γεννά η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας για την εκτόξευση της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Από τη μια πλευρά, καινοτόμες τεχνικές εντάσσονται στην παραγωγική διαδικασία, επιδρώντας καθοριστικά στην αύξηση της παραγωγικότητας, από την άλλη μεριά, η ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών και της πληροφορικής δημιουργεί νέα πεδία επενδυτικής δράσης, καταρχάς στην ίδια τη βιομηχανία και την κατασκευή υπερσύγχρονων μέσων παραγωγής που αξιοποιούνται ορμητικά σε όλο και περισσότερους τομείς.

Σύμφωνα με τα κινεζικά ΜΜΕ, οι συμμετοχές στη φετινή συνάντηση έφτασαν σε επίπεδα ρεκόρ. Πήραν μέρος πάνω από 2.000 στελέχη επιχειρήσεων και εκπρόσωποι αστικών «ιδρυμάτων», «δεξαμενών σκέψης» που μελετούν τις επόμενες φάσεις της αντεργατικής επίθεσης και των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, αλλά και εκπρόσωποι κυβερνήσεων αναπτυγμένων και αναπτυσσόμενων οικονομιών.

Ανάμεσα σε όσους βρέθηκαν στην Νταλιάν ήταν για παράδειγμα οι διευθύνοντες σύμβουλοι της αμερικανικής εταιρείας «Salesforce», από το χώρο της Πληροφορικής, της επίσης αμερικανικής «Johnson's Controls», από τον ίδιο κλάδο. Ακόμα, της ολλανδικής «Royal DSM» που δραστηριοποιείται στην προώθηση καινοτόμων επιστημονικών μεθόδων σε διάφορους τομείς, από τη διατροφή και την Ενέργεια, μέχρι την ιατρική και τη φαρμακοβιομηχανία.

Μεταξύ άλλων, στη διάρκεια των εργασιών αναδείχτηκε το αυξημένο ενδιαφέρον ισχυρών μονοπωλίων για τις μεταρρυθμίσεις που προωθεί η Κίνα στην οικονομία της και το περαιτέρω «άνοιγμα» της αγοράς της όπου κυριαρχούν οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής.

Από τη μεριά της, η κινεζική κυβέρνηση ξεκαθάρισε ότι το επόμενο διάστημα θα επιταχυνθεί η επέκταση των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής σε όλους τους τομείς της οικονομίας και η χώρα θα εντείνει τις κινήσεις της στο πλαίσιο της διεθνούς «αναμέτρησης» που δυναμώνει για τη μοιρασιά αγορών και πρώτων υλών. «Καλωσορίζουμε τις ξένες εταιρείες για να έρθουν στην Κίνα και να συμμετάσχουν στην επιχειρηματική αναδιοργάνωση και θα μειώσουμε περισσότερο το όριο των υπηρεσιών για την προώθηση νέων κινήτρων ανάπτυξης» τόνισε στην ομιλία του ο πρωθυπουργός της Κίνας Λι Κετσιάνγκ. Υποστήριξε, μεταξύ άλλων, ότι οι εταιρείες που έχουν την έδρα τους στο εξωτερικό θα έχουν την ίδια «αντιμετώπιση» με τις εγχώριες.

Υπογράμμισε ακόμα: «Θα εμβαθύνουμε τις μεταρρυθμίσεις γενικά και θα απελευθερώσουμε μεγαλύτερο δυναμισμό στην ανάπτυξη της οικονομίας. Μεταρρυθμίσεις θα επιταχυνθούν στα δημοσιονομικά, στο φορολογικό σύστημα, στον χρηματοπιστωτικό τομέα, στις εταιρείες κρατικής ιδιοκτησίας, (γενικά) στην κρατική περιουσία και άλλα κρίσιμα πεδία. Το βάρος θα δοθεί στον εκσυγχρονισμό της διοίκησης, στην ανάθεση κυβερνητικών αρμοδιοτήτων και την περικοπή φόρων και τελών, σε χαμηλότερα έξοδα συναλλαγών και τη μείωση των επιβαρύνσεων για τις εταιρείες. Θα γίνουν προσπάθειες για την επέκταση της πρόσβασης στην (ελεύθερη) αγορά, την προώθηση του δίκαιου ανταγωνισμού, την παροχή καλύτερων υπηρεσιών και την απομάκρυνση εμποδίων για τις επενδύσεις και την ανάπτυξη των ιδιωτικών εταιρειών. Θα εφαρμοστούν πολιτικές δομικής μείωσης των φόρων και θα αναθεωρηθούν οι επιβαρύνσεις για τις επιχειρήσεις».

Ενώ σε άλλο σημείο, επισήμανε: «Θα γίνουν προληπτικές προσπάθειες για να επεκταθεί το άνοιγμα και να οικοδομηθεί ένα διεθνώς ανταγωνιστικό επιχειρηματικό περιβάλλον. Θα κινηθούμε ταχύτερα για την ανάπτυξη ενός νέου, ανοικτού οικονομικού συστήματος συντονισμένου με την οικονομική παγκοσμιοποίηση και τη νέα βιομηχανική επανάσταση... Θα ενθαρρύνουμε τις εταιρείες ξένων κεφαλαίων να επανεπενδύσουν τα κέρδη τους στην Κίνα, θα στηρίξουμε διεθνείς εταιρείες για να εγκαταστήσουν τις περιφερειακές τους έδρες στην Κίνα και θα ενθαρρύνουμε ξένες επενδύσεις στην Κεντρική και τη Δυτική Κίνα και στις παλιές βιομηχανικές περιοχές όπως αυτές στη βορειοανατολική Κίνα... Μέσα στην επόμενη 5ετία, η Κίνα θα εισάγει προϊόντα αξίας 8 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Μια κινεζική οικονομία που απολαμβάνει μια ηχηρή ορμή μακροπρόθεσμα και γίνεται όλο και πιο "ανοικτή" θα φέρει περισσότερες ευκαιρίες για το υπόλοιπο του κόσμου και θα παραμείνει ο πιο ελκυστικός επενδυτικός προορισμός».

Τα μεταρρυθμιστικά σχέδια της κινεζικής κυβέρνησης θα εφαρμοστούν σε μια περίοδο που διεθνώς «φουντώνει» ο ενδοϊμπεριαλιστικός ανταγωνισμός και αναμορφώνονται συμμαχίες και προτεραιότητες, ανάλογα με το πώς κάθε πλευρά εκτιμά ότι εξυπηρετεί καλύτερα τα μονοπωλιακά συμφέροντα που εκπροσωπεί.

Είναι χαρακτηριστικές οι επιλογές της αμερικανικής κυβέρνησης του Ντόναλντ Τραμπ και η αποχώρησή της από συμφωνίες όπως η «Δια-ειρηνική Συνεργασία» (TTIP), η επαναδιαπραγμάτευση των εμπορικών σχέσεων με «εταίρους» σε άλλη βάση, αφού έτσι εκτιμάται ότι θα μειωθεί το μεγάλο εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ.

Οι κόντρες για τη μοιρασιά της χασούρας που άφησε η βαθιά καπιταλιστική κρίση και συνεχίζει να προκαλεί η αναιμική ανάκαμψη «φουντώνουν», όπως και οι κόντρες για τον εκτοπισμό ανταγωνιστών και τη διασφάλιση μεγαλύτερης μερίδας στον τεράστιο λαϊκό πλούτο.

Ολη η συζήτηση περί «προστατευτισμού» και περί «ελεύθερης αγοράς» διευρύνεται παράλληλα με διεργασίες στον επιχειρηματικό και φυσικά τον γεωπολιτικό χάρτη, ανάλογα με το πώς κάθε μερίδα του κεφαλαίου, κάθε ιμπεριαλιστική δύναμη μπορεί καλύτερα να «προστατεύει» τη δική της θέση και να «απελευθερώνει» τη δική της δράση.

Η ανησυχία για τους ρυθμούς ανάπτυξης της διεθνούς καπιταλιστικής οικονομίας εκφράστηκε και στη συνάντηση στην Νταλιάν. Ετσι, και ο Λι, μπορεί να μίλησε για «σημάδια διεθνούς ανάκαμψης της οικονομίας και του εμπορίου», σημείωσε όμως ότι «από την άλλη πλευρά, η ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας γίνεται πολύ δύσκολα», ενώ δεν παρέλειψε να διαπιστώσει την «αντίδραση ενάντια στην παγκοσμιοποίηση που χειροτερεύει», αλλά και τους «αυξανόμενους γεωπολιτικούς κινδύνους». Επίσης, εμφανίζοντας την Κίνα ως βασική υπερασπίστρια της «ασφάλειας» της παγκόσμιας οικονομίας επέμεινε ότι τα προβλήματα που υπάρχουν στην οικονομία «δεν μπορούν να αποδίδονται στην οικονομική παγκοσμιοποίηση αυτή καθεαυτή». Ενώ περιγράφοντας τις αυξημένες προσδοκίες του Πεκίνου ότι θα μπορέσει να αξιοποιήσει δυσκολίες και ανακατατάξεις σε άλλες δυνάμεις και συμμαχίες συνέχισε ως εξής:

«Για να δοθεί μια αντιστοιχία, δεν μπορεί κάποιος να ρίξει το φταίξιμο στο ανώμαλο έδαφος αν "γυρίσει" τον αστράγαλό του. Αντίθετα, πρέπει να προσαρμοστούμε καλύτερα και να δώσουμε ώθηση στην οικονομική παγκοσμιοποίηση, να υποστηρίξουμε την αρχή και την αποτελεσματικότητα του πολυμερούς συστήματος και να προωθήσουμε την απελευθέρωση και τη διευκόλυνση των επενδύσεων και του εμπορίου».