Την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να μην παρεκκλίνει ούτε κατ' ελάχιστο απ' τον «οδικό χάρτη» για την ανάκαμψη του κεφαλαίου, διαμήνυσε απ' το βήμα της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ το Σαββατοκύριακο ο Αλ. Τσίπρας. «Είμαστε πρόθυμοι να συζητήσουμε οτιδήποτε είναι στο πλαίσιο της συμφωνίας και της λογικής ... η αξιολόγηση θα κλείσει ... σύντομα θα έρθει και ο στόχος της ενίσχυσης της ρευστότητας», ανέφερε χαρακτηριστικά, εκφράζοντας και την αγωνία της κυβέρνησης η κατάληξη της διαπραγμάτευσης να της αφήνει περιθώριο διαχείρισης της λαϊκής δυσαρέσκειας.

Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας στην προπαγανδιστική φαρέτρα της κυβέρνησης εντάσσεται το ευφυολόγημα της «μεταμνημονιακής Ελλάδας» σαν το «έπαθλο» του λαού, εφόσον αποδεχτεί και τα νέα αντιλαϊκά μέτρα. «Εχουμε διανύσει το μεγαλύτερο μέρος του δρόμου. Είμαστε πολύ κοντά στο σημείο όπου θα μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι η κρίση είναι παρελθόν», ανέφερε ο πρωθυπουργός, κρύβοντας βέβαια ότι όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που έχουν ή πρόκειται να παρθούν δεν θα αποτελούν «παρελθόν», αφού συγκροτούν το αναγκαίο πλέγμα «μεταρρυθμίσεων» για την ανάκαμψη της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων. Πλέγμα τη διεύρυνση του οποίου προανήγγειλε, μιλώντας για επέκταση των μεταρρυθμίσεων σε Παιδεία, Υγεία, Τοπική Διοίκηση κ.ά. και καλώντας την ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ και την Κοινοβουλευτική του Ομάδα να σκεφτούν «όχι πια με όρους συμφωνίας και μέτρων, αλλά με όρους στρατηγικού αναπροσανατολισμού της οικονομίας, της κοινωνίας, της χώρας».

Ταυτόχρονα με το «καρότο», ο Αλ. Τσίπρας επιστράτευσε και το «μαστίγιο» της «αστάθειας», εντάσσοντας την επιχείρηση της καπιταλιστικής ανάκαμψης στο ευρύτερο κάδρο των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, στο οποίο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ συμμετέχει με τα μπούνια για λογαριασμό της αστικής τάξης της χώρας, διαφημίζοντας εαυτόν ως «πυλώνα σταθερότητας». Αναφερόμενος στις εξελίξεις στο εσωτερικό της ΕΕ, αλλά και στις ΗΠΑ, είπε ότι «πρόκειται για τεκτονικού χαρακτήρα μετατοπίσεις», που, μαζί με τις εξελίξεις στην περιοχή, «διαμορφώνουν ένα περιβάλλον σύνθετο, με μεγάλους κινδύνους αλλά και με σημαντικές προκλήσεις. Και πρέπει να αναλογιστούμε ότι η χώρα μας, η Ελλάδα, παρά τις μεγάλες δυσκολίες ... παραμένει σ' αυτό το ασταθές πλαίσιο στην ευρύτερη περιοχή πυλώνας σταθερότητας. Σε αυτό, λοιπόν, το διεθνές και ευρωπαϊκό περιβάλλον, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ καταβάλλει μια τεράστια προσπάθεια να ξαναστήσει τη χώρα στα πόδια της...».

Κατά τη συνήθη πρακτική του τελευταίου διαστήματος, μοίρασε ρόλους στους «θεσμούς», παρουσιάζοντας ΔΝΤ και Σόιμπλε σαν τους «κακούς» της υπόθεσης και αποκρύπτοντας ότι κοινή συνισταμένη όλων είναι τα μέτρα παραπέρα συμπίεσης της τιμής της εργατικής δύναμης και φτωχοποίησης του λαού.

Ο πρωθυπουργός ανέσυρε απ' τη ναφθαλίνη και το σύνθημα της Ευρωπαϊκής Ενωσης που τάχα μπορεί να αλλάξει και προς φιλολαϊκή κατεύθυνση, με τη συμβολή και της ξεφωνημένης ευρωενωσιακής σοσιαλδημοκρατίας. Χαρακτηριστικά, ο Αλ. Τσίπρας είπε πως «Σήμερα βλέπουμε ότι τα πράγματα αλλάζουν ... Δεν ισχυρίζομαι ότι αυτή τη στιγμή είναι βέβαιο πως τα πράγματα οδηγούνται στον πλανήτη και στην Ευρώπη σε μια ευθύγραμμη προοδευτική κατεύθυνση. Ισχυρίζομαι όμως ότι το παιχνίδι είναι απολύτως ανοιχτό.(...) Η ανατροπή στην Ελλάδα έγινε. Η αλλαγή στην Ευρώπη με αργούς ρυθμούς συντελείται». Οσον αφορά το περιεχόμενο της «αλλαγής» που φαντάζεται χαρακτηριστικά είναι τα όσα είπε για το ότι «πριν από δύο χρόνια, κανείς δεν θα πίστευε ότι θα μπορούσαμε να μιλάμε ως γεγονός για τη συμμαχία των κρατών των χωρών του Νότου», αναφερόμενος δηλαδή σε καπιταλιστικά κράτη που διεκδικούν μεγαλύτερη «ευελιξία» για τα συμφέροντα των δικών τους μονοπωλίων.

Στο πλαίσιο του ανταγωνισμού με τη ΝΔ επιτέθηκε στον Κ. Μητσοτάκη, κατηγορώντας τον ότι «δίνει διαρκώς διαπιστευτήρια υποταγής μήπως και καταφέρει να έρθει στην εξουσία από τη στήριξη των πιστωτών μας» και πως «δεν έχει να υποσχεθεί στον ελληνικό λαό τίποτα περισσότερο από τα μνημόνια και μια υποτίθεται καλύτερη διαχείριση της εφαρμογής τους».

«Συστάσεις» απηύθυνε και στο ΠΑΣΟΚ, εγκαλώντας το επειδή δεν παραδειγματίζεται απ' την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία και «επιμένει να θέλει να είναι στην Ελλάδα η ουρά της ΝΔ του κ. Μητσοτάκη».