Τα σενάρια περί συγκυβέρνησης Σοσιαλδημοκρατών - Λίνκε (το οπορτουνιστικό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα «Αριστερά») - Πρασίνων, μετά και τις κρατιδιακές εκλογές στο Βερολίνο την περασμένη Κυριακή, που ανέδειξαν τους Σοσιαλδημοκράτες μεν πρώτους αλλά με 21,55% (με απώλειες 6,7% σε σχέση με το 2011) και τους Χριστιανοδημοκράτες με 17,62%, επίσης με απώλειες 5,7%, εντείνουν την αντιπαράθεση των δύο εταίρων σε ομοσπονδιακό κυβερνητικό επίπεδο. Πιο χαρακτηριστική η παρέμβαση του υπουργού Οικονομικών της Βαυαρίας, Μάρκους Ζέντερ, από τους Χριστιανοκοινωνιστές, στενούς σύμμαχους των Χριστιανοδημοκρατών της Α. Μέρκελ. Μιλώντας στη γερμανική εφημερίδα «Die Welt» σημείωσε: «Τα όρια της ντροπής έχουν ξεπεραστεί. Ο πρόεδρος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD), Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, θα αξιοποιήσει κάθε ευκαιρία να γίνει καγκελάριος, αν όχι με τη βοήθεια του λαού, τουλάχιστον με τη βοήθεια αριστερών κομμάτων. Γι' αυτό και θα βαδίσει πάνω στη γέφυρα την οποία κατασκευάζει το κόμμα της Αριστεράς (Die Linke)». Ταυτόχρονα, άσκησε κριτική στην Μέρκελ με την προσδοκία να αλλάξει πολιτική στο ζήτημα των προσφύγων. Μάλιστα, χαρακτήρισε τις δηλώσεις της καγκελαρίου ιδιαίτερα σημαντικές αλλά σημείωσε: «Τα λόγια όμως πρέπει να τα ακολουθήσουν πράξεις».

Ο Βαυαρός πολιτικός επανέλαβε, για μια ακόμα φορά, την απαίτηση του κόμματός του να τεθεί ένα ανώτατο όριο υποδοχής προσφύγων.

Το θέμα αυτό προκαλεί διχογνωμίες στη γερμανική αστική τάξη για το αν πρέπει να γίνει πιο αυστηρό το πλαίσιο ή αν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες μπορούν να γίνουν η φτηνή εκμεταλλεύσιμη εργατική δύναμη για τα επόμενα χρόνια, που θα τροφοδοτήσει την καπιταλιστική ανάπτυξη. Αλλωστε, και το νέο κόμμα της «Εναλλακτικής για τη Γερμανία» (που στην πρώτη της εμφάνιση στο Βερολίνο πήρε 14,1% ενώ στο Μεκλεμβούργο - Δυτ. Πομερανία 20,8% και στη Σαξονία - Ανχαλτ 24,3%) με αντιμεταναστευτική ατζέντα και προβολή άλλου τύπου συμμαχιών εκτός ευρώ ή και με άλλους εκτός ΕΕ, ενισχύεται από τμήμα του κεφαλαίου, με σημαντικές δυνατότητες να εγκλωβίζει και λαϊκό κόσμο. Οσο για τα περί «προοδευτικής αριστερής στροφής» που καλλιεργούν οι οπορτουνιστές της Λίνκε, «μιλάνε» τα πεπραγμένα της αντιλαϊκής διαχείρισης, όταν συγκυβερνούσαν με τους Χριστιανοδημοκράτες στο Βερολίνο από το 2001 έως το 2010.

Μέσα σε ένα κλίμα όπου επιμένουν οι δυσκολίες καπιταλιστικής ανάκαμψης και στη Γερμανία και την ΕΕ, φαίνεται ότι σηκώνονται οι τόνοι αντιπαράθεσης ανάμεσα στις αστικές τάξεις. Ενδεικτική είναι η απάντηση του Ιταλού πρωθυπουργού, Ματέο Ρέντσι, προς τον πρόεδρο της Κεντρικής Τράπεζας της Γερμανίας, Γενς Βάιντμαν, για τη «σπόντα» που έριξε πρόσφατα και αφορά και την Ιταλία, περί «κατάχρησης της ευελιξίας» και την προτροπή ότι «η Ιταλία χρειάζεται να προχωρήσει τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» (βλέπε τα αντιλαϊκά μέτρα που και η ιταλική κυβέρνηση σταθερά προωθεί προς όφελος του κεφαλαίου). Μιλώντας στην ιταλική εφημερίδα «La Stampa», ο Ρέντσι, από τη Νέα Υόρκη, αρχικά αναρωτήθηκε «για ποιον Βάιντμαν συζητάμε;» και στη συνέχεια με ειρωνεία είπε: «Ο διοικητής έχει ήδη μια δύσκολη αποστολή. Του εκφράζω όλη μου την αλληλεγγύη, διότι πρέπει να αντιμετωπίσει το μεγάλο θέμα των γερμανικών τραπεζών. Ελπίζουμε να τα καταφέρει». Και συνέχισε τις «μπηχτές» με αφορμή τα προβλήματα της «Ντόιτσε Μπανκ», π.χ. με τις ΗΠΑ, που της ζητάνε 14 δισ. δολάρια: «Τον αγκαλιάζουμε (σ.σ. τον Βάιντμαν) με στοργή και του ευχόμαστε καλή δουλειά, εφόσον οι ιταλικές τράπεζες έχουν κάποιες δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ "κόκκινα" δάνεια, αλλά στις γερμανικές υπάρχουν εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ παράγωγα».

Φαίνεται ότι στη σημερινή φάση η αντιπαράθεση Ιταλίας - Γερμανίας οξύνεται, καθώς και ο σοσιαλδημοκράτης Ιταλός πολιτικός αντιμετωπίζει δυσκολίες και επιχειρεί μαζί με άλλους, όπως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, να τονώσει σε λαϊκές δυνάμεις αυταπάτες περί δήθεν φιλολαϊκής διαχείρισης με δεδομένο τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης.