Εγραφε η «Αυγή» στις 15/5/2016: «Ας μην ξεχνάμε ότι από την ιδρυτική συμφωνία για το κοινό νόμισμα οι όροι ήταν πως το έλλειμμα κάθε κράτους - μέλους δεν μπορεί να υπερβαίνει το 3%, με το χρέος να έχει ανώτατο όριο το 60% του ΑΕΠ και όσες χώρες το υπερβαίνουν πρέπει κάθε χρόνο να το μειώνουν ώστε να φτάσουν στο όριο. Ο κόφτης είναι μέτρο προληπτικό ορισμένου χρόνου και κανείς δεν έχει να φοβηθεί τίποτα εφόσον η χώρα βρει τη δύναμη να ανακάμψει (...) Στον κόφτη ενδέχεται να μπουν και τα πλεονάσματα, δηλαδή οι μειώσεις των στόχων, που θα μειώσουν τα φορολογικά βάρη αυξάνοντας παράλληλα τα διαθέσιμα για ανάπτυξη κεφάλαια». Τι θέλει να πει; Οτι η εφαρμογή των μνημονίων δεν θα έχει τέλος γιατί πρέπει να πιαστούν οι δείκτες του Συμφώνου Σταθερότητας (μέχρι 3% έλλειμμα, 60% του ΑΕΠ χρέος) και να διατηρούνται συνεχώς. Αυτό προδίδει και το ότι ο «κόφτης» όχι μόνο προσωρινός δεν είναι αλλά το μόνιμο εργαλείο εξασφάλισης αυτών των δεικτών. Οσο για την υποτιθέμενη μείωση των φορολογικών βαρών, αυτή θα γίνει για το κεφάλαιο, ως μέσο για επενδύσεις, ενώ και το όποιο πλεόνασμα πάλι κεφάλαιο για ανάπτυξη της οικονομίας των επιχειρηματιών θα δοθεί. Αρπάζουν μόνιμα από το λαό και δίνουν στο κεφάλαιο.