Από πρόσφατες λαϊκές διαδηλώσεις ενάντια στην αντεργατική μεταρρύθμιση στη Γαλλία

Χωρίς αλλαγές που να θίγουν τον πυρήνα του, το νέο «πακέτο» αντεργατικών ανατροπών που προωθεί η γαλλική κυβέρνηση ξεκίνησε την περασμένη Τρίτη να συζητιέται στην Ολομέλεια της Βουλής, με στόχο έως τις 17 Μάη να έχει ψηφιστεί, επί της αρχής.

Η υπουργός Εργασίας, Μιριάμ Ελ Κομρί, χαρακτήρισε τις ανατροπές «σχέδιο νόμου προόδου», «δίκαιο» αλλά και «απαραίτητο», θεωρώντας προφανώς ως δείγμα προόδου την περαιτέρω ενίσχυση της θέσης των γαλλικών μονοπωλίων και απαραίτητες τις ανατροπές που θα μειώσουν ακόμα περισσότερο την τιμή της εργατικής δύναμης.

Η κυβέρνηση προσπαθεί να εμφανίσει την πολύμηνη συζήτηση που προηγήθηκε ως δείγμα της διαλλακτικότητάς της και ισχυρίζεται ότι έγιναν τροποποιήσεις που προσφέρουν εγγυήσεις για τους εργαζόμενους. Η αλήθεια είναι, όμως, πως όλη η «διαπραγμάτευση» που μεσολάβησε, με τη συμμετοχή και ανοχή και συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών, δεν ήταν παρά μια διαδικασία καθαγίασης των νέων ανατροπών, μια επιχείρηση να δυναμώσει η συζήτηση για το πώς η εργατική τάξη θα δεχτεί να σκύψει κι άλλο το κεφάλι στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου, στην «κόντρα» του με ανταγωνιστές.

Για παράδειγμα, όσον αφορά τις διατάξεις που αφορούν τον καθορισμό του ημερήσιου χρόνου εργασίας, παραμένει η δυνατότητα αυτός να φτάνει μέχρι και τις 12 ώρες, ανάλογα με τις «ανάγκες» της εταιρείας.

Επίσης, κάλπικοι είναι και οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης ότι δήθεν περιόρισε τα τεράστια περιθώρια απολύσεων που άνοιξαν για την εργοδοσία. Το νομοσχέδιο εξακολουθεί να συσχετίζει τον αριθμό των απολύσεων που μπορούν να γίνουν με τη μείωση του τζίρου ή του αριθμού των παραγγελιών μιας εταιρείας, δηλαδή με την κερδοφορία και τη θέση κάθε επιχείρησης.

Χαρακτηριστική της κοροϊδίας των εργαζομένων είναι και η «αλλαγή» που υποτίθεται έγινε όσον αφορά την εβδομαδιαία διευθέτηση του χρόνου εργασίας που προβλέπεται, με βάση την οποία ο εργοδότης μπορεί να απασχολεί το προσωπικό του μέχρι και 44 ώρες τη βδομάδα για 12 εβδομάδες, από 16 που προέβλεπε η προηγούμενη «εκδοχή». Η ουσία, βεβαίως, που είναι η δυνατότητα της διεύθυνσης να κάνει «λάστιχο» τις ώρες εργασίας και γενικά τη ζωή του εργαζόμενου, δεν αλλάζει στο ελάχιστο, με ό,τι συνέπειες μπορεί αυτό να έχει για τη σωματική και ψυχολογική του υγεία, όπως και για την οικογενειακή και προσωπική του ζωή.

Την ίδια στιγμή, η συζήτηση και έγκριση του νόμου αναμένεται να αλληλεπιδράσει και με διεργασίες στο αστικό πολιτικό σκηνικό της Γαλλίας, στο φόντο διαφωνιών και στο εσωτερικό του κυβερνητικού Σοσιαλιστικού Κόμματος (PS), αλλά και ενόψει της προεκλογικής περιόδου για την ανάδειξη νέου Προέδρου της χώρας, το 2017.

Τη Δευτέρα, βουλευτές του PS εκτιμούσαν ότι υπολείπονται 40 βουλευτές για να συγκεντρωθεί ο απαραίτητος αριθμός των ψήφων που απαιτεί η υπερψήφιση του νόμου.

Σε μια παράλληλη εξέλιξη, χτες ανακοινώθηκε ότι οι προεδρικές εκλογές του 2017 θα γίνουν στις 23 Απρίλη και στις 7 Μάη ο β' γύρος. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις εμφανίζουν τον πρώην πρωθυπουργό Αλέν Ζιπέ, του κεντροδεξιού κόμματος «οι Ρεπουμπλικάνοι», να προηγείται. Η πρόεδρος του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου, Μαρίν Λεπέν, φαίνεται να περνά στο δεύτερο γύρο, αλλά σε αυτόν να χάνει. Στις 11 και 18 Ιούνη της ίδιας χρονιάς θα γίνουν και οι βουλευτικές εκλογές.