Η μετατροπή του άσπρου σε μαύρου και το αντίθετο, της νύχτας σε μέρα και τ' ανάπαλιν, των θυμάτων σε θύτες και των θυτών σε κατηγόρους, είναι συνηθισμένο φαινόμενο στην ιστορία. Ηταν πάντα και παραμένει ένα βασικό «όπλο» των κάθε λογής αυταρχικών εξουσιών και ισχυρών, προκειμένου να δικαιολογήσουν τα εγκλήματά τους, να ρίξουν στάχτη στα μάτια των λαών, να κάνουν τη δουλιά τους και να φέρουν σε πέρας τους σκοπούς τους. Στα πλαίσια αυτά, μία από τις αγαπημένες μεθοδεύσεις των ιμπεριαλιστών είναι οι κατηγορίες για μαζικές δολοφονίες και εγκλήματα, τα «στοιχεία» περί ομαδικών τάφων και όλα τα συναφή. Παρόμοιες κατηγορίες αντιμετώπισαν η επαναστατική εξουσία των μπολσεβίκων στη νεαρή τότε Σοβιετική Ρωσία, ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας, οι Βιετκόγκ στο Βιετνάμ, τόσοι και τόσοι άλλοι. Ποιος δε θυμάται, τη δήθεν σφαγή της Τιμισοάρα στη Ρουμανία και τους ομαδικούς τάφους, που - όπως αποκαλύφθηκε αργότερα - τους είχαν γεμίσει με πτώματα «δανεισμένα» από το νεκροταφείο της πόλης και το νεκροτομείο.

Τα ίδια και τώρα, τούτη τη φορά σε βάρος του Σλ. Μιλόσεβιτς και στο πρόσωπό του, σε βάρος όσων αντιστάθηκαν στην επέλαση της νέας τάξης και την ιμπεριαλιστική επιδρομή. Και μέχρι να τελειώσει η «δίκη» θα δούμε και θ' ακούσουμε πολύ περισσότερα...