ΡΕ, ΚΟΙΤΑΧΤΕ που θίχτηκε το υπουργείο Παιδείας και συγκεκριμένα ο υφυπουργός Γιάννης Ανθόπουλος, γιατί εκτέθηκε, λέει, η χώρα στο εξωτερικό από την κατάληψη του Γενικού Προξενείου του Μονάχου!

Αυτή που έκαναν οι γονείς και οι φορείς, επειδή στο κτίριο που στεγάζονται δυο σχολεία βρέθηκαν υψηλές ποσότητες καρκινογόνων ουσιών.

Τι γελοίους τους αποκάλεσε τους ανθρώπους, τι ηλίθιους. Αλλά τέλος πάντων, οι συμπεριφορές του εν λόγω «εκσυγχρονιστή» είναι γνωστές. Ενα ερώτημα έχουμε: Εκτίθεται λιγότερο η... χώρα όταν τα παιδιά των μεταναστών της κινδυνεύουν;

Οταν το υπουργείο αδιαφορεί εδώ και τόσο καιρό για το δίκαιο αίτημα των μεταναστών και πάει να αποσείσει από πάνω του τις ευθύνες, δεν εκτίθεται η χώρα;

Οταν το μόνο κριτήριο για την ενοικίαση του συγκεκριμένου κτιρίου ήταν... το φτηνό νοίκι του, διότι η κυβέρνηση βλέπει τους μαθητές ως αριθμούς, η... χώρα είναι μια χαρά;

Καλά θα κάνουν, λοιπόν, ορισμένοι υφυπουργοί να είναι... πιο μαζεμένοι στις τοποθετήσεις τους και, τέλος πάντων, αν τους χάλασε η «μόστρα» της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης δε φταίει κανένας άλλος από την πολιτική τους.

Τι θέλουν, δηλαδή, να κάνει ο κόσμος; Να αδιαφορούν γι' αυτά που πρέπει να του προσφέρουν και να λέει... «ευχαριστώ»; Για λίγη σοβαρότητα...

ΤΟ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ με την υπόθεση της πώλησης της ΕΑΒ, κάτω από το τραπέζι, είναι βέβαιο ότι δεν μπορεί να το ξέρει κανείς, πλην των... εμπλεκομένων. Δηλαδή των εταιριών και του υπουργείου Αμυνας.

Το Μάη, λέει, θα έχει λήξει η υπόθεση και τότε θα δούμε... τον νικητή. Ομως, σίγουρα τα πράγματα δεν εξελίσσονται ομαλά. Αυτό εύκολα το διακρίνει ο καθένας.