Συνεχίζοντας τις συνεντεύξεις του με τους Γραμματείς των Οργανώσεων Περιοχής του Κόμματος, ο «Ριζοσπάστης» συζητά με τον Νίκο Κουτουμάνο, Γραμματέα της ΚΟ Πελοποννήσου του ΚΚΕ (στη δύναμή της ανήκουν οι ΚΟ Μεσσηνίας, Λακωνίας, Αρκαδίας, Κορινθίας και Αργολίδας).

***

-- Με βάση όσα συζητήσατε και στην πρόσφατη Συνδιάσκεψη της Κομματικής Οργάνωσης, σε ποιους τομείς εντοπίζονται οι κύριοι σχεδιασμοί του κεφαλαίου στην περιοχή και πώς επιδρούν αυτοί στα εργατικά - λαϊκά στρώματα;

-- Οι νέοι οδικοί άξονες που διατρέχουν την Πελοπόννησο, η αναβάθμιση αεροδρομίων - κυρίως αυτού της Καλαμάτας - και οι συζητήσεις για τη βελτίωση των λιμανιών αποτελούν έργα υποδομής για ανάπτυξη της κερδοφορίας του κεφαλαίου που δραστηριοποιείται στην περιοχή.

Ο κλάδος του Τουρισμού ξεχωρίζει. Τεράστιες μονάδες με χιλιάδες εργαζόμενους ήδη λειτουργούν, ενώ άλλες κατασκευάζονται τώρα, καθιστώντας τα παράλια της Μεσσηνίας, της Αργολίδας και της Κορινθίας πόλους έντονης τουριστικής δραστηριότητας. Τα μονοπώλια και οι όμιλοι που επενδύουν, αξιοποιούν παχυλές επιδοτήσεις με «ζεστό» κρατικό χρήμα και την πάμφθηνη εργατική δύναμη που εξασφάλισαν με την πολιτική τους όλες οι αστικές κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων.

Επίσης, ο κλάδος των Τροφίμων - Ποτών είναι έντονα αναπτυσσόμενος μιας και σχετίζεται και με την πλούσια αγροτική παραγωγή. Συσκευαστήρια, τυποποιητήρια, εργοστάσια παραγωγής χυμών κ.λπ. δραστηριοποιούνται σε όλους τους νομούς.

Στην Κεντρική Πελοπόννησο κύριο ρόλο διαδραματίζει το ενεργειακό κέντρο της Μεγαλόπολης, ο μεγαλύτερος εργασιακός χώρος της Πελοποννήσου, ενώ στην περιοχή της Κορινθίας λόγω και της γειτονίας της με την Αθήνα δραστηριοποιούνται μεγάλες βιομηχανίες σε όλους τους στρατηγικούς κλάδους, ξεχωρίζοντας όμως αυτός του Μετάλλου.

Με όλα αυτά δεν ήταν τυχαία η φιλολογία που αναπτύχθηκε τα τελευταία χρόνια από αστικούς κύκλους για τους υποτιθέμενους «τυχερούς» κατοίκους της Πελοποννήσου, που ήδη απολαμβάνουν τα καλά της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι η ανεργία τσακίζει κόκαλα, οι μισθοί των εργαζομένων είναι όπως σε όλη την Ελλάδα χαμηλοί, οι μικρομεσαίοι πρώτα απ' όλα στον Τουρισμό βλέπουν την «αντίφαση» από τη μία να ανεβαίνει η τουριστική κίνηση και από την άλλη να μην μπαίνει κανείς στα μαγαζιά τους ή να πέφτει ο τζίρος τους.

-- Από την πλευρά της, ποιες προτεραιότητες βάζει η Κομματική Οργάνωση Πελοποννήσου στην προσπάθεια να συμβάλει στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος;

-- Η ΕΠ Πελοποννήσου έχει στόχο να ανταποκριθεί και να διακριθεί στην άμιλλα που κήρυξε η ΚΕ για τα 100χρονα του Κόμματος. Σε αυτό το στόχο υποτάσσεται ο σχεδιασμός της Κομματικής Οργάνωσης.

Με βάση και όσα αναφέραμε παραπάνω, λαμβάνουμε υπόψη τις εξελίξεις και τις τάσεις της οικονομίας, τους κλάδους που αναπτύσσονται και τη συγκέντρωση εργαζομένων. Δίνουμε βάρος στον προσανατολισμό όλης της Οργάνωσης και της κομματικής δραστηριότητας στην ανάπτυξη και στο χτίσιμο δεσμών με την εργατική τάξη, με προτεραιότητα τους μεγάλους εργασιακούς χώρους.

-- Ενα ιδιαίτερα σημαντικό κομμάτι στην προσπάθεια για ενίσχυση της κοινωνικής συμμαχίας στην περιοχή περνά μέσα από την παρέμβαση στους αγρότες και τους κτηνοτρόφους. Τι πείρα βγαίνει από τη δουλειά της Οργάνωσης σε αυτήν την κατεύθυνση;

-- Η Πελοπόννησος ήταν από τις περιοχές που χαρακτηρίζονταν τυπικά «αγροτικές». Η επίδραση των κατευθύνσεων του κεφαλαίου μέσω κυβερνήσεων και ΕΕ είχε ως αποτέλεσμα το χτύπημα παραδοσιακών καλλιεργειών, όπως της ελιάς και του ελαιόλαδου, των εσπεριδοειδών, της σταφίδας, που έφτασε κοντά στην εξαφάνιση, του σύκου κ.ά. Βεβαίως, το χτύπημα δεν αφορούσε κυρίως την εγκατάλειψη αλλά τη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής. Παρά την επιδίωξη των αστικών δυνάμεων, που είχε αποτέλεσμα τη μείωση της αγροτιάς στην Πελοπόννησο, ακόμα κρατάει ο μικρός πολυκαλλιεργητής αγρότης. Γι' αυτό και δημιουργούνται σωρηδόν ομάδες παραγωγών έτσι ώστε να συγκεντρώνουν παραγωγή άριστης ποιότητας και χαμηλής τιμής για λογαριασμό των εμποροβιομηχάνων.

Τα προηγούμενα χρόνια οι αγώνες της φτωχομεσαίας αγροτιάς έβαλαν τη σφραγίδα τους, αναδεικνύοντας την πραγματική κατεύθυνση της ΚΑΠ, ακόμα και καθυστερώντας το μαζικό ξεκλήρισμα.

Η εμπειρία της ΚΟ επιβεβαιώνει πως η έντονη και πολυδιάστατη αυτοτελής κομματική δουλειά στις αγροτικές περιοχές είναι αναντικατάστατη. Οι φτωχοί αγρότες, ακόμα και οι πολιτικά αντίπαλοι, εμπιστεύονται το ΚΚΕ αφού τόσα χρόνια τους έλεγε την αλήθεια. Η έντονη αυτοτελής πολιτική δράση αποτελεί το φάρο για να μη χάνουν οι πρωτοπόροι αγρότες το δρόμο, να μην αποπροσανατολίζονται από τις Σειρήνες της υποταγής και του συμβιβασμού με την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ, να αναπτύσσουν κινηματικές δομές και κινητοποιήσεις με σωστό προσανατολισμό.

-- Οι Κομματικές Οργανώσεις στην περιοχή της Πελοποννήσου έχουν μια σημαντική πείρα από τη διοργάνωση δραστηριοτήτων σχετικών με την Ιστορία του Κόμματος και του λαϊκού κινήματος. Τι σχεδιασμός μπαίνει μπροστά στα 100χρονα του ΚΚΕ το 2018;

-- Στην Πελοπόννησο, οι Κομματικές Οργανώσεις εδώ και πάνω από 15 χρόνια έχουν εντάξει στον ετήσιο προγραμματισμό τους την ενασχόληση με την Ιστορία του Κόμματος και του λαϊκού κινήματος. Η Ακροναυπλία και άλλοι δεκάδες τόποι εξορίας και βασανισμού, οι τόποι όπου δημιουργούνταν οι υποδομές της νέας Ελλάδας, όπως το Λαϊκό Διδασκαλείο στην Ανδρίτσαινα, οι βάσεις ανάπτυξης του ΔΣΕ στους ορεινούς όγκους του Ταΰγετου, του Μαινάλου, του Πάρνωνα, οι ανταρτομάνες πόλεις, όπως η Σπάρτη, η Καλαμάτα, η Τρίπολη, η στάση χιλιάδων κομμουνιστών που έδωσαν και τη ζωή τους για μια σοσιαλιστική Ελλάδα, με πρωτοπόρους αυτούς που ήταν στην ηγεσία του Κόμματος στην Πελοπόννησο, που από τον Μπελογιάννη έως το τελευταίο μέλος του Γραφείου Περιοχής σκοτώθηκαν ή εκτελέστηκαν, αποτέλεσαν και αποτελούν πηγή έμπνευσης και οδηγό για την καθημερινή σημερινή πάλη.

Στο επόμενο διάστημα θα γίνει προσπάθεια από την ΚΟ Πελοποννήσου:

• Να αναδειχθεί η αταλάντευτη στάση των κομμουνιστών που εκτελέστηκαν στο στρατοδικείο της Τρίπολης. Αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους τόπους θυσίας, αφού τουλάχιστον 250 σύντροφοί μας εκτελέστηκαν την περίοδο '46 - '49.
• Να αναδειχθεί επίσης η - άγνωστη σε πολύ κόσμο - Ιστορία του αγροτικού κινήματος, στη Δυτική (κυρίως) Πελοπόννησο τη 10ετία του '30, με σημαντικό σταθμό το ένοπλο σταφιδικό κίνημα το 1935 στην Πύλο, όπου οι αγρότες κατέλαβαν την πόλη.
• Να σταθούμε και να αναδείξουμε τη διαπάλη με τις αστικές δυνάμεις τη δεκαετία του '40 ιδιαίτερα την περίοδο της Κατοχής.
• Να τιμήσουμε την 3η μεραρχία του ΔΣΕ που έδρασε στην Πελοπόννησο, οι αγώνες του οποίου καθιστούν την περιοχή μας ένα τεράστιο μνημείο - παρακαταθήκη για τη δική μας αλλά και τις επόμενες γενιές.
• Να αναδείξουμε πιο σύγχρονες ταξικές συγκρούσεις, όπως οι μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις της 10ετίας του '80 στη ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη, οι μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις ενάντια στο κλείσιμο των εργοστασίων ιματισμού στην Καλαμάτα, αναδεικνύοντας ότι τα εργοστάσια τα ανοίγουν και τα κλείνουν οι καπιταλιστές ανάλογα με το συμφέρον τους και όχι οι αγώνες των εργατών.