Ο υπουργός Δικαιοσύνης δε μας λέει όλη την αλήθεια για την ουσία του τρομονόμου, για τον οποίο τόσο υπερηφανεύεται η κυβέρνηση, αφού θα πάρει εύσημο από τα αφεντικά της τής Ουάσιγκτον. Κι ας μην της κακοφανεί ο χαρακτηρισμός. Με πράξεις έχει αποδείξει ο πρωθυπουργός την αμερικανοποίηση της εξωτερικής μας πολιτικής και τώρα υπό αμερικανική καθοδήγηση εφαρμόζεται ο περιβόητος νόμος για την τρομοκρατία. Δε λέει όμως την αλήθεια ο κ. Μιχ. Σταθόπουλος, διότι κάτω από το χαρακτηρισμό του «τρομοκράτη», η Ουάσιγκτον θέλει να περιλάβει οποιονδήποτε που θα είναι αντίπαλος της αμερικανικής πολιτικής και των αποφάσεων των Βρυξελλών. Η κυβέρνηση Σημίτη αποδέχτηκε την ιταμή αξίωση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου να χαρακτηριστεί ένας λαϊκός ηγέτης, όπως είναι ο Μιλόσεβιτς, σαν «εγκληματίας πολέμου», επειδή είπε «όχι» στο ΝΑΤΟ και στις ΗΠΑ. Κι επεμβαίνει απροκάλυπτα ο αμερικανικός παράγων στα εσωτερικά μιας άλλης χώρας, με την αξίωση να συλληφθεί και να παραδοθεί στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο και στη διατεταγμένη «Δικαιοσύνη» ο λαϊκός ηγέτης. Γιατί δε συλλαμβάνεται, για να δικαστεί η περιβόητη «κυρία» Κάρλα ντελ Πόντε που επεμβαίνει στα εσωτερικά της πρώην Γιουγκοσλαβίας; Ποιος της δίνει το δικαίωμα να απαιτεί με απροσμέτρητο κυνισμό την παράδοση Σέρβων ηγετών; Πώς τσαλαπά την εθνική αξιοπρέπεια ενός υπερήφανου λαού και αφού τον βομβάρδισε το ΝΑΤΟ σαν νέα «Λουτβάφε» τού ορίζει απειλητικά νέους «κανόνες»; Ακόμα κι αν ήταν τίμια η εκλογική νίκη του Κοστούνιτσα, σε ποια Δημοκρατία ξανακούστηκε να συλλαμβάνεται και να φυλακίζεται ο αρχηγός της αντιπολίτευσης; Η τακτική αυτή όμως είχε αρχίσει νωρίτερα, όταν στράφηκαν εναντίον άλλων κομμουνιστών ηγετών, όπως π.χ. με τον Εριχ Χόνεκερ. Επαιξε ο Γιέλτσιν το ρόλο που του έταξαν οι Αμερικανοί. Τον ξεμασκάρεψε, όμως, ο ίδιος ο Χόνεκερ, όταν έγραψε στα απομνημονεύματά του, ότι η ρωσική εξωτερική πολιτική ευθυνόταν για την κατάρρευση της Λαοκρατικής Γερμανικής Δημοκρατίας, και το 1989 βρέθηκε η ΓΛΔ να μην έχει συμμάχους. Ο Γερμανός υπουργός Δικαιοσύνης Κλάους Κίνκελ είχε δηλώσει: «Θέλουμε να προσαγάγουμε τον Χόνεκερ σε δίκη σαν έναν από τους κύριους υπεύθυνους αυτού του καθεστώτος της αδικίας»... Να θυμίσουμε, πως ο Ανδρέας Παπανδρέου το Σεπτέμβρη του 1985 είχε δηλώσει, πως «ο κ. Χόνεκερ είναι ευρύτερα γνωστός στην Ευρώπη για την προσωπική του συμβολή στην προώθησιν της ειρήνης και της επιστροφής από τη σημερινή φάση έντασης και αναμέτρησης, στη διαδικασία της ύφεσης. Σημαντική είναι η συμβολή του στην παγκόσμια υπόθεση της μείωσης των εξοπλισμών και οι μεγάλες προσπάθειές του για να μην αποτελέσει ποτέ ξανά στο μέλλον, το γερμανικό έδαφος εστία διεθνούς ανάφλεξης...».

Ο τρομονόμος, λοιπόν, με το πρόσχημα της πάταξης της τρομοκρατίας, ουσιαστικά στοχεύει να χτυπήσει όσους αντιστέκονται στη «νέα τάξη πραγμάτων» και στην παγκοσμιοποίηση. Αλλωστε, δεν είναι τυχαίο, ότι όλα αυτά τα μέτρα ελήφθησαν κατ' απαίτηση των Αμερικανών και υπό τη δική τους καθοδήγηση. Πρόσφατα το «Βήμα» (που έχει πάντα καλή πληροφόρηση από τον αμερικανικό χώρο) έγραφε, ότι ο Μπομπ Κλίφορντ, επικεφαλής μιας ειδικής ομάδας του FBI έχει εγκατασταθεί στη χώρα μας, μένει σε βόρειο προάστιο της Αθήνας, και μαζί με πέντε άλλους πράκτορες ασχολείται με την Ελλάδα, αλλά συγχρόνως έχει την «ευθύνη» και για ορισμένες βαλκανικές χώρες, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται η FYROM και η Αλβανία. Εύλογα γεννάται το ερώτημα; Μήπως τα σχέδια της «Μεγάλης Αλβανίας», οι δολοφονικές επιθέσεις και προκλητικές αξιώσεις των Αλβανών κατά της ΠΓΔΜ ευνοούνται από τον «ειδικό» της αμερικανικής ομοσπονδιακής υπηρεσίας; Η ίδια εφημερίδα αποκαλύπτει ακόμα ότι «το FBI έχει αναβαθμίσει την παρουσία του εδώ, και ο αρχηγός του κ. Λούι Φρι επιδεικνύει προσωπικό ενδιαφέρον για τις ελληνικές υποθέσεις»... Ολα αυτά φυσικά, υπό τις ευλογίες του «σοσιαλδημοκράτη» κ. Σημίτη. Θα πρέπει να προσθέσουμε, ότι στην ετήσια έκθεση του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ για την τρομοκρατία το νέο αφεντικό του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ο «πολύς» Κ. Πάουελ, μάς κάνει την τιμή να ασχολείται ιδιαίτερα με τη χώρα μας, και αναφέρει σαν «θετική εξέλιξη» την κατάθεση του νομοσχεδίου για «την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος», όσο και για την αντιτρομοκρατική συμφωνία που υπέγραψε στις ΗΠΑ ο κ. Χρυσοχοΐδης.

Η έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ μας αποσαφηνίζει ότι η Ελλάδα θα είναι «καλό παιδί», εάν σφίξει την «αντιτρομοκρατική» νομοθεσία της και τονίζει ότι η νομοθεσία αυτή, θα είναι «εναρμονισμένη με τα κρατούντα στην Ευρωπαϊκή Ενωση και διεθνώς»... Αυτούς, δηλαδή, που τα κέντρα των Βρυξελλών και οι ΝΑΤΟικοί χαρακτηρίζουν «τρομοκράτες» και «αναρχικούς», η κυβέρνηση του Σημίτη υποχρεούται να τους διώκει. Οι αλυσίδες της Ευρωπαϊκής Ενωσης σφίγγουν όλο και περισσότερο γύρω μας, διότι αυτό επιβάλλει η διαβόητη «παγκοσμιοποίηση». Παρήγορο ήταν το φαινόμενο ότι την ημέρα της Πρωτομαγιάς σε πολλές χώρες υπήρξαν έντονες αντιδράσεις κατά του νέου δυνάστη, εναντίον της σύγχρονης μορφής του φασισμού.

Για να πάρει μια ιδέα κανείς τι σημαίνει ο τρομονόμος, αρκεί να διαβάσει τη συνέντευξη που έδωσε ο Μιχ. Σταθόπουλος στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» (22 Απριλίου) όπου αναφέρεται στις παραχωρήσεις που προτίθεται να κάνει, προκειμένου να μη φωνάζουμε... Λέει, λοιπόν, ο υπουργός Δικαιοσύνης: «Σκεφτόμαστε να εξαιρέσουμε την παρακολούθηση εντός της κατοικίας ιδιωτικής ή επαγγελματικής»! Υπό το πρόσχημα, δηλαδή, του οργανωμένου εγκλήματος, θα μπορούν οι υπηρεσίες ασφαλείας να παρακολουθούν και μέσα στο σπίτι του κάθε «ύποπτο», που βέβαια δεν έχει καμία σχέση με «οργανωμένο έγκλημα», αλλά θα διαπράττει το «έγκλημα» να δραστηριοποιείται κατά των Αμερικανών, και της «νέας τάξης πραγμάτων»... Κι αν τελικά ο «ύποπτος» δε θα παρακολουθείται στο υπνοδωμάτιό του, μόλις βγει στο διάδρομο και κατευθυνθεί προς το ασανσέρ, το μάτι των «ειδικών» θα είναι επάνω του! Ολα αυτά μάς επαναφέρουν στην αλήστου μνήμης εποχή του Πιουριφόι... Ισως ο κ. Σταθόπουλος να μην έχει άμεση αντίληψη των συνθηκών εκείνων των χρόνων της στυγνής αμερικανοκρατίας, αφού ο πατέρας του υπήρξε από τους αδιάλλακτους βουλευτές της ΕΡΕ και το γένος της μητέρας του έλκει από το φανατικό «υπερεθνικόφρονα» Θεόδωρο Τουρκοβασίλη... Ετσι ο ίδιος στα χρόνια του «Συναγερμού» του Παπάγου και της ΕΡΕ του Καραμανλή, δε βίωσε «δυσάρεστες εμπειρίες», ευτυχώς και του δόθηκε η άνεση να πολιτευτεί ως «προοδευτικός» δίπλα στον κ. Σημίτη, σε τόσο σημαντικό υπουργείο...

Καλό θα είναι να ανατρέξει ο κ. Σταθόπουλος στις σελίδες της νεότερης Ιστορίας, για να πληροφορηθεί τον «βίο και την πολιτεία» Αμερικανών «συμμάχων» μας, που ανέπτυξαν «εξαιρετική δράση» στη χώρα μας, όπως ο Τομ Καραμεσίνης, ο Μακ Βέι, ο επιτετραμμένος Καρλ Ράνκιν, ο αντιστράτηγος Α. Γουεντεμέγιερ, ο Γκρίζγουολντ, ο Ντρίσκολ που έδινε οδηγίες πώς να βασανίζουν στην Ασφάλεια και για στρατιά ολόκληρη Αμερικανών - επισήμων και μη - που έδρασαν με πλήρη ασυδοσία στον ταλαίπωρο αυτό τόπο. Ολοι τους επέβαλαν τρομονόμους με διάφορες ονομασίες, προκειμένου να χτυπήσουν την Αριστερά. Πλανώνται όσοι νομίζουν ότι οι Αμερικανοί έχουν αλλάξει τακτική. Κι άλλωστε, η κυβέρνηση του κ. Σημίτη δεν υστερεί σε τίποτα από μια συντηρητική κυβέρνηση της δεκαετίας του '50. Τα άρθρα της Συμφωνίας Σένγκεν δίνουν τη δυνατότητα να «φακελώνονται» με τα πιο σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα όλοι οι «ανεπιθύμητοι» από πολιτικής πλευράς, και η αυτόματη επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα κρύβει πολλές πτυχές. Τα κράτη Σένγκεν δημιουργούν κοινό σύστημα πληροφοριών, που μπορεί να επεκταθεί για πολιτικούς σκοπούς υπό το πρόσχημα της τρομοκρατίας. Τώρα ο τρομονόμος φέρνει στη μνήμη τον αναγκαστικό νόμο 375 του Δεκέμβρη 1936 που τόσο ταλαιπώρησε τον τόπο μας.

Αναφερόταν στην τιμωρία «των εγκληματικών ενεργειών των απειλουσών την εξωτερικήν ασφάλειαν της χώρας». Τώρα, μία διαδήλωση έξω από την αμερικανική πρεσβεία ή μια εκδήλωση κατά του ΝΑΤΟ, άνετα θα χαρακτηρίζεται ότι απειλεί την «ασφάλεια και τις συμμαχίες της χώρας» κι αν εμείς είχαμε μια δημοκρατική κυβέρνηση, που θα ήθελε να φιλοξενήσει κάποιον διωκόμενο πολιτικό που η κυρία Κάρλα ντελ Πόντε θα θεωρούσε «εγκληματία πολέμου», επειδή δε σκύβει τη μέση του στην αφεντιά της, το πρόβλημα θα είναι τεράστιο. Δεν είναι καινούρια αυτά τα φαινόμενα. Απλώς η μορφή τους αλλάζει ανάλογα με τις εποχές. Από το 1914 που οργανώθηκε η συνεργασία των ελληνικών διωκτικών αρχών με τις ομόλογες ευρωπαϊκές για τη δίωξη του «διεθνούς αναρχισμού», η άρχουσα τάξη βάφτιζε αυτούς που την απειλούσαν «αναρχικούς» και «τρομοκράτες» και φρόντιζε να θεσπίζει νόμους και να εκδίδει διατάξεις για να τους εξουδετερώνει. Σε μια συνεδρίαση της Βουλής στις 2-12-1958, ο τότε υφυπουργός Εσωτερικών Ευάγ. Καλαντζής - μέγας κομμουνιστοφάγος - έλεγε: «Εφόσον το Εθνος έθεσε το Κομμουνιστικό Κόμμα εκτός νόμου και η ΕΔΑ το έθεσεν εντός αυτής, ημείς το κράτος, τα Σώματα Ασφαλείας, είμεθα υποχρεωμένοι να το αναζητήσουμε εις το καταφύγιόν του και να το εξουδετερώσουμε...»! Φοβούμεθα ότι τώρα, όποια οργάνωση, σωματείο, σύλλογος κλπ. δραστηριοποιείται και διαμαρτύρεται κατά των αυθαιρεσιών των ΝΑΤΟικών στρατευμάτων, κατά της πολιτικής των ΗΠΑ ή των Βρυξελλών, θα θεωρείται ότι κρύβουν στους κόλπους τους «τρομοκράτες» και οι σημερινοί «Καλαντζήδες» θα στρέφουν τον τρομονόμο εναντίον τους. Και τότε και τώρα, οι Αμερικανοί βρίσκονταν πίσω απ' αυτά τα μέτρα.