«Οι πρώτες ενδείξεις προσαρμογών στην ελληνική οικονομία είναι ορατές, αλλά η υψηλή αβεβαιότητα και η ανάγκη εντατικοποίησης της δημοσιονομικής προσπάθειας αναβάλλουν την ανάκαμψη για το Β' εξάμηνο του 2012».

Αυτές ήταν οι εκτιμήσεις της διοίκησης της Εθνικής Τράπεζας, τον Οκτώβρη του 2011, όπως είχαν δημοσιευτεί στο Οικονομικό Δελτίο της Διεύθυνσης Στρατηγικής και Οικονομικής Ανάλυσης. Αν παρατηρήσει, μάλιστα, κάποιος τη διατύπωση, οι φωστήρες της Διεύθυνσης Στρατηγικής τοποθετούσαν την ανάκαμψη στο δεύτερο μισό του 2012, πιο πολύ λόγω ...υψηλής αβεβαιότητας.

Ολοι ξέρουμε ότι ήδη διανύουμε το δεύτερο μισό του 2013 και οι πλέον αισιόδοξες εκτιμήσεις λένε πως η πολυπόθητη για το κεφάλαιο ...ανάκαμψη θα κάνει την εμφάνισή της (αν και εφόσον) το δεύτερο μισό του 2014, θα είναι (αν είναι) λίγο πάνω από το μηδέν, ενώ είναι πολύ πιθανό να διαρκέσει πολύ λίγο.

Το πράγμα φωνάζει από μόνο του: Οι αναλύσεις, οι εκτιμήσεις, οι προτάσεις και οι παροτρύνσεις των επιτελείων και της Εθνικής και των άλλων φορέων της οικονομικής ολιγαρχίας, που με τόσο εκκωφαντικό τρόπο μας τις εμφανίζουν σαν θέσφατο, δεν είναι τίποτα περισσότερο από πονήματα σκοπιμότητας, που το μόνο ρόλο που υπηρετούν είναι να καλύψουν τις ανάγκες προπαγάνδας των φιλομονοπωλιακών μέτρων, ώστε να «περάσουν» οι πολιτικές που οδηγούν στον εξανδραποδισμό και τη χρεοκοπία εκατομμυρίων εργαζομένων.