Είναι χαρακτηριστική η εικόνα για το ψηφοδέλτιο της «Ενωτικής Αντιμνημονιακής Συνεργασίας», του οποίου τη δημιουργία ανακοίνωσαν πρόσφατα στελέχη της «Αυτόνομης Παρέμβασης» (ΣΥΡΙΖΑ) και της ΠΑΣΚΕ (ΠΑΣΟΚ). Στη συνέντευξη που έδωσαν, προσπάθησαν να κρύψουν πως, εδώ και χρόνια, ΠΑΣΚΕ και «Αυτόνομη Παρέμβαση» λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία, στα πρωτοβάθμια σωματεία, στα Εργατικά Κέντρα, στη ΓΣΕΕ, στην ΑΔΕΔΥ, καταφεύγοντας σε αντιΠΑΜΕ μέτωπο και διευκολύνοντας έτσι την ικανοποίηση των εργοδοτικών αξιώσεων και σχεδιασμών σε κάθε κλάδο. Οι ανακοινώσεις που βγάζει τώρα η «επίσημη ΠΑΣΚΕ» ενάντια στους «αντιμνημονιακούς» δεν μπορούν να κρύψουν ότι από άποψη ταξικού περιεχομένου στη γραμμή τους δε διαφέρουν.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στη «Συνεργασία» αυτή συμμετέχουν συνδικαλιστές που - σύμφωνα με καταγγελίες εργαζομένων από τον κλάδο τους - περιόδευαν και καλούσαν κόσμο να μην απεργήσει για να μη χαθεί το μεροκάματο... Επίσης, συμμετέχουν συνδικαλιστές που, ενόψει της απεργίας του Σεπτέμβρη, πρωτοστατούσαν σε αποφάσεις ΔΣ σωματείων για να μην απεργήσουν οι εργαζόμενοι, με το πρόσχημα ότι οι 24ωρες είναι τουφεκιές στον αέρα. Χτες, το ΔΣ του ίδιου Σωματείου καλούσε τους εργαζόμενους να απεργήσει όποιος θέλει, για τις 18 Οκτώβρη. Ακόμα, συμμετέχουν συνδικαλιστές από χώρους πρώην ΔΕΚΟ που όχι μόνο αποδέχθηκαν «αμαχητί» τις μειώσεις μισθών 35%, αλλά και πρωτοστατούν σε «κινήσεις» για την εξαγορά των μετοχών, π.χ. της ΕΥΑΘ, από εργαζόμενους (υπερασπίζονται δηλαδή μια άλλη μορφή ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ, που κρύβεται πίσω από το παραμύθι του λαϊκού καπιταλισμού, όπου μέτοχοι θα είναι οι εργαζόμενοι).

Είναι πιθανό τέτοιες «αντιμνημονιακές συνεργασίες» να αυξηθούν το επόμενο διάστημα. Και ας μη διαφεύγει από το νου ότι σε τέτοιες εξελίξεις συμβάλλει τα μέγιστα και η εργοδοσία. Αντίστοιχα, μπορεί να αυξηθούν και τα πισώπλατα «μαχαιρώματα» ανάμεσα σ' εκείνους που τσακώνονται για το ποιος θα πρωτοπιάσει καρέκλα στα τραπέζια των «διαλόγων» με τους βιομήχανους και τους άλλους μεγαλοεπιχειρηματίες. Η ένταση της ανοιχτής και σχεδιασμένης αντιπαράθεσης με τη γραμμή εκείνη που υπηρετεί τα μονοπώλια μέσα από το εργατικό κίνημα είναι κύρια ευθύνη για κάθε πρωτοπόρο εργάτη και συνδικαλιστή.