Ψεύδονται συνειδητά και εμπαίζουν ασύστολα το λαό οι κυβερνητικοί εταίροι όταν υπόσχονται ότι με την «πολιτική διαπραγμάτευση» που θα κάνουν τις επόμενες μέρες με τους εταίρους και δανειστές (ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ) θα επιδιώξουν να κάνουν πιο «μαλακή» τη λαιμητόμο των μέτρων, μέσω τάχα της επιμήκυνσης και της «ρήτρας αντικατάστασης». Γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι τα «αιτήματα» αυτά, εκτός των άλλων, είναι ασυμβίβαστα με τις υφιστάμενες συνθήκες και αποφάσεις των κυβερνήσεων της ΕΕ, που έχουν προσυπογράψει και οι εγχώριες κυβερνήσεις της πλουτοκρατίας.Το Δημοσιονομικό Σύμφωνο, για παράδειγμα, που ενέκριναν την περασμένη άνοιξη οι ηγέτες της Ευρωζώνης, προβλέπει τη διαρκή λήψη μέτρων στο όνομα της μείωσης όχι μόνο των ελλειμμάτων, αλλά και του χρέους. Ιδού τι προβλέπει για τα κράτη - μέλη που το χρέος τους ξεπερνά το 60% του ΑΕΠ: «Τα κράτη - μέλη με δημόσιο χρέος άνω του 60% του ΑΕΠ θα πρέπει να λαμβάνουν μέτρα για τη μείωση του χρέους (κανόνας του 1/20) το χρόνο». Στην περίπτωση της Ελλάδας - που ας σημειωθεί δεν προβλέπεται να μειώσει το χρέος κάτω από το 120% του ΑΕΠ ούτε μετά το 2020 - αυτό σημαίνει ότι κάθε χρόνο πρέπει να παίρνει νέα μέτρα 5% του ΑΕΠ, δηλαδή περί τα 12 δισ. Πιο απλά σημαίνει ότι κάθε χρόνο θα φέρνουν ένα πακέτο μέτρων όπως αυτό που αποφάσισαν προχτές οι πολιτικοί αρχηγοί που στηρίζουν την κυβέρνηση. Γενικότερα, όμως, όλες οι διατάξεις του δημοσιονομικού συμφώνου επιβάλλουν μέτρα άγριας λιτότητας διαρκείας που χρεοκοπούν μόνιμα και αιώνια το λαό. Σε κάθε περίπτωση, ο λαός πρέπει να απαλλαγεί από τις ψευδαισθήσεις ότι μπορεί να υπάρξει κάποια ανακούφιση ή σωτηρία στο πλαίσιο της μονόδρομου της ΕΕ και του καθεστώτος της δικτατορίας των μονοπωλίων.