-- Το γεγονός ότι η κρίση ακουμπά ολοένα και περισσότερο το σκληρό πυρήνα της Ευρωζώνης (Ιταλία, Ισπανία, με επόμενες την Ολλανδία, τη Γαλλία, ακόμα και τη Γερμανία), αφήνει ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα σε σχέση με το μέλλον της ΕΕ και της Ευρωζώνης. Δειλά δειλά αποκαλύπτεται ότι όλες οι χώρες - μέλη κάνουν σχέδια επί χάρτου για το ενδεχόμενο να βγει η Ελλάδα από την Ευρωζώνη, γεγονός που δεν αποκλείεται πλέον και επίσημα (η ίδια η Μέρκελ μίλησε για «ΕΕ δύο ταχυτήτων»). Τις εξελίξεις οδηγεί η βαθιά κρίση, η διαχείριση της οποίας δεν αποκλείει για την Ελλάδα την ανεξέλεγκτη πτώχευση, ή ένα νέο «κούρεμα» της τάξης του 80%, με νέα αντιλαϊκά μνημόνια.

-- Για όλα αυτά τα ενδεχόμενα, τα κόμματα στην Ελλάδα και κυρίως αυτά που διεκδικούν να κυβερνήσουν, δε λένε τίποτα. Η μεν ΝΔ θέλει με εκβιασμούς και τρομοκρατία στο λαό, με το κάλπικο δίλημμα «ευρώ ή καταστροφή», να διασφαλίσει τον ευρωμονόδρομο, ο δε ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζει «μπλόφα» τις εκτιμήσεις για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ και καθησυχάζει το λαό για το ενδεχόμενο της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας. Είναι επικίνδυνη τακτική, γιατί αφήνει απροετοίμαστο το λαό. Σε μια τέτοια περίπτωση, ο λαός δεν έχει τίποτα να περιμένει από μια κυβέρνηση της αστικής διαχείρισης, είτε κεντροδεξιά, είτε κεντροαριστερά, η οποία θα τον αφήσει στο έλεος και θα διαπραγματεύεται στην ΕΕ για να διασφαλίσει την ντόπια πλουτοκρατία στη νέα κατάσταση.

-- Οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα πρέπει να προετοιμάζονται για το ενδεχόμενο να χρειαστεί να εξασφαλίσουν ακόμα και το ψωμί με τα δικά τους χέρια. Σ' αυτήν την περίπτωση, ένα ισχυρό ΚΚΕ, έμπειρο και δοκιμασμένο στην οργάνωση του λαού, ικανό να εμπνεύσει τη λαϊκή αυτενέργεια, είναι η μόνη εγγύηση ότι ο λαός δε θα πεινάσει, δε θα στερηθεί φάρμακα και βασικά αγαθά, δε θα ηττηθεί την κρίσιμη ώρα. Η ανάγκη να βγει το ΚΚΕ δυνατό και από την κάλπη της 17ης Ιούνη, να πάνε στράφι τα σχέδια των αστικών επιτελείων για αποδυνάμωση του Κόμματος, είναι πέρα για πέρα επιτακτική για το πραγματικό λαϊκό συμφέρον.

-- Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν το ΚΚΕ, που προέβλεπε βάθεμα της κρίσης στην Ευρωζώνη και ακόμα μεγαλύτερα αδιέξοδα στην αστική διαχείριση. Τα μέτρα που δρομολογεί η ΕΕ δείχνουν προετοιμασία για ακόμα μεγαλύτερα ζόρια το επόμενο διάστημα, κύρια σε ό,τι αφορά τις τράπεζες, το «κυκλοφορικό σύστημα» δηλαδή της καπιταλιστικής οικονομίας. Προβλέπουν επιδείνωση της κρίσης ή αναιμική και πρόσκαιρη ανάπτυξη, γεγονός που θα σημάνει νέα όξυνση των μεταξύ τους ανταγωνισμών για τον επιμερισμό της ζημιάς από την καταστροφή κεφαλαίου, που αναπόφευκτα προκαλεί η κρίση, είτε ελεγχόμενα, είτε ανεξέλεγκτα. Στο προσκήνιο βέβαια, προωθούν από κοινού και με ένα στόμα τη συμφωνημένη αντιλαϊκή στρατηγική της ΕΕ, αφού κεντρική κατεύθυνση είναι να φορτωθεί στους λαούς η κρίση, για να ξεπεραστεί υπέρ του κεφαλαίου.

-- Ιδιαίτερα πυκνές είναι το τελευταίο διάστημα οι παρεμβάσεις των ΗΠΑ και της Μ. Βρετανίας, οι οποίες ζητάνε από την Ευρωζώνη να καταρτίσει ένα «άμεσο σχέδιο» για το ξεπέρασμα της κρίσης. Επί της ουσίας, προσπαθούν να ασκήσουν πίεση κύρια στην ανταγωνίστρια Γερμανία και ταυτόχρονα εκφράζουν την ανησυχία τους για τις συνέπειες που έχει στις δικές τους οικονομίες η παρατεταμένη κρίση στην ΕΕ. Είναι φανερό ότι παράλληλα με την ένταση των ανταγωνισμών στο εσωτερικό της Ευρωζώνης, μεγαλώνουν και οι αντιθέσεις ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ και με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Ο λαός να είναι σίγουρος ότι στον μεταξύ τους πόλεμο, κύρια ΗΠΑ - Γερμανίας, δε θα διστάσουν να χρησιμοποιήσουν οποιοδήποτε όχημα και στην Ελλάδα, προκειμένου να διασφαλίσουν ο καθένας τα ιδιαίτερα συμφέροντά του.

-- Δεν πρέπει, τέλος, να διαφύγει της προσοχής ότι οι προτάσεις της Κομισιόν «κουμπώνουν» με αυτές που καταθέτει στο κυβερνητικό του πρόγραμμα και ο ΣΥΡΙΖΑ, διαβεβαιώνοντας, μάλιστα, ότι στόχος της λεγόμενης «εθνικοποίησης» των τραπεζών δεν είναι άλλος από την «εξυγίανσή» τους με λεφτά του λαού και η απόδοσή τους ξανά στο κεφάλαιο. Το σχέδιο της Κομισιόν είναι η «νέα αρχιτεκτονική του συστήματος», για την οποία έκανε λόγο σε πρόσφατη συνέντευξή του ο Γ. Δραγασάκης, επιβεβαιώνοντας τον απόλυτα διαχειριστικό χαρακτήρα της κυβέρνησης που θέλει να σχηματίσει ο ΣΥΡΙΖΑ.