«Από την αρχή εκτιμήσαμε ότι η συμφωνία της Συνόδου της Ευρωζώνης της 21ης Ιουλίου 2011 ήταν εύθραυστη και προσωρινή. Δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, δεν είναι μόνο αντιθέσεις δημοσιονομικής πολιτικής στην Ευρωζώνη. Μπροστά στους λαούς υψώνεται πελώριος ο κίνδυνος μιας πιθανότητας νέας συμφωνίας στα πλαίσια της ΕΕ για το χρέος στα κράτη - μέλη της και το ενδεχόμενο πριν την ουσιαστική ανάκαμψη να εκδηλωθεί νέα οικονομική κρίση διεθνούς εμβέλειας, νέος γύρος καταστροφής παραγωγικών δυνάμεων, με ανυπολόγιστο κόστος για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα.

Η ελεγχόμενη χρεοκοπία στην Ελλάδα, δηλαδή η απαξίωση κεφαλαίων, που προβλέπει συμμετοχή στη ζημιά για τις τράπεζες και άλλους που έχουν κρατικά ομόλογα, φαίνεται τώρα μικρή μπροστά σε αυτό που χρειάζεται για να ξεμπλοκάρει η καπιταλιστική μηχανή. Οσο εύκολα συμφωνούν οι κυβερνήσεις της ΕΕ στο τσάκισμα των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, τόσο δύσκολα πια μπορούν να τα βρουν στο ποια μονοπώλια και πόσο από τα κεφάλαιά τους θα καταστραφούν, ποια θα κερδίσουν. Σ' αυτό που είναι ενωμένοι ΕΕ, κεφάλαιο, αστικές κυβερνήσεις είναι η ανεξέλεγκτη χρεοκοπία για το λαό, με το τσάκισμα των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων και τον εκτοπισμό των μικρομεσαίων αυτοαπασχολούμενων.

Στην Ελλάδα, ΕΕ - ΔΝΤ - κυβέρνηση, όλες οι δυνάμεις του κεφαλαίου εκβιάζουν και τρομοκρατούν για να τσακίσουν το ταξικό εργατικό κίνημα, ώστε να γονατίσουν το λαό και να τον παραδώσουν ανυπεράσπιστο στις ορέξεις των μονοπωλίων, των δανειστών.

Να μην τους φοβηθεί ο λαός. 'Η ο λαός θα πτωχεύσει ή θα χρεοκοπήσει η πλουτοκρατία. Λαϊκή αντεπίθεση τώρα, αποδέσμευση από την ΕΕ, διαγραφή του χρέους, με λαϊκή εξουσία».