Πριν ακόμη «απελευθερωθούν» τα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος και αυξηθούν τα κόστη λόγω της αγοράς δικαιωμάτων εκπομπών ρύπων. Πριν συνδεθούν με τις μεταβολές μιας ολοένα αυξανόμενης και τεχνητά διαμορφούμενης χοντρικής τιμής. Πριν τοποθετηθούν οι νέοι μετρητές που θα επιτρέπουν στις εταιρείες προμήθειας να μετρούν την κατανάλωση ανά λεπτό, επιβάλλοντας ανάλογα «χαράτσια», η «αγορά» δοκιμάζει τις δυνάμεις της στην τιμολόγηση «πολλών ταχυτήτων».

Από τα τιμολόγια ορισμένων εταιρειών, έτσι όπως τα ανάρτησε η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας στην ιστοσελίδα της, προκύπτει η σχετικότητα των εκπτώσεων που προσφέρονται σε «πακέτα» κατανάλωσης. Κι αυτό γίνεται επειδή μπορεί το «πακέτο» να είναι δεδομένο (π.χ. 1.200 κιλοβατώρες), αλλά όχι και η κατανάλωση, η οποία μπορεί να αυξομειωθεί από διάφορους αστάθμητους παράγοντες.

Τα ποσοστά έκπτωσης κυμαίνονται και μεγαλώνουν κοντά στο όριο αλλαγής του «πακέτου», ενώ για κάποια μεγέθη κατανάλωσης συμφέρει η ΔΕΗ και για κάποια άλλα οι ανταγωνιστές της.

Ωστόσο, δεν είναι αυτό το κύριο, καθώς οι χρεώσεις των «πακέτων» μπορούν να αλλάξουν. Το κύριο είναι η εφαρμογή μιας τιμολόγησης «πολλών ταχυτήτων» που βασίζεται στις αποκλίσεις της κατανάλωσης και στην επιβάρυνση ορισμένων κατηγοριών, προκειμένου να «ελαφρυνθούν» άλλες, με βασικό ζητούμενο να διασφαλιστεί ένα δεδομένο κέρδος.

Είναι μια πρακτική που θα εφαρμοστεί σε όλο της το μεγαλείο όταν ολοκληρωθούν οι καταστροφικές, για τα λαϊκά στρώματα, ρυθμίσεις της «απελευθέρωσης» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Είναι μια παραπλανητική τακτική και γι' αυτό αποφεύγεται η ξεκάθαρη χρέωση ανά κιλοβατώρα, έστω μέσα σε ορισμένες κλίμακες κατανάλωσης.