Μείζον θέμα για τους εργαζόμενους, επαγγελματίες και αγρότες αποτελεί η απόφαση της κυβέρνησης για ξεπούλημα της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης (ΕΒΖ), στο πλαίσιο της πολιτικής ιδιωτικοποίησης και ξεπουλήματος της ΑΤΕ. Η πολιτική της ΕΕ, της κυβέρνησης, της ΚΑΠ και του μνημονίου οδηγεί την ΕΒΖ στο κλείσιμο και το ξεπούλημα, τους εργαζομένους της στην ανεργία, το ίδιο και τους επαγγελματίες που εξαρτούν την επιβίωσή τους από αυτόν τον τομέα, ενώ οι αγρότες εξαναγκάζονται να σταματήσουν την τευτλοκαλλιέργεια. Το ξεπούλημα της ΕΒΖ σημαίνει επίσης ότι, μαζί με τα οικόπεδα και τα εργοστάσια, θα ξεπουληθεί και η εθνική ποσόστωση ζάχαρης και η χώρα δε θα δικαιούται πλέον να παράγει ζάχαρη. Μάλιστα, στο πλαίσιο της ΚΑΠ, η προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ ξεπούλησε στην ΕΕ τη μισή ποσόστωση ζάχαρης και έκλεισε δύο εργοστάσια και τώρα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έρχεται να ξεπουλήσει ό,τι απέμεινε από την ποσόστωση σε ξένα επιχειρηματικά συμφέροντα και να ξεπαστρέψει και τα υπόλοιπα τρία εργοστάσια. Η πολιτική που ακολουθεί η διοίκηση της ΕΒΖ έχει ως σκοπό να απαξιώσει τη βιομηχανία ζάχαρης και να αποτρέψει τους αγρότες να σπείρουν τεύτλα, αφού έκοψε τα μπόνους και προσφέρει εξευτελιστικές τιμές. Το ΚΚΕ έγκαιρα είχε προειδοποιήσει για ό,τι συμβαίνει και θα συμβεί. Το πρόβλημα δεν έχει να κάνει μόνο με τους διοικούντες της ΑΤΕ και της ΕΒΖ. Εχει να κάνει με την εφαρμογή της συνολικής αντιλαϊκής - αντιαγροτικής πολιτικής. Η διέξοδος είναι ο αγώνας. Είναι ο αγωνιστικός συντονισμός των εργαζομένων της ΕΒΖ με τους εργαζομένους της ΑΤΕ και των θυγατρικών της (ΕΛΒΙΖ, ΔΩΔΩΝΗ και ΣΕΚΑΠ). Είναι το κοινό μέτωπο πάλης με όλους τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρομεσαίους αγρότες, που πλήττονται από την ακολουθούμενη αντιλαϊκή αντιαγροτική πολιτική. Είναι η πάλη για την ανατροπή αυτής της ολέθριας πολιτικής, που δημιουργεί όλα τα υπάρχοντα προβλήματα.