Απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου για την πρόταση εξαγοράς της ΑΤΕ και του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου από την Τράπεζα Πειραιώς, η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε, στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε το Σάββατο στην Καβάλα:

«Ιδιωτικοποιήσεις, εξαγορές και συγχωνεύσεις ξεκίνησαν από τις αρχές της δεκαετίας του '90 στην Ελλάδα και τις πραγματοποίησαν εναλλάξ και τα δύο κόμματα. Οσο περισσότερα χρόνια έμενε στην κυβέρνηση το ένα από τα δύο κόμματα τόσες περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις έκανε. Επίσης, πρέπει να σας πω ότι και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ είχαν εξαγγείλει εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις.

Οι εξαγορές και οι συγχωνεύσεις δεν είναι θέμα επιλογής της κυβέρνησης. Αυτές γίνονται μέσα στην αγορά. Είναι νόμος του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος, της καπιταλιστικής αγοράς. Για να ιδιωτικοποιήσεις πρέπει να υπάρχει απόφαση μιας κυβέρνησης. Αλλά οι εξαγορές και οι συγχωνεύσεις γίνονται, αν θέλετε, και με τη δυναμική και με τους νόμους που ψηφίζει και κάθε κυβέρνηση στη Βουλή.

Είμαστε ριζικά αντίθετοι. Η απάντηση όμως σε αυτό το ζήτημα δεν είναι μόνο μην ιδιωτικοποιείς, ούτε αυτά που λένε άλλες πολιτικές δυνάμεις, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ - δεν ξέρω τώρα γιατί είναι και 4 κομμάτια, τι λέει ο καθένας, δεν έχει σημασία - που λέει να ενωθούν Εθνική, ΑΤΕ, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, να γίνουν ένας κρατικός πυλώνας.

Καταρχήν λέω και πάλι ότι είμαστε αντίθετοι σε κάθε ιδιωτικοποίηση. Αλλά η εναλλακτική μας λύση δεν είναι να μείνουν ως έχουν τα πράγματα. Ας πούμε, η ιδιωτικοποίηση της ΑΤΕ μας απασχολεί πάρα πολύ, γιατί στην ΑΤΕ είναι υποθηκευμένη η αγροτική γη, συνεταιριστικές επιχειρήσεις, πράγμα που αφορά την περιοχή σας, γιατί οι περισσότερες συνεταιριστικές επιχειρήσεις που υπάρχουν είναι εδώ και ανήκουν στην ΑΤΕ.

Ομως, ακόμα και αν διαμορφωθεί ένας κρατικός τραπεζικός πυλώνας, δεν πρόκειται να ανασταλεί η αρνητική κατάσταση για τον εξής λόγο: Αυτός ο κρατικός πυλώνας καταρχήν πρέπει να δανείζεται χρήματα είτε από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είτε από την αγορά. Που σημαίνει ότι θα δανείζεται ακριβό χρήμα. Οπως και οι ιδιωτικές τράπεζες δανείζονται ιδιωτικό χρήμα. Επομένως, για να συναγωνιστεί τις ιδιωτικές τράπεζες οι οποίες υπάρχουν και θα συγχωνευθούν όλες οι ιδιωτικές απέναντι σ' αυτό τον πυλώνα, θα πουλάει, να το πω, ακριβά. Αρα δεν πρόκειται να υπάρχει μια διαφοροποιημένη πολιτική.

Επομένως, παλεύουμε βεβαίως για τη μη ιδιωτικοποίηση αλλά η εναλλακτική λύση είναι αυτό που λέμε εμείς: Η κοινωνικοποίηση των βασικών και συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής. Και αν θέλετε η διαμόρφωση ενός τραπεζικού συστήματος θα είναι μία - δύο τράπεζες, οι οποίες όμως μόνο σε συνθήκες όπου τα κλειδιά της οικονομίας τα κατέχει ο λαός μπορεί να δουλέψουν φιλολαϊκά. Φιλολαϊκή τράπεζα δεν υπάρχει πουθενά στον καπιταλισμό. Είναι η καρδιά του καπιταλιστικού συστήματος. Δεν μπορεί η καρδιά να χτυπάει φιλολαϊκά, δε γίνεται.

Λοιπόν, είμαστε αντίθετοι, δε θέλουμε απολύσεις, δε θέλουμε να θιγεί η αγροτική γη, οι συνεταιρισμοί. Θα παρέμβουμε, δηλαδή, και σ' αυτό το πεδίο που διαμορφώνει η κυβέρνηση, δεν θα αναχωρήσουμε από το σημερινό πεδίο, αλλά δεν μπορούμε να κοροϊδεύουμε τον κόσμο ότι τα πράγματα λύνονται απλώς με έναν κρατικό πόλο, που δεν πρόκειται να τον κάνουν κιόλας».

Σχετικά με το «Πίρι Ρέις», τις εξελίξεις στο Αιγαίο και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σχολίασε:

«Δύο με τρεις φορές θέσαμε στην "ώρα του πρωθυπουργού", που βέβαια είναι δύο λεπτά, αλλά εν πάση περιπτώσει γνωστοποιείται ένα θέμα, βάλαμε αυτό ακριβώς το ζήτημα: Εάν υπάρχει συμφωνία της κυβέρνησης για την ουδετεροποίηση μιας ζώνης στο Αιγαίο από τον 25ο παράλληλο και μετά, που είναι και αίτημα της Τουρκίας, αποστρατικοποίηση και ανάθεση στο ΝΑΤΟ της άμυνας της περιοχής.

Ο πρωθυπουργός απάντησε πάρα πολύ γενικά ότι "εμείς πάντα θα υπερασπιζόμαστε τα συμφέροντα της Ελλάδας". Δε μας καθησύχασε καθόλου, πολύ περισσότερο που υπάρχουν συγκεκριμένα δημοσιεύματα που δεν έχουν διαψευστεί, ότι ήδη υπάρχει τέτοια συμφωνία. Και αν δεν έχει υπογραφεί - πολύ πιθανό να μην έχει υπογραφεί - έχει "ψηθεί". Απλώς θα εμφανιστεί την κατάλληλη στιγμή.

Το ταξίδι του Ερντογάν στην Ελλάδα σίγουρα αποτέλεσε ευκαιρία για να γίνει ένα βήμα γι' αυτή τη συμφωνία. Εμείς καταγγείλαμε - όχι το ταξίδι - αυτό το θέμα. Και με την ευκαιρία να πω τι εννοούμε ομαλοποίηση με την Τουρκία: Πριν απ' όλα και εμείς το θέλουμε, είναι γειτονική χώρα και διακαώς και εμείς το επιθυμούμε, χωρίς εκχωρήσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων και αρμοδιοτήτων. Διότι αυτή τη στιγμή με τις εξελίξεις που υπάρχουν εκχωρούνται στην Τουρκία και αρμοδιότητες άμυνας. Και το γεγονός ότι η Ελλάδα δε διαμαρτύρεται, όπως πρέπει να διαμαρτύρεται - τίποτα, ψελλίζει - δείχνει ότι κάπου έχει δεμένα τα χέρια να διαμαρτυρηθεί.

Δεύτερο: Η συμφωνία που έγινε με τον Ερντογάν εδώ, τα περίφημα σημεία είναι αποκαλυπτικά. Αυτό που συμφώνησαν με τον Ερντογάν είναι το εξής: Ελληνες επιχειρηματίες να μεταφέρουν τα κεφάλαιά τους στην Τουρκία για να κάνουν επενδύσεις και να βγάλουν χρήμα, που σημαίνει θα κλείσουν εδώ εργοστάσια, θέσεις εργασίας και μάλιστα μεταλλευτικές και άλλες επιχειρήσεις βιομηχανικές. Και αντίστοιχα από την Τουρκία θα έρθουν φαστφουντάδικα, θα έρθουν του φαγητού στο πόδι.

Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι αυτές οι συμφωνίες, που τόσο πολύ χειροκροτούνται και από πλευράς του πλαισίου του συστήματος και από πλευράς οικονομικής, είναι πάλι ετεροβαρείς.

Λοιπόν, το πράγμα "ψήνεται", είναι πάρα πολύ σοβαρό, διότι μπορεί να έχεις μία προσωρινή φιλία με την Τουρκία, αλλά η περιοχή μας είναι περιοχή οξυμένων αντιπαραθέσεων, ανταγωνισμών για το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο κτλ., και αύριο μπορεί αυτό που συμφωνείς και εσύ να γίνει και αιτία μιας τοπικής σύγκρουσης, τοπικής σύρραξης. Οι συμφωνίες που κλείνονται είναι τι συμφέρει τους επιχειρηματίες και όχι τι συμφέρει τους δύο λαούς».