Τρίτη 20 Ιούλη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 8
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ ΤΗΣ ΓΓ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΕ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΚΑΙ ΘΡΑΚΗ
Ο λαϊκός πατριωτισμός και ο ταξικός διεθνισμός είναι ενιαίο πράγμα

Αποσπάσματα από τη συνέντευξη Τύπου της Αλέκας Παπαρήγα την Κυριακή στην Κομοτηνή

Συζητώντας με τους δημοσιογράφους στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε την Κυριακή στην Κομοτηνή, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σημείωσε μεταξύ άλλων:

«Με πολύ μεγάλη ψυχραιμία η κυβέρνηση δέχεται το γνωστό πλοίο επιστημονικού ιδρύματος της γειτονικής μας χώρας, της Τουρκίας, το "Πίρι Ρέις", να μπαίνει μέσα στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και να κάνει έρευνες. Ενώ όλο το προηγούμενο διάστημα, ακόμη και τις μέρες που ο πρωθυπουργός της γειτονικής χώρας, ο Ερντογάν, ήταν στην Ελλάδα, γίνονταν σαφείς και ανοιχτές παραβιάσεις εναέριου και θαλάσσιου χώρου από την πλευρά της γειτονικής χώρας με έναν προκλητικό τρόπο, που συνήθως δε γίνονται όταν γίνονται και ανταλλαγές επισκέψεων.

Θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε το εξής: Εμείς δε ρίχνουμε τις ευθύνες μονόπλευρα στην ηγεσία και στην αστική τάξη της γειτονικής χώρας. Οι ευθύνες είναι και από τις δύο πλευρές. Και κυρίως εδώ ευθύνεται η ιμπεριαλιστική πολιτική του "διαίρει και βασίλευε" στην περιοχή. Η πολιτική διαπάλης για τους αγωγούς πετρελαίου, τους αγωγούς φυσικού αερίου, η πολιτική που λέει να μοιράσουμε και να ξαναμοιράσουμε τις αγορές.

Και το λέω αυτό γιατί ορισμένοι στην Ελλάδα, ιδιαίτερα εθνικιστικές δυνάμεις, όταν θέλουν να μιλήσουν εναντίον της παραβίασης κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας από πλευράς Τουρκίας, το παραπέμπουν στις ιστορικές σχέσεις των δύο χωρών. Δεν έχει σχέση με αυτό. Τώρα τα πράγματα είναι αρκετά επικίνδυνα. Είναι η σύγχρονη πολιτική του ανταγωνισμού περιφερειακών και παγκόσμιων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στην περιοχή για τη διανομή των αγορών και αυτές οι δυνάμεις από κοινού συνεργάζονται για να θάψουν και να χτυπήσουν τα λαϊκά κινήματα και το ίδιο κάνει η αστική τάξη της χώρας μας και η αστική τάξη της Τουρκίας και την ίδια στιγμή είναι αντίπαλοι μεταξύ τους, ή έχουν λυκοφιλία μεταξύ τους, όταν πρόκειται να μοιράσουν τις αγορές για λογαριασμό των εγχώριων μονοπωλίων ή και των συμμάχων τους. Η κατάσταση είναι πολύ επικίνδυνη.

Εμείς μιλάμε με όρους ρήξης και ανατροπής στην Ελλάδα. Πρέπει να σας πω, όμως, ότι μιλάμε για την Ελλάδα της καπιταλιστικής ανάπτυξης την οποία εχθρευόμαστε. Αυτός όμως δεν είναι λόγος να αδιαφορούμε για τα σύνορα της χώρας, για την εδαφική της ακεραιότητα. Αρνούμαστε την εκχώρηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων και αρμοδιοτήτων στον οποιονδήποτε - δεν πάει να λέγεται Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, δεν πάει να λέγεται Ρωσία, Κίνα, Βραζιλία, ΗΠΑ.

Θα σας το πω καθαρά: Ακόμα και αν υπήρχε σήμερα η Σοβιετική Ενωση και μας έλεγε να αγοράσει λιμάνια, αεροδρόμια, όπως λέει η Κίνα κλπ., θα λέγαμε "όχι". Διότι, κατά τη γνώμη μας, ο πατριωτισμός και ο διεθνισμός είναι ενιαίο πράγμα και σε καμία περίπτωση δε συγκρούεται για μας ο ταξικός πατριωτισμός, ο λαϊκός πατριωτισμός με τον ταξικό και λαϊκό διεθνισμό που πρέπει να υπάρχει. Θεωρούμε ότι ακόμα πιο κοντά πρέπει να βρεθεί ο ελληνικός και ο τουρκικός λαός, η ελληνική εργατική τάξη και η τουρκική, όπως και η αγροτιά και οι μικρομεσαίοι. Δε διαιρούμε τους λαούς ούτε με βάση τη θρησκεία, ούτε με βάση τη γλώσσα που μιλάνε, ούτε με βάση τον πολιτισμό και τα έθιμά τους. Αυτό που ενώνει τους λαούς είναι τα κοινά ταξικά συμφέροντα.

Από αυτή την άποψη και σε συνθήκες λαϊκής οικονομίας, εργατικής - λαϊκής εξουσίας, σοσιαλισμού, εγγυόμαστε ότι την ελευθερία τους θα χάσουν μόνο εκείνοι που κατέχουν τον πλούτο που παράγουν οι λαοί. Οταν λέω θα χάσουν την ελευθερία τους εννοώ ότι θα χάσουν την ελευθερία της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Καμία άλλη ελευθερία.

Από εκεί και πέρα όλοι οι άλλοι θα γίνουν ελεύθεροι, γιατί η περιουσία που θα παράγουν θα είναι λαϊκή και θα μπορούν να ασκούν τις όποιες ιδιαίτερες απόψεις έχουνε για τη θρησκεία, για τη γλώσσα, για τον πολιτισμό. Για μας, όλα αυτά τα ήθη, τα έθιμα, οι θρησκευτικές πεποιθήσεις, ανεξάρτητα από τη φιλοσοφική άποψη που έχουμε, είναι μέρος του παγκόσμιου και του εθνικού λαϊκού πολιτισμού της κάθε χώρας. Η ταξική ενότητα για μας είναι πάνω από όλα. Ολα τα άλλα είναι ζήτημα ατομικής ή συλλογικής επιλογής».

Ολοι οι υποψήφιοι είναι εξαρτημένοι και λογοδοτούν κάπου

Σε ερώτηση δημοσιογράφου για τους ανεξάρτητους υποψηφίους στις τοπικές εκλογές, η Αλέκα Παπαρήγα απάντησε:

«Αυτό το φαινόμενο των ανεξάρτητων δημάρχων και νομαρχών το είχαμε στις δύο τελευταίες αναμετρήσεις για τοπικές εκλογές. Αυτή τη στιγμή εγώ δεν μπορώ να πω ο τάδε κορόιδευε το λαό ή ο τάδε το πίστευε. Στη μεγάλη πλειοψηφία, βεβαίως, είδαμε ότι κορόιδευαν. Δηλαδή, βλέποντας την πτώση του κύρους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ χρησιμοποιούσαν την ταμπέλα της ανεξαρτησίας για να πάρουν ψήφους και να τις καταθέσουν στα κόμματά τους.

Σε αρκετές περιπτώσεις οι λεγόμενοι ανεξάρτητοι ήταν αυτοί που είχαν απορριφθεί από τον αρχηγό του κόμματός τους, που συνήθως οι αρχηγοί ορίζουν τους υποψήφιους, και έβγαιναν τοπικά σαν ανεξάρτητοι και αν έχαναν τις εκλογές έπαυαν να μοιάζουν με ανεξάρτητους και αν τις κέρδιζαν - είχαμε τέτοια φαινόμενα - αμέσως το κόμμα τους, η ΝΔ, ή το ΠΑΣΟΚ, τους αναγνώριζε και γίνονταν ο κύριος εκπρόσωπος.

Πολύ λίγοι ήταν αυτοί που πίστευαν ότι ήταν ανεξάρτητοι. Αυτοί που πίστευαν και που σήμερα πιστεύουν ότι είναι ανεξάρτητοι, δεν κάνουν καν για υποστήριξη. Γιατί αν είναι αγνοί ανεξάρτητοι δεν έχουν πάρει χαμπάρι τι σημαίνει πολιτεύομαι ως δήμαρχος ή ως περιφερειάρχης. Ο δήμαρχος και ο περιφερειάρχης είναι εντεταλμένος κρατικός υπάλληλος ενός μηχανισμού που είναι καθαρά κρατικός μηχανισμός σε τοπικό επίπεδο.

Ρωτούν κάποιοι: Αν εκλεγεί ένας κομμουνιστής τι θα είναι; Θα τον λογίζει η κυβέρνηση για κρατικό υπάλληλο, γιατί έτσι λέει ο θεσμός, πλην όμως αυτός ο κρατικός υπάλληλος δε θα λειτουργεί ως τέτοιος. Από τη στιγμή που έχει εκλεγεί με ένα ψηφοδέλτιο που στηρίζεται από το ΚΚΕ, ξέρει πάρα πολύ καλά ότι αν εκλεγεί θα πρέπει να είναι υπάλληλος του λαού και όχι υπάλληλος του κράτους ή της εκάστοτε κυβέρνησης.

Δεν υπάρχει ανεξάρτητος. Οποιος λέει ότι είναι ανεξάρτητος κατά βάση κοροϊδεύει το λαό. Και όποιος είναι αγνός δεν κάνει να εκλεγεί από ανικανότητα. Είναι ανίκανος από χέρι, για να πω ότι μπορεί να έχει καλές προθέσεις, διότι μόλις εκλεγεί πρέπει να εφαρμόσει την εντολή του κράτους.

Επομένως, εμείς στις τοπικές εκλογές λέμε το εξής: Ακόμα και μέσα σε αυτό τον κρατικό μηχανισμό, έχει να κερδίσει ο λαός αν βάλει ανθρώπους που από χέρι θα αντιστέκονται. Θα μαθαίνουν, θα αποκαλύπτουν με διαφάνεια τι γίνεται, θα τροφοδοτούν το κίνημα με επιχειρήματα και οι ίδιοι θα είναι με το κίνημα και όχι με το κράτος.

Σε αυτές τις εκλογές έχει πολύ μεγάλη σημασία να δείξει ο λαός και να διαψεύσει αυτό που λένε τα περισσότερα άλλα κόμματα: Οτι η πλειοψηφία του λαού, ανεξάρτητα αν είναι στενοχωρημένη με τα μέτρα, τα θεωρεί αναγκαία και μονόδρομο. Εμείς ξέρουμε ότι ο λαός είναι δυσαρεστημένος και ξέρει ότι αυτά τα μέτρα είναι άδικα.

Πώς θα εκφραστεί αυτό; Αν στις τοπικές εκλογές δε συντριβούν οι συνδυασμοί κυρίως των δύο κομμάτων, και δεν ενισχυθούν μετρήσιμα και αποφασιστικά οι συνδυασμοί που στηρίζει το ΚΚΕ - που είναι ο καθαρός, ο σταθερός και ειλικρινής αντίπαλος αυτής της πολιτικής - τότε την άλλη μέρα από τις εκλογές, η κυβέρνηση θα πάει στις Βρυξέλλες και θα πει: "Βλέπετε, εγώ το λαό τον έπεισα". Η ΝΔ θα πει: "Ο λαός μπορεί να είναι δυσαρεστημένος, αλλά δεν υιοθετεί τις ακραίες και δογματικές θέσεις του ΚΚΕ". Ο δε κ. Καρατζαφέρης, η σύγχρονη πέμπτη φάλαγγα του αντικομμουνισμού, θα πει: "Εγώ έπαιξα το ρόλο μου".

Επομένως, σε αυτές τις εκλογές πρέπει να έχεις και ένα πρακτικό αποτέλεσμα. Να έχεις εκλεγμένους σωστούς αγωνιστές, συνεπείς. Η κυβέρνηση πρέπει όταν θα πάει στις Βρυξέλλες να πει, "ξέρετε, ο λαός είναι αποφασισμένος να τσαλακώσει το μνημόνιο". Τότε υπάρχει μια περίπτωση, με το λαϊκό κίνημα κάτι να αμβλυνθεί. Αυτή είναι η θέση μας.

Επομένως, όλοι οι υποψήφιοι είναι εξαρτημένοι και λογοδοτούν κάπου. Το θέμα είναι να λογοδοτούν σε μια φιλολαϊκή πολιτική και να απολογούνται για μια φιλολαϊκή πολιτική. Και όταν λογοδοτούν στο ΚΚΕ να ξέρετε ότι το ΚΚΕ είναι και θα είναι ακόμη πιο αυστηρό με τους εκλεγμένους του. Και θα επαγρυπνεί ολόκληρο το ΚΚΕ γιατί η συμμετοχή σε αυτούς τους μηχανισμούς είναι πολύ δύσκολη για τους εκλεγμένους αγωνιστές».


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ