Τρίτη 12 Γενάρη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 14
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ
Να δοθεί βάρος στην απεργία, το Ασφαλιστικό και τις ΣΣΕ

Αποσπάσματα από την εισήγηση

Από τις εργασίες του Σαββάτου
Από τις εργασίες του Σαββάτου
«Η αναδιοργάνωση του ΠΑΜΕ γίνεται σε μια περίοδο που προετοιμάζονται μεγάλοι αγώνες και απαιτούν ρωμαλέο και αποφασιστικό συνδικαλιστικό κίνημα ταξικά προσανατολισμένο, δεμένο γερά σε κάθε μεγάλο τόπο δουλειάς και κλάδο. Κίνημα που να συσπειρώνει και να κινητοποιεί μαζικά συνδικάτα και οργανώσεις με υψηλό κύρος στην εργατική τάξη και φόβο για τα μονοπώλια και τους μηχανισμούς τους. Ενα τέτοιο κίνημα επιδιώκουμε να αναπτύξουμε και να απαλλάξουμε τις γραμμές της εργατικής τάξης από τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό. Την ηττοπάθεια, το συμβιβασμό, και την υποταγή. Προχωράμε σε αυτήν την κατεύθυνση με αισιοδοξία, με ευθύνη, κριτικά και αυτοκριτικά», σημείωσε παίρνοντας το λόγο για να παρουσιάσει την εισήγηση ο Γιώργος Πέρρος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ.

«Είναι ανάγκη να αφομοιωθεί η πείρα που αποκτήσαμε από την απεργία στις 17 Δεκέμβρη και τη διαφορά που κάνουμε», επισήμανε. «Να συνεχιστεί η ουσιαστική συζήτηση στους χώρους δουλειάς, στα σωματεία, να πάρουμε τη γνώμη όσων πήραν μέρος στη μάχη, μαζί μας, με κόσμο που ψηφίζει άλλες δυνάμεις». «Βασικό κριτήριο για μας είναι οι σύγχρονες και πραγματικές ανάγκες της εργατικής τάξης και ότι μπορούν να ικανοποιηθούν. Η εργατική τάξη πρέπει να ανεβάσει τις απαιτήσεις της και να απορρίψει τα επιδόματα αλληλεγγύης και τις παροχές που διαιωνίζουν τη φτώχεια. Να βοηθήσουμε να δυναμώσει στις γραμμές της τάξης μας ότι η κατάκτηση των αναγκών μας χρειάζεται σύγκρουση και ρήξη με τις πολυεθνικές, ρήξη με τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό», σημειώθηκε.

Κάλεσμα ταξικής συστράτευσης και ενότητας


«Το ΠΑΜΕ θα βγάλει ένα πλατύ κάλεσμα συσπείρωσης και ταξικής ενότητας με το οποίο θα απευθυνθούμε πλατιά στην εργατική τάξη και θα την καλούμε σε συσπείρωση και πάλη μαζί με τις δυνάμεις του ταξικού κινήματος. Ακόμη ενιαίο κάλεσμα για τη μάχη των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας», επισήμανε ο Γ. Πέρρος.

Η εργατική τάξη έχει μπροστά της μια «συνδυασμένη ομοβροντία αντιλαϊκών μέτρων σε όλους τους τομείς που αφορούν την εργατική λαϊκή οικογένεια σε συνδυασμό με μια προπαγάνδα πρωτόγνωρης έκτασης και έντασης ώστε να εξασφαλίσουν αν όχι τη στήριξη τουλάχιστον την ανοχή της εργατικής τάξης. Η απεργία στις 17 Δεκέμβρη, το σύνολο της δράσης μας, ο αμείλικτος πόλεμος σε βάρος μας δείχνουν ότι τους δυσκολεύουμε ότι δεν είναι και δεν ήταν ποτέ ανίκητοι», υπογραμμίστηκε.

Την ίδια στιγμή, «από τις τελευταίες εξελίξεις επανέρχονται και επαναβεβαιώνονται βασικά συμπεράσματα που έχουμε συζητήσει με αφορμή την οικονομική κρίση. Το πιο βασικό είναι ότι δεν υπάρχει φιλολαϊκή έξοδος από την κρίση και ότι αυτή αποκάλυψε όσο ποτέ άλλοτε τα όρια του καπιταλισμού». Γι' αυτό και «η ένταση της δράσης του κινήματός μας, των ταξικών Συνδικάτων της εργατικής τάξης για την αντιμετώπιση των συνεπειών της καπιταλιστικής κρίσης και συνολικά των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων (π.χ. στο εισόδημα, τις απολύσεις, την καταστολή κλπ.) όχι μόνο δεν πρέπει να "κρύβει", απεναντίας είναι ανάγκη να "φωτίζει" την αναγκαιότητα, τη ρεαλιστικότητα, τη δυνατότητα και την ωφέλεια για την εργατική τάξη του άλλου δρόμου ανάπτυξης.

Η συζήτηση μέσα στα Συνδικάτα από τα "πάνω" έως τα "κάτω" για το ποια αναπτυξιακή πρόταση μπορεί να δώσει λύση στα ζωτικά προβλήματα της εργατικής τάξης, να αξιοποιήσει δυνατότητες για ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών πρέπει να γενικευτεί, να γίνει το "κύριο" στοιχείο της δράσης των Συνδικάτων. Να γίνει το ζητούμενο και η επιδίωξη για την ανάπτυξη και το συντονισμό δράσης σε κλαδικό, τοπικό αλλά και εθνικό επίπεδο των Σωματείων, των Συντονιστικών, των Επιτροπών Αγώνα».

Αναφερόμενος στο «ζήτημα της ενίσχυσης του ΠΑΜΕ και της αλλαγής του συσχετισμού» το στέλεχος του ΠΑΜΕ επισήμανε ότι αυτό συνδέεται με:

  • Το κέρδισμα μαζών - εργαζομένων με την άλλη πρόταση ανάπτυξης.
  • Την είσοδο στην ταξική πάλη των νέων εργαζομένων και νέων τμημάτων της εργατικής τάξης.
  • Πρωτοβουλίες αγωνιστικές χειραφετημένες από εργοδότες - κυβέρνηση - εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό.
  • Κοινή δράση με κοινά αιτήματα και στόχους με τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρούς βιοτέχνες και εμπόρους, τη φτωχή αγροτιά.
  • Συντονισμός και κοινή δράση για την ενίσχυση του ταξικού πόλου στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο.
Τι σημαίνει ενίσχυση του ΠΑΜΕ

«Οι αλλαγές και οι συνέπειες που έφεραν οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και ειδικά στις εργασιακές σχέσεις προκάλεσαν νέες δυσκολίες στο συνδικαλιστικό κίνημα και τους αγώνες της εργατικής τάξης, όξυναν ακόμα περισσότερο την αναντιστοιχία της δομής του συνδικαλιστικού κινήματος σε σχέση με τη νέα παραγωγική βάση που αναπτύσσεται», τόνισε το στέλεχος του ΠΑΜΕ. «Το ΠΑΜΕ πρέπει να αντιστοιχηθεί σε αυτές τις εξελίξεις. Η οργάνωση της πάλης ιδιαίτερα σε συνθήκες όξυνσης της επίθεσης στη ζωή της εργατικής τάξης απαιτεί μεγαλύτερη ευθύνη, ικανότητα και φροντίδα. Να ανέβει η πολιτικο-ιδεολογική παρέμβαση. Ιδιαίτερα εκεί που οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ είναι μειοψηφία, να αντιμετωπίζουμε τα εμπόδια που βάζει ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός, διάφορα επιχειρήματα κλπ. Το κύριο ζήτημα την περίοδο αυτή είναι να βρισκόμαστε μπροστά στην οργάνωση της πάλης, βασικά στους χώρους εργασίας. Να μην υποβαθμίζουμε κανένα πρόβλημα. Να μην αφήνουμε έδαφος κενό για να το καλύπτουν οι άλλες δυνάμεις. Να υπάρχει πλήρης ετοιμότητα, γιατί υπάρχει πιθανότητα λόγω της απότομης όξυνσης των προβλημάτων, να ξεσπάνε κινητοποιήσεις. Τα όποια προβλήματα πρέπει να γίνονται υπόθεση όλου του κλάδου, ευρύτερα όλων των εργαζομένων».

Σ' αυτή την κατεύθυνση το επόμενο διάστημα ειδικό βάρος αποκτά:

  • Η δουλειά για την οργάνωση όλων των εργαζομένων στα συνδικάτα, με επιμονή στους μετανάστες, τις γυναίκες, τους νέους, όσους δουλεύουν με ελαστικές μορφές απασχόλησης. Ουσιαστική και ολόπλευρη ενίσχυση των δεσμών των συνδικάτων με τα μέλη τους.
  • Η ιδεολογικοπολιτική θωράκιση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ για την οποία θα ληφθούν διάφορα μέτρα, όπως η έκδοση διαφωτιστικού εντύπου του ΠΑΜΕ.
  • Η όξυνση του μετώπου με τις δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού και ως προς τα μέτρα και ως προς τα επιχειρήματα.
  • Η ένταση και ανάπτυξη επαφών με συνεργαζόμενες δυνάμεις (σωματεία, συνδικαλιστές), η στοχοπροσηλωμένη παρέμβαση και για την αξιοποίησή τους.
  • Η ενίσχυση της παρέμβασης κατά κλάδο, η ενίσχυση των κλαδικών συνδικάτων και η ίδρυση νέων. Διαμόρφωση υποδομών για την παρακολούθηση των εξελίξεων, τον εμπλουτισμό των θέσεων του ΠΑΜΕ κλπ.
  • Η ανάδειξη των τοπικών Γραμματειών και κλαδικών επιτροπών του ΠΑΜΕ σε ζωντανά κύτταρα βοήθειας των συνδικάτων, χρειάζεται συντονισμός κατά κλάδο, βιομηχανική ζώνη, όμιλο κλπ.
  • Η ενίσχυση των Γραμματειών Μεταναστών, Νεολαίας, Γυναικών, Υγιεινής και Ασφάλειας του ΠΑΜΕ.
  • Η έγκαιρη και έμπρακτη έκφραση αλληλεγγύης σε τμήματα εργαζομένων που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις, η αντιμετώπιση συντεχνιακών λογικών. Ξεχωριστή σημασία αποκτά η παραπέρα ανάπτυξη των διεθνών σχέσεων, η ενίσχυση και αξιοποίηση του προλεταριακού διεθνισμού, θεμελιακής αρχής για το ταξικό εργατικό κίνημα.
  • Η προώθηση της κοινωνικής συμμαχίας της εργατικής τάξης, της μικρομεσαίας αγροτιάς, των αυτοαπασχολουμένων της πόλης. Ανάλογες πρωτοβουλίες θα ληφθούν και μπροστά στις κινητοποιήσεις που ξεκίνησαν οι αγρότες.

Επίσης, το ΠΑΜΕ θα προετοιμάσει εκδήλωση μπροστά στη συμπλήρωση 100 χρόνια από την καθιέρωση της 8ης Μάρτη ως Μέρας πάλης για τα δικαιώματα των γυναικών.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ