Δεν έφτασε ο ξεριζωμός από τις πατρίδες τους και η ταλαιπωρία μέχρι που οι πρόσφυγες να φτάσουν στην Αγυιά της Αχαΐας. Στο δρόμο ή στους καταυλισμούς, τους βρήκαν κι αρρώστιες σοβαρές. Μάλιστα, σε κάποιες περιπτώσεις, τους χτύπησαν και λοιμώδη νοσήματα κι αναγκάστηκαν κάποιοι υγειονομικοί σχηματισμοί να τους προσφέρουν - όπως έπρεπε - νοσηλευτική φροντίδα. Ομως, μπροστά στη νέα ευρωνοοτροπία φασιστικής έμπνευσης, δεν υπολόγισαν τίποτε. Ούτε παιδιά, ούτε αρρώστους.

Τους ικέτες στην αρχαιότητα - αυτούς, δηλαδή, που ζητούσαν προστασία και φροντίδα - τουλάχιστον τους σεβόντουσαν και δεν τους πείραζαν. Ομως, ο ευρωενωσιακός - όπως κι ο υπερατλαντικός - ιμπεριαλισμός δεν καταλαβαίνει από τέτοια κι ας κομπορρημονούν κάποιοι ντόπιοι κουφιοκέφαλοι πως ο αρχαίος πολιτισμός μας αποτελεί κοιτίδα του ευρωπαϊκού πολισμού. Αλλωστε, ο πολιτισμός τους είναι βαρβαρότητα, εκμετάλλευση μέχρι θανάτου και ιμπεριαλιστικός πόλεμος για το κέρδος των μονοπωλίων.