Με ρεπορτάζ αστυνομικής δράσης και αποτελεσματικότητας στην πάταξη του εγκλήματος βομβαρδίστηκαν την περασμένη βδομάδα αναγνώστες, ακροατές και τηλεθεατές των αστικών ΜΜΕ. Με αφορμή τη δράση της σπείρας που απήγαγε τον γνωστό μεγαλοεφοπλιστή, «διαφημίστηκαν» όλα τα... προσόντα δράσης του κρατικού μηχανισμού. «Βαλιτσάκια» της ΕΥΠ που κάνουν τηλεφωνικές υποκλοπές κινητών, ταυτοποίηση δραστών μέσω γενετικού υλικού και άλλα «θαυματουργά όπλα» κατά του εγκλήματος. Η ουσία της άποψης που προβλήθηκε κατά κόρον από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, ήταν ότι το κράτος προστατεύει τους πολίτες. Εξήραν, μάλιστα, τη νομιμοφροσύνη, τις ικανότητες και τη χρησιμότητα της ΕΥΠ για το... κοινωνικό σύνολο. Βέβαια, στους επαίνους κανείς δεν ανέφερε ότι από το 2008 κάθε δημόσια υπηρεσία, ακόμα και νομαρχίες και δήμοι, είναι υποχρεωμένοι να συνεργάζονται με την ΕΥΠ παρέχοντας στοιχεία που έχουν σχέση με την αποστολή της. Σε αυτήν περιλαμβάνονται η αντιμετώπιση των «ασύμμετρων απειλών» και της «τρομοκρατίας», όροι που χωρούν από τη δράση εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων, κινημάτων κατά της παγκοσμιοποίησης, μέχρι τις κοινωνικές συγκρούσεις και εντάσεις που προκαλούν στις καπιταλιστικές κοινωνίες οι αντιλαϊκές πολιτικές.

Παράλληλα, το ίδιο χρονικό διάστημα η κυβέρνηση κατέθεσε «πονηρά» στη Βουλή σχετική τροπολογία όπου, με πρόσχημα τη δημόσια ασφάλεια, δίνεται η εξουσία στην Αστυνομία να επεξεργάζεται το υλικό από τις χαφιεδοκάμερες - οι οποίες πολύ συχνά στοχεύουν τις εργατικές διαδηλώσεις με πρόσχημα τη ρύθμιση της κυκλοφορίας - το οποίο θα διατηρεί για όσο χρονικό διάστημα κρίνουν αναγκαίο οι εισαγγελικές αρχές. Με άλλη τροπολογία ιδρύεται τράπεζα γενετικού υλικού (DNA), στο αρχηγείο της Αστυνομίας όπου θα φακελώνονται ακόμη και αυτοί για τους οποίους υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις πως τέλεσαν πλημμέλημα που τιμωρείται με φυλάκιση τριών μηνών. Αξίζει να θυμηθεί κανείς τους χιλιάδες αγρότες που είχαν συρθεί στα δικαστήρια και καταδικάστηκαν για το πλημμέλημα της παρακώλυσης συγκοινωνιών ή της αντίστασης κατά της αρχής, όταν κινητοποιήθηκαν κατά της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ.

Επιχειρούν να δημιουργήσουν συνείδηση και ψυχολογία τέτοια που να ανέχεται ή και να αποδέχεται ο λαός, η εργατική τάξη το ρόλο των κατασταλτικών μηχανισμών του αστικού κράτους ως απαραίτητους για τη ζωή τους και ας στοχεύουν να τους κάνουν το βίο αβίωτο. Μηχανισμοί που ο λόγος ύπαρξής τους είναι να διαφυλάξουν την κυριαρχία της αστικής τάξης και να τσακίσουν κάθε αντίδραση που αντιβαίνει τα συμφέροντά της. Λένε και γράφουν διάφοροι δημοσιολόγοι και δημοσιογράφοι των αστικών ΜΜΕ ότι «με τέτοιο κράτος θα είμαστε ασφαλείς». Με κράτος δηλαδή που θα παρακολουθεί τους πάντες, που θα χρησιμοποιεί όλες τις μεθόδους φακελώματος, που θα σφίξει τη θηλιά της καταστολής στο λαιμό των λαϊκών στρωμάτων και του οργανωμένου εργατικού λαϊκού κινήματος. Γιατί, σήμερα, αυτό το κράτος που εξαρθρώνει κυκλώματα και θεωρείται πετυχημένο, αύριο θα θεωρείται πετυχημένο επειδή θα παρακολουθεί το πώς οι εργάτες οργανώνουν την απεργία και θα την καταστέλλει. Εκεί το πάνε... Γι' αυτό είναι κρίσιμο ζήτημα οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα να μην «τσιμπήσουν» το δόλωμα. Και να παλέψουν ενάντια στις μεθοδεύσεις της άρχουσας τάξης, που με αφορμή την εξάρθρωση μιας σπείρας απαγωγέων, θέλει να πάει πολύ μακριά τη βαλίτσα και να χτυπήσει τον πραγματικό της εχθρό, που είναι ο λαός.