Σε μια περίοδο που οι μικρομεσαίοι κτηνοτρόφοι βιώνουν τη δραστική μείωση των τιμών στα προϊόντα τους, με την ταυτόχρονη αύξηση του κόστους παραγωγής, τους εκβιασμούς των καρτέλ και τη βύθιση του εισοδήματός τους, επιμένουν ορισμένοι συνδικαλιστές του χώρου, με την τακτική τους και ανεξαρτήτως προσωπικών προθέσεων, να «σπέρνουν» αυταπάτες και να κάνουν ό,τι μπορούν για να ελέγξουν και να εκτονώσουν την οργή και αγανάκτηση των μικρομεσαίων κτηνοτρόφων, να αποπροσανατολίσουν, να διχάσουν και να εκφυλίσουν τους αγώνες τους. Χαρακτηριστικό είναι το ...«αίτημα», που εξέφρασε, σε ανακοίνωσή της, η Πανελλήνια Ενωση Κτηνοτρόφων (ΠΕΚ), για άμεση συνάντηση με τον πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή, ώστε να του εκθέσουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος. Λες και αυτό που ...έλειπε από την κυβέρνηση, για να «λύσει» τα προβλήματα της κτηνοτροφίας στη χώρα μας, ήταν η ...ενημέρωση. Είναι φανερό ότι με πρακτικές σαν τις παραπάνω αυτό που επιχειρείται είναι η «αθώωση» της κυβερνητικής πολιτικής, η οποία, υπηρετώντας πιστά τα συμφέροντα των ευρω-μονοπωλίων, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη συγκέντρωση της παραγωγής σε λίγες μεγάλες κτηνοτροφικές επιχειρήσεις. Αυτό που σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να πουν οι παραπάνω συνδικαλιστές είναι ότι η χώρα έχει όλες τις προϋποθέσεις για να αναπτυχθούν οι κλάδοι της κτηνοτροφίας και να καλυφθούν οι λαϊκές ανάγκες με ασφαλή και φθηνά τρόφιμα. Μόνο που κάτι τέτοιο προϋποθέτει, όχι ανούσιες συναντήσεις με τον πρωθυπουργό, ούτε «κινητοποιήσεις», που αργά ή γρήγορα οδηγούνται στον εκφυλισμό, αλλά συντεταγμένη σύγκρουση με τις αντιαγροτικές πολιτικές της ΕΕ, καθώς και με την ενίσχυση της συνεργασίας και συμμαχίας με τους υπόλοιπους αγρότες, την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, για την ανατροπή των εκμεταλλευτών τους.