Στην Πράγα στην τσέχικη πρωτεύουσα, τις περασμένες μέρες οι υπηρέτες του μεγάλου κεφαλαίου, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα, συνεδρίασαν, προκειμένου να «συντονίσουν» την επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων. Μια συνεδρίαση που υποδέχτηκαν χιλιάδες εργαζόμενοι και συνδικάτα από όλο το κόσμο, διοργανώνοντας μεγάλες διαδηλώσεις αντίστασης στην πολιτική της εκμετάλλευσης και εξαθλίωσης των εργαζομένων. Εκεί βρέθηκε και πολυπληθές κλιμάκιο συνδικαλιστών και εργαζόμενων με πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ. Αστυνομοκρατία, απομόνωση και τρομοκράτηση τόσο των εργαζομένων όσο και των ίδιων των κατοίκων της Πράγας, την οποία πραγματικά αδειάσανε κυβέρνηση και FBI, είναι το κλίμα που μεταφέρουν στο «Ρ» δύο στελέχη του ΠΑΜΕ που βρέθηκαν εκεί. O Μπάμπης Βορτελίνος, μέλος της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ και ο Σωτήρης Ραυτόπουλος, μέλος της διοίκησης της ΓΣΕΕ, επισημαίνουν ότι η Πράγα ήταν η αρχή και ότι ο αγώνας των εργαζομένων σε τοπικό και διεθνές επίπεδο πρέπει να συνεχίσει σε ταξικό προσανατολισμό και να είναι καθημερινός και συντονισμένος, ώστε να αποκρουστεί η πολιτική του κεφαλαίου.

- Βρεθήκατε τις προηγούμενες ημέρες με το κλιμάκιο που έστειλε το ΠΑΜΕ στην Πράγα, όπου πραγματοποιήθηκε η συνεδρίαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και παράλληλα μεγάλα συλλαλητήρια εργαζομένων και συνδικάτων. Ποιος ήταν ο σκοπός της πρωτοβουλίας αυτής του ΠΑΜΕ;

- Μπάμπης Βορτελίνος: Με αφορμή τη συνεδρίαση του ΔΝΤ το ΠΑΜΕ συμμετείχε με ένα πολυπληθές κλιμάκιο στις διαδηλώσεις που έγιναν στις 23 και 26 Σεπτέμβρη, γιατί πιστεύουμε ότι πίσω από τη βιτρίνα της παγκοσμιοποίησης, της ανταγωνιστικότητας και της δημαγωγίας περί καπιταλιστικής ανάπτυξης, προβάλλει το βάρβαρο πρόσωπο του ιμπεριαλισμού, της κεφαλαιοκρατίας, που συσσωρεύει τεράστιο πλούτο στα χέρια λίγων καπιταλιστών, ενώ από την άλλη οι λαοί ζουν στην εξαθλίωση. Η συνεδρίαση του ΔΝΤ ήταν αφορμή για το πώς θα οργανώσουν την επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης. Σ' αυτή την κατεύθυνση αντίστασης στο μαύρο μέτωπο της πλουτοκρατίας συντάσσεται και το ΠΑΜΕ.

- Σωτήρης Ραυτόπουλος: Η συμμετοχή μας στην Πράγα είχε στόχο να δώσει ένα μήνυμα στους Τσέχους εργαζόμενους, αλλά και όλης της Ευρώπης, ότι υπάρχουν δυνάμεις που αντιστέκονται σε αυτή την πολιτική βαρβαρότητας και παλεύουν για τα δικαιώματα των εργαζομένων. Πιστεύω ότι και η δική μας συμμετοχή, αλλά και των άλλων εργαζομένων ήταν σημαντική και πρέπει να έχει απήχηση στη συνείδηση όλων των εργαζομένων για να αναπτυχθούν κινήματα ενάντια σε αυτή την πολιτική. Το Σιάτλ και η Πράγα ήταν μόνο η αρχή. Πρέπει και μπορεί όμως να πάρει πιο μαζικά χαρακτηριστικά και να γίνει πιο οργανωμένος ο αγώνας, με σωστότερο προσανατολισμό, καθώς υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις εργαζομένων και συνδικάτων σε όλο τον κόσμο.

- Ποιο ήταν το κλίμα που αντιμετωπίσατε στην Πράγα και τι εμπειρίες βιώσατε όλες αυτές τις ημέρες και στις διαδηλώσεις, αλλά και στις προσωπικές σας επαφές με άλλους εργαζόμενους;

- Μπ. Βορτελίνος: Κατ' αρχήν να πούμε ότι ζήσαμε μια κατάσταση στην Πράγα πλήρους αστυνομοκρατίας. Ηταν φανερό ότι οι 11.000 αστυνομικοί με επικεφαλής το FBI προσπάθησαν να απομονώσουν και να τρομοκρατήσουν τον κόσμο με διάφορους τρόπους, ώστε να μη γίνουν οι διαδηλώσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι μια εβδομάδα πριν είχαν κλείσει όλα τα σχολεία, ενώ επιχειρήσεις έδωσαν άδεια στους εργαζόμενους... Καλλιεργήθηκε γενικότερα ένα κλίμα και ιδιαίτερα στους μικρομεσαίους και εμπόρους του στιλ «κλείστε τα μαγαζιά σας, σφραγίστε τα, γιατί θα γίνει χαμός». Η αστυνομία έδειχνε την πρόθεσή της ότι σε καμία περίπτωση δε θα αφήσει τους διαδηλωτές να πλησιάσουν στο συνεδριακό κέντρο. Δεν κατάφεραν όμως να επιβάλουν αυτό το κλίμα, καθώς έγιναν δύο μεγάλες διαδηλώσεις που έδωσαν ένα σημαντικό μήνυμα για το «τι μέλλει γενέσθαι» από εδώ και πέρα. Ισχυρό ήταν και το γκρουπ του ΠΑΜΕ, το οποίο με τη δυναμική που το διακατέχει, με τα συνθήματα και το πανό, δείξαμε στους υπόλοιπους Ευρωπαίους και εργαζόμενους τη θέση μας για τον ταξικό προσανατολισμό που πρέπει να έχει το συνδικαλιστικό κίνημα.

- Σωτ. Ραυτόπουλος: Μπορώ να πω ότι στην Πράγα αποδείχτηκε ότι τα περί δημοκρατίας, που «παπαγαλίζουν» οι καπιταλιστές και οι πολιτικοί εκπρόσωποί τους, είναι λόγια του αέρα. Η Πράγα όλες αυτές τις ημέρες αστυνομοκρατούνταν και είναι χαρακτηριστικό ότι είχαν μεταφέρει μέχρι και άρματα μάχης για να αποκλείσουν τους εργαζόμενους από το συνεδριακό κέντρο. Πέρασαν ένα κλίμα και από τα μέσα ενημέρωσης ότι «έρχονται οι βάρβαροι να μας καταστρέψουν την πόλη». Παρ' όλα αυτά οι διαδηλώσεις ήταν μεγάλες, μαχητικές και με μεγάλη συμμετοχή νεολαίας και το ΠΑΜΕ σε αυτή την προσπάθεια βοήθησε αποφασιστικά, δίνοντας τον αντιιμπεριαλιστικό χαρακτήρα που πρέπει να έχουν αυτές οι διαδηλώσεις.

- Μπ. Βορτελίνος: Να προσθέσω ότι όλες τις ημέρες πέταγαν ελικόπτερα, φωτογραφίζοντας τον κόσμο, ενώ τα περιπολικά περνάγανε δίπλα από το κόσμο σφυρίζοντας συνεχώς, τρομοκρατώντας τον κόσμο. Η αστυνομία ήταν προκλητική, δείχνοντας ότι «εμείς είμαστε εδώ και μην τολμήσετε να κάνετε κάτι». Στα πούλμαν που έρχονταν έκαναν εξονυχιστικούς ελέγχους και απελάσανε διαδηλωτές. Η κατάσταση ήταν χειρότερη από τις ημέρες της επίσκεψης Κλίντον στην Ελλάδα. Ελέγχανε τα πάντα, μέχρι και τα κινητά τηλέφωνα που ήταν συνεχώς μπλοκαρισμένα.

- Τι πιστεύετε - μετά και την Πράγα - ότι πρέπει να γίνει ώστε να δυναμώσει ακόμη περισσότερο η αντίσταση των εργαζομένων σε όλο τον κόσμο στη διεθνή επίθεση που δέχονται στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις τους;

- Σωτ. Ραυτόπουλος: Ο αγώνας δε θα σταματήσει εδώ. Πρέπει να πάρει πιο μαζική και πιο οργανωμένη μορφή. Το Σιάτλ και η Πράγα είναι ένα βήμα, ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί και με πιο σωστό προσανατολισμό, κάτι που δεν ήταν και τόσο καθαρό στη διαδήλωση της Τρίτης. Πιστεύω ότι το κύριο που πρέπει διαπερνάει την πάλη των εργαζομένων είναι η γενικότερη ανατροπή αυτής της πολιτικής. Και εδώ έχει καθήκον το ταξικό εργατικό κίνημα και το ΠΑΜΕ, με βάση τις δυνάμεις που έχει, να πρωτοστατήσει στη συσπείρωση των εργαζομένων και σε ευρωπαϊκό επίπεδο ώστε να έχει αποτελέσματα ο αγώνας.

- Μπ. Βορτελίνος: Βρισκόμαστε σε μια εποχή που το κεφάλαιο συντονίζεται ενάντια στις κατακτήσεις και δικαιώματα των εργαζομένων, οδηγώντας το λαό στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Γι' αυτό γίνεται σήμερα πιο επιτακτική η ανάγκη του συντονισμού της δράσης στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, για να μπορέσει να αντισταθεί σε αυτή τη βαρβαρότητα. Ο καπιταλισμός δεν είναι ανίκητος, μπορούμε οργανωμένα και συντονισμένα να ανατρέψουμε αυτές τις πολιτικές. Σε αυτό εντάσσεται και η πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ για τη διεθνή συνάντηση στη Γαλλία. Το ΠΑΜΕ άλλωστε έχει πάρει σημαντικές πρωτοβουλίες για συντονισμό της δράσης των ταξικών δυνάμεων στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Σε αυτή την κατεύθυνση το ΠΑΜΕ πρωτοστατεί στη Γαλλία και πιστεύουμε ότι θα βγει κάτι θετικό για το συντονισμό της δράσης των εργαζομένων. Η δράση δε θα περιοριστεί μόνο σε διαδηλώσεις για τις συνεδριάσεις του ΔΝΤ, αλλά και σε άλλους σκληρούς ταξικούς αγώνες που θα αναπτυχθούν μέχρι την επόμενη συνεδρίαση του ΔΝΤ και τοπικά και συντονισμένα σε όλο τον κόσμο. Δεν μπορεί κανείς εργαζόμενος πλέον να περιμένει κάτι από τις συμβιβασμένες ηγεσίες της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων καθώς είναι το μακρύ χέρι της ΕΕ. Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν έχει κάνει ούτε μια ώρα στάση όταν συντελούνται γενικότερες ανατροπές στις κατακτήσεις εργαζομένων.

- Σωτ. Ραυτόπουλος: Να συμπληρώσω εδώ ότι ο αγώνας των εργαζομένων δεν ξεκινάει και σταματάει με τη συγκέντρωση ενάντια στη συνεδρίαση του ΔΝΤ, η οποία δεν πρέπει να πάρει εθιμοτυπικό χαρακτήρα. Πρέπει οι εργαζόμενοι να συγκρούονται καθημερινά - σε τοπικό και ευρωπαϊκό επίπεδο - με την πολιτική του μεγάλου κεφαλαίου. Αυτό άλλωστε κάνει και το ΠΑΜΕ και σε αυτή την κατεύθυνση καλεί όλα τα Συνδικάτα να αγωνιστούν.