Δίχως να λείπουν οι εκπλήξεις, η «επόμενη μέρα» των γιουγκοσλαβικών εκλογών κύλησε σύμφωνα με το επικρατέστερο «σενάριο»... Οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης πανηγύρισαν για τη συντριπτική νίκη του υποψηφίου τους, Βόγισλαβ Κοστούνιτσα, έχοντας την αμέριστη υλική (δεκάδες εκατομμύρια δολάρια) και «ηθική (μία καλολαδωμένη μηχανή προπαγάνδας ένθεν κακείθεν)» συμπαράσταση της Δύσης. Η «Σερβική Δημοκρατική Αντιπολίτευση» πατώντας στην προσωρινή αναστολή της διαδικασίας καταμέτρησης ψήφων από την Ομοσπονδιακή Εκλογική Επιτροπή ανακοίνωσε δικά της αποτελέσματα, εκτοξεύοντας αυτή τη φορά κατηγορίες, κάνοντας λόγο όχι (όπως αρχικά) για «άδικες, βίαιες και ανελεύθερες» εκλογές, αλλά για «νόθευση των εκλογικών αποτελεσμάτων και αρπαγή ψήφων» από το επιτελείο του γιουγκοσλάβου Προέδρου, Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς!

Στη συνέχεια, τα στελέχη της σερβικής αντιπολίτευσης κάλεσαν επίμονα την κεντρική Εφορευτική Επιτροπή να ανακοινώσει έγκαιρα τελικά εκλογικά αποτελέσματα και όταν αυτή το έπραξε τη χαρακτήρισαν «αναξιόπιστη», επειδή δεν αναδείχτηκε ο Βόγισλαβ Κοστούνιτσα πρόεδρος απ' τον πρώτο γύρο, με το ποσοστό που αυτοί επιθυμούσαν (54%)... Οσο δε για το γεγονός της εκλογικά δεύτερης θέσης του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς; Και γι' αυτό είχαν προνοήσει, λέγοντας αμέσως μετά την ανακοίνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων, πως τα ψηφοδέλτια «μαγειρεύονταν»/ «μαγειρεύτηκαν» για να κερδίσει ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς... χρόνο (δηλαδή... δύο βδομάδες!).

Είναι επιπλέον χαρακτηριστικό ότι λίγα λεπτά μετά την πρώτη ανακοίνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων, ο Τζόραν Τζίντζιτς, που πλασάρεται ως ο «μάνατζερ» των κινητοποιήσεων της «Σερβικής Δημοκρατικής Αντιπολίτευσης», αρχικά είτε επειδή αιφνιδιάστηκε, είτε επειδή ανέμενε περαιτέρω οδηγίες από την Ουάσιγκτον, ψέλλισε κάτι περί «μελέτης, ανάλυσης και διασταύρωσης του εκλογικού υλικού». Αλλοι, με πρώτο των... πρώτων τον Βόγισλαβ Κοστούνιτσα, απέρριψαν ασυζητητί τη συμμετοχή σε δεύτερο εκλογικό γύρο, μιλώντας για υφαρπαγή ψήφων από το επιτελείο και τους αξιωματούχους του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς. Με τις πρώτες δηλώσεις του Προέδρου των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον, περί της «αναξιοπιστίας» της κρατικής εκλογικής επιτροπής, επικράτησε η δεύτερη εκδοχή: Δηλαδή άρνηση της αντιπολίτευσης για συμμετοχή στο δεύτερο εκλογικό γύρο στις 8 Οκτώβρη και πραγματοποίηση κινητοποιήσεων τύπου «γενικού μποϊκοτάζ», «ατέρμονων απεργιών» και λαϊκών διαδηλώσεων, μέχρις την πτώση του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς.

Πάντως, απ' το βράδυ της περασμένης Τετάρτης προς Πέμπτη, οπότε η Ομοσπονδιακή Εκλογική Επιτροπή, ανακοίνωσε τα τελικά αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών (Κοστούνιτσα 48,22% και Μιλόσεβιτς 38,64%), οι εξελίξεις φάνηκαν να διαμορφώνουν μια κατάσταση πολιτικής πόλωσης, διχασμού, όξυνσης, ακόμη και τη χάραξη παράλληλων δρόμων μέχρις τελικής εξόντωσης έκαστου αντιπάλου.

Παράλληλοι δρόμοι...

Πρώτα, απ' όλα, μετά την προ τριών ημερών έκτακτη συνεδρίαση της κεντρικής επιτροπής του Σοσιαλιστικού Κόμματος Σερβίας και τις απανωτές συσκέψεις στενών συνεργατών του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, γνωστοποιήθηκε η απόφαση του Γιουγκοσλάβου ηγέτη να συμμετάσχει στις εκλογές της 8ης Οκτώβρη. Ανακοινώθηκε μάλιστα πως ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς άρχισε ήδη πυρετωδώς το σχεδιασμό της προεκλογικής του εκστρατείας, ίσως ακόμη και το σχεδιασμό μιας στρατηγικής που θα τον βγάλει από τη δεινή θέση. Το θέμα είναι βέβαια πως όσες προσπάθειες και εάν καταβάλλει ο Γιουγκοσλάβος ηγέτης, πως όσο και ικανή στρατηγική εκστρατεία και εάν χαράξει, δε θα μπορέσει να λάβει μέρος στις εκλογές... μόνος του! Ακόμη και εάν κάνει κάτι τέτοιο με τα παρόντα δεδομένα, η όλη του προσπάθεια δε θα ήταν παρά μία αχαρακτήριστη μοναχική πορεία άνευ αντικρίσματος! Πολύ περισσότερο, καθώς ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, φαίνεται πως έπεσε ευκολότερα -απ' ό,τι μπορούσε κανείς να προβλέψει- θύμα μιας πανάκριβης, εδώ και πολύ καιρό, καλοστημένης παγίδας...

Ταυτόχρονα, η «Σερβική Δημοκρατική Αντιπολίτευση» εξακολούθησε να ανθίσταται σθεναρά στην οιανδήποτε συμμετοχή της στο δεύτερο εκλογικό γύρο, προβαίνοντας σε εκκλήσεις για «λαϊκές κινητοποιήσεις».

Εντούτοις, οι εξελίξεις στην ΟΔ Γιουγκοσλαβίας είναι ραγδαίες μέρα με τη μέρα. Αν και κυκλοφορούν διάφορα σενάρια και διάφορες εκδοχές για τη μεσοπρόθεσμη πορεία της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας, τίποτε δε θα μπορούσε σ' αυτή τη χώρα και αυτή την ώρα να θεωρηθεί απόλυτα βέβαιο, πέραν των προσπαθειών γενικότερης αποσταθεροποίησης. Κυρίως, γιατί οι πιέσεις που ασκούνται στην ΟΔ Γιουγκοσλαβίας από πάσα πλευρά είναι ασφυκτικές.

Δεν είναι μόνον οικονομικές (κυρώσεις, εμπορικός απομονωτισμός κ.ά). Είναι και πολιτικές, αφ' ενός σε επίπεδο δυτικών ηγετών, (όπως οι απροκάλυπτες παρεμβάσεις ή οι δηλώσεις ηγετών από τις ΗΠΑ, ΕΕ, ή οργανισμών όπως ΟΑΣΕ, Συμβούλιο Ευρώπης κ.λπ.), αφ' ετέρου σε επίπεδο διεθνών ή «ανεξάρτητων» σερβικών ΜΜΕ. Είναι κυρίως και στρατιωτικές, καθώς το ΝΑΤΟ έχει στήσει «χορό» στρατιωτικών «γυμνασίων» ή «ασκήσεων» σε Αδριατική, Ρουμανία και Βουλγαρία. Ο υπουργός Αμυνας της Τουρκίας ήταν μάλιστα εκείνος που δεν απέκλειε «τη για ανθρωπιστικούς λόγους στρατιωτική επέμβαση του ΝΑΤΟ στην ΟΔ Γιουγκοσλαβίας σε περίπτωση επιδείνωση της κρίσης». Ασχετα με το εάν οι δηλώσεις του Τούρκου υπουργού, (που έγιναν κατά την έναρξη των στρατιωτικών ασκήσεων «Επτά Αστέρια 2000» στη Βουλγαρία), χαρακτηρίστηκαν εμμέσως πλην σαφώς ως «άκαιρες» από ανώτερους ΝΑΤΟικούς αξιωματούχους, και με δεδομένες τις συνθήκες εξαπόλυσης των περσινών φονικών ΝΑΤΟικών επιδρομών κατά της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας, κανείς δε θα πρέπει να αποκλείει πως ό,τι δεν πετύχει η σημερινή μηχανή προπαγάνδας, ή οι «λαϊκές εξεγέρσεις», θα το «πετύχει» η πυγμή των όπλων. Και αυτό θα εκφραστεί είτε με τη μορφή στρατιωτικών επιδρομών, είτε με την «επιστράτευση» εκπαιδευμένων κομάντος ή μισθοφόρων. Αλλωστε, ελάχιστοι πλέον μπορούν να αγνοούν τις μεγάλες ορέξεις και τα αποσχιστικά σχέδια των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στην περιοχή των Βαλκανίων.