Το τελευταίο διάστημα, αρκετοί έχουν βαλθεί να μας πείσουν για τα αγαθά της λεγόμενης «πράσινης» οικονομίας. Η κυβέρνηση της ΝΔ με σειρά εκδηλώσεων, με τελευταία την προχτεσινή που διοργάνωσε το υπουργείο Εξωτερικών, με θέμα την «πράσινη επιχειρηματικότητα». Το ΠΑΣΟΚ μέσα από επίσημα κείμενα και τις ομιλίες του προέδρου του Γ. Παπανδρέου και άλλων στελεχών του. Και, βέβαια, από κοντά ακολουθούν διάφορες «μη κυβερνητικές οργανώσεις» που τάχα ενδιαφέρονται για το περιβάλλον. Τι σημαίνει, όμως, «πράσινη» οικονομία στην πράξη; Σημαίνει, όπως το περιέγραψε ωμά αρθρογράφος έκδοσης της ALPHA BANK, που αποκάλυψε πριν λίγους μήνες ο «Ριζοσπάστης», να πάψει το περιβάλλον να θεωρείται δημόσιο αγαθό και να παραδοθούν τα δικαιώματα ιδιοκτησίας του στην αγορά, δηλαδή στο μεγάλο κεφάλαιο για να το... σώσει! Στο ίδιο κεφάλαιο, δηλαδή, που δε θεωρεί το περιβάλλον τίποτε άλλο παρά την πηγή άντλησης και καταλήστευσης φυσικών πόρων, το φυσικό χώρο, για να ασκεί την ανεξέλεγκτη δραστηριότητά του και να απορρίπτει τα απόβλητά του!

Η «πράσινη» πολιτική που όλοι αυτοί ευαγγελίζονται, προτρέποντας τις επιχειρήσεις να βάλουν πλάτη, δεν αποτελεί παρά την πλήρη επιβεβαίωση της παροιμίας «βάζουν το λύκο να φυλάει τα πρόβατα». Κι αυτό γιατί η καπιταλιστική ανάπτυξη με στόχο το κέρδος, που κατά τα άλλα υπηρετούν και θαυμάζουν, προϋποθέτει την εμπορευματοποίηση της γης, της ενέργειας, του νερού, κάθε φυσικού οικοσυστήματος. Πρόκειται για μια πολιτική, που όπως εφαρμόζεται και στη χώρα μας: Αντί να προστατεύει τις ακτές και τους ελεύθερους χώρους τις παραδίδει βορά στο μεγάλο κεφάλαιο. Αντί να προστατεύει τα δάση, ακόμη και με νομοθετήματα, οπλίζει τα χέρια των εμπρηστών. Αντί να προστατεύει την υγεία του λαού επιτρέπει βιομηχανίες να μολύνουν ποτάμια, όπως ο Ασωπός, και να τον ποτίζουν καρκινογόνο νερό.

Ο υφυπουργός Εξωτερικών, Π. Δούκας, προ ημερών το είπε καθαρά: «Οι πράσινες μπίζνες είναι οι καλύτερες μπίζνες»! Η «πράσινη» οικονομία επιχειρεί, δηλαδή, να δημιουργήσει νέα πεδία δράσης για την κερδοφορία του κεφαλαίου και όχι βέβαια για να προστατευτεί το περιβάλλον και η υγεία του λαού. Στο πλαίσιο αυτό, άλλωστε, γίνεται προσπάθεια: Να δικαιολογηθούν οι ιδιωτικοποιήσεις στον τομέα της ενέργειας και να προωθηθούν οι ιδιωτικές επενδύσεις στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, στήνοντας αιολικά πάρκα ακόμη και σε ...εθνικούς δρυμούς. Να δικαιολογηθούν ακόμη και ένοπλες επεμβάσεις με πρόσχημα το περιβάλλον. Να παγιωθούν «ευέλικτοι μηχανισμοί» δήθεν καταπολέμησης των κλιματικών αλλαγών, με το γνωστό «εμπόριο ρύπων» που επιτρέπει στις επιχειρήσεις, αντί να εφαρμόζουν αντιρρυπαντική τεχνολογία, να αγοράζουν «δικαιώματα», για να βομβαρδίζουν με περισσότερους ρύπους. Να γίνει μαζική στροφή στην παραγωγή βιοκαυσίμων από πολύτιμες τροφές, οδηγώντας ολόκληρους λαούς στην πείνα και την εξαθλίωση.

Ας είμαστε, λοιπόν, καθαροί: Καμιά «πράσινη» - καπιταλιστική εννοείται - οικονομία και ανάπτυξη δεν μπορεί να σώσει τον πλανήτη και να προστατεύσει το περιβάλλον. Γιατί απλούστατα προϋποθέτει την καταλήστευση και καταστροφή του περιβάλλοντος, αφού το θεωρεί ως πρώτη ύλη για τη μεγιστοποίηση του κέρδους. Πρόκειται, επομένως, για μια τεράστια «πράσινη» απάτη!