Κυριακή 20 Γενάρη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 10
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Εκδοτικός πόλεμος και διαπλοκή

Σε πεδίο ξεκαθαρίσματος λογαριασμών και αναδιανομής της πίτας στο χώρο των Μέσων Ενημέρωσης εξελίσσεται η υπόθεση Ζαχόπουλου, που σε κάθε περίπτωση αποτελεί μια καραμπινάτη απόδειξη για τις διαπλεκόμενες σχέσεις μεταξύ κυβέρνησης και μεγαλοεκδοτών.

Τα αντιμαχόμενα στρατόπεδα διαμορφώθηκαν αμέσως μετά τη δήλωση του διευθυντή του Γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού ότι είχε λάβει, τρεις μέρες πριν από την απόπειρα αυτοκτονίας του Χρ. Ζαχόπουλου, οπτικοακουστικό υλικό (DVD) από δημοσιογράφο με «αποκλειστικά ιδιωτικές στιγμές»...

Αμέσως οι αντίπαλοι του «δημοσιογράφου» στο εκδοτικό χώρο, ξεκίνησαν μια καμπάνια αξιώνοντας να κατονομαστεί ο κομιστής του DVD, τον οποίο δε δίσταζαν οι ίδιοι να φωτογραφίζουν ή ακόμα και να κατονομάσουν («και το όνομα αυτού Θέμος» - «Το Παρόν»), μέσω διαρροών που απέδιδαν μάλιστα στο Μέγαρο Μαξίμου. Κάτω από τις ισχυρές πιέσεις τους, το πρωθυπουργικό γραφείο υποχρεώθηκε σε στροφή και με συμπληρωματική κατάθεση του Γ. Ανδριανού στον ανακριτική κατονόμασε τον κομιστή του επίμαχου υλικού, εγκαταλείποντας εκών άκον την έτσι και αλλιώς διάτρητη δικαιολογία περί δημοσιογραφικού απορρήτου. Παράλληλα, άρχισαν να βγαίνουν στον αέρα διάφορα στοιχεία για τις οικονομικές συναλλαγές του δημοσιογράφου (Θ. Αναστασιάδη) και τους ελέγχους που έχει κάνει η Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων για την κατάθεση 5 εκατ. ευρώ σε λογαριασμό του σε γαλλική τράπεζα.

Ο ίδιος ο δημοσιογράφος (Θ. Αναστασιάδης), που αρχικά είχε στηρίξει τη θέση περί δημοσιογραφικού απορρήτου που τηρούσε ο διευθυντής του Γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού, επιχείρησε να περάσει στην αντεπίθεση κατηγορώντας ανταγωνιστικά συμφέροντα για τα σε βάρος του «συκοφαντικά δημοσιεύματα». Ταυτόχρονα, προσπάθησε «να δείξει τα δόντια» του στους αντιπάλους του, παρουσιάζοντας (γνωστά) στοιχεία για την κρατική επιχορήγηση στο Μέγαρο Μουσικής (Χρ. Λαμπράκης) και αφήνοντας αιχμές για το δάνειο των 50 εκατ. ευρώ που έχει πάρει ο εκδότης του «Βήματος» Στ. Ψυχάρης. Βέβαια, όλοι οι μεγαλοεκδότες καιροφυλακτούν και συμμετέχουν με τον ένα ή άλλο τρόπο στον πόλεμο που ξεκίνησε, επιδιώκοντας βέβαια να προωθήσουν ο καθένας τα δικά του συμφέροντα, είτε τα συμφέροντα της συμμαχίας που αυτή τη στιγμή εντάσσεται.

Ο εκδοτικός πόλεμος όμως είχε ήδη πλήξει καίρια την ίδια την εφημερίδα του («Πρώτο Θέμα») καθώς ο συνιδιοκτήτης του Μ. Τριανταφυλλόπουλος, αφενός, μπήκε επικεφαλής του «μετώπου» που τον «έδειχνε ως τον κομιστή του DVD κατηγορώντας τον μάλιστα για ηθικό αυτουργό της απόπειρας αυτοκτονίας του Ζαχόπουλου, αφετέρου, αξίωσε να εγκαταλείψει την εφημερίδα. Το ακριβώς αντίθετο αξίωσε ο συνεκδότης του, που έχοντας στο πλευρό του τα στελέχη και τους δημοσιογράφους της πρώτης σε κυκλοφορία κυριακάτικης εφημερίδας, ζήτησαν να πουλήσει το μερίδιο του (40% των μετοχών) και να επιστρέψει τα 7 εκατ. ευρώ από το «αναπτυξιακό δάνειο» των 21 εκατ. ευρώ που είχε συναφθεί με την Τράπεζα Πειραιώς για την επέκταση των δραστηριοτήτων της εφημερίδας. Σε κάθε περίπτωση, είναι ολοφάνερο ότι η ρήξη είναι οριστική και η εφημερίδα έχει μπει σε περιπέτειες με απρόβλεπτη κατάληξη. Ευνόητο είναι ότι ανταγωνιστές της θα σπεύσουν να καλύψουν το «κενό». Ακριβώς γι' αυτό ο εκδοτικός πόλεμος θα συνεχιστεί «μέχρι τέλους», αφού η αναδιανομή της πίτας στο χώρο των ΜΜΕ έχει τεράστια οικονομική αλλά κυρίως πολιτική σημασία.

Στον πόλεμο αυτό η κυβέρνηση επιχειρεί να εμφανιστεί ως αδιάφορος και ουδέτερος παρατηρητής, αλλά φυσικά η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Ηδη έχει φανεί πεντακάθαρα ότι συναλλάσσεται με τα εκδοτικά συμφέροντα και βρίσκεται σε ένα διαρκές αλισβερίσι μαζί τους, στέλνοντας από κοινού στη συνέχεια το λογαριασμό στο λαό. Το σκάνδαλο δεν είναι βέβαια (μόνο) οι μυστικές συμφωνίες, οι συναλλαγές και οι αναπόφευκτοι εκβιασμοί με ό,τι αυτό συνεπάγεται, αλλά πρώτα απ' όλα οι νόμιμες, όπως για παράδειγμα ο νόμος για το «βασικό μέτοχο» που ικανοποίησε όλες τις επιθυμίες των μεγαλοκαναλαρχών προς δόξαν των διακηρύξεων του πρωθυπουργού ενάντια στη διαπλοκή και τους «νταβατζήδες».

Μόνο ειρωνικά μειδιάματα μπορούσε, λοιπόν, να προκαλέσει ο απολογισμός που έκανε σε πρόσφατη ομιλία του ο Κ. Καραμανλής σε ό,τι αφορά την καταπολέμηση της διαφθοράς στα ΜΜΕ. Ιδού τα δύο σπουδαία που έχει κάνει η γαλάζια διακυβέρνηση. Πρώτον, «δημοσιοποιούνται όλα τα στοιχεία της κρατικής διαφήμισης, ώστε να γνωρίζει κάθε πολίτης πού και πώς διατίθεται το δημόσιο χρήμα». Δεύτερον, «δώσαμε, παράλληλα, στο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης όλα όσα χρειάζεται για να προχωρήσει, μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα, στην αδειοδότηση ραδιοφώνων και τηλεοράσεων, τόσο στο αναλογικό, όσο και στο ψηφιακό περιβάλλον»...

Μετά από όλα αυτά, οι φραστικοί λεονταρισμοί και προσωπικές διαβεβαιώσεις, του τύπου «δηλώνω κατηγορηματικά ότι είμαι αποφασισμένος να κάνω ό,τι χρειάζεται για να ξεφύγει η χώρα από το νοσηρό αυτό κλίμα», που έκανε προχτές στη Βουλή, μόνο υποκρισία και εμπαιγμό κραυγάζουν...


Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ