ΔΙΧΑΣΜΕΝΗ ΕΙΝΑΙ - όπως διαβάζουμε - η κυβέρνηση για τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να αντιμετωπίσει την υπόθεση Ζαχόπουλου. Ωρες τρώνε σε συσκέψεις και πονοκεφαλιάζουν τα μεγαλοστελέχη της για τη σωστή επικοινωνιακή γραμμή.

Με χαρακτηριστική ευκολία όμως έχουν συμφωνήσει για τα αντιλαϊκά μέτρα που σκέφτονται να περάσουν, για τις ιδιωτικοποιήσεις των λιμανιών και των κρατικών επιχειρήσεων, για την αύξηση της φορολογίας και τη «μεταρρύθμιση» του Ασφαλιστικού.

Εκεί, βλέπετε, δεν τίθεται κανένα θέμα. Είναι η προαποφασισμένη αντιλαϊκή πολιτική. Αλλωστε, δεν έχουν πρόβλημα και από την αξιωματική αντιπολίτευση. Κι αυτοί με την υπόθεση Ζαχόπουλου ασχολούνται και το πώς θα την εκμεταλλευτούν πολιτικά.

Δε διστάζουν, όπως ξέρετε, να θέτουν αυτό ως πρώτο θέμα στις συνεδριάσεις των κεντρικών κομματικών τους οργάνων. Αυτά, ντε, του ...«ΠΑΣΟΚ της νέας εποχής».

Προσθέστε σε όλα αυτά και το δεδομένο ζήλο των ραδιοτηλεοπτικών μέσων να αναπαράγουν και να προεκτείνουν με κάθε τρόπο αυτήν την ιστορία και ...είναι έτοιμο το «παζλ» του αποπροσανατολισμού.

ΕΝΤΟΝΟΤΑΤΟ το ενδιαφέρον της αμερικανικής πρεσβείας για να αναγνωριστούν τα πτυχία των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών στην Ελλάδα. Την αγωνία του εκφράζει άλλωστε - όπως γράφτηκε - και ο ίδιος ο πρέσβης των ΗΠΑ!

Μη νομίζετε, βέβαια, ότι το ενδιαφέρον του έχει ακαδημαϊκό χαρακτήρα ή πως εκφράζει (έστω) τις δεδομένες απόψεις της αμερικανικής κυβέρνησης για το θέμα.

Οπως κάθε πρεσβεία, έτσι και η αμερικάνικη για επιχειρηματικά συμφέροντα νοιάζεται. Γι' αυτούς που θέλουν να κερδοσκοπήσουν στην ελληνική αγορά πουλώντας πτυχία ως ...εξαγώγιμο προϊόν.

Σίγουρα, πάντως, τόσο οι Αμερικανοί, όσο και η ΕΕ δεν πρέπει να έχουν παράπονο. Οι κυβερνώντες προωθούν ταχύτατα τα συμφέροντά τους. Μόνο οι λαϊκοί αγώνες για μια δημόσια σύγχρονη Παιδεία μπορούν να αποτελέσουν εμπόδιο.