(Του συνεργάτη μας Κώστα ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΥ).- Μια ταινία που ο τίτλος της αναστατώνει! «Η Διεθνής!». Η ταινία έρχεται από την Τουρκία, σε σκηνοθεσία Σουρού Σουρεγιά Οντέρ και Μουχαρέμ Γκιουλμέζ. Μας ταξιδεύει στα χρόνια της τουρκικής στρατιωτικής δικτατορίας, το 1983, στη νοτιανατολική Ανατολία.

Μια γλυκόπικρη ιστορία. Μια ομάδα ντόπιων, αυτοδίδακτων μουσικών βγάζουν τα προς το ζην παίζοντας σε γάμους και πανηγύρια. Ο στρατιωτικός διοικητής της περιοχής αποφασίζει να δημιουργήσει μια «μοντέρνα ορχήστρα», επιτάσσει τον βιολιστή Αμπουζέρ και την ορχήστρα του για μια τελετή υποδοχής των μελών του Συμβουλίου που θα επισκεφτούν την πόλη, στην επέτειο του πραξικοπήματος της 12^ης Σεπτεμβρίου.

Ο Χαϊντάρ, κομμουνιστής φοιτητής στο πανεπιστήμιο, ετοιμάζει μια διαδήλωση και μαζί με την κόρη του Αμπουζέρ, την Γκιουλεντμάν, ηχογραφούν τον ύμνο της «Κομμουνιστικής Διεθνούς». Ο Αμπουζέρ ακούγοντάς τη, μέσα στην άγνοιά του, αποφασίζει να προτείνει το σκοπό της «Διεθνούς» στον στρατιωτικό διοικητή για την επίσημη τελετή. Εκείνος, επίσης από άγνοια, δέχεται ενθουσιασμένος. Οταν έρχεται η «πολυπόθητη» μέρα της επίσημης τελετής, ο Αμπουζέρ και η ορχήστρα μπροστά στους στρατηγούς και στους πολίτες του χωριού αρχίζουν και παίζουν το ρυθμό των κολασμένων αυτής της γης. Ομως, κάποιος τον αναγνωρίζει. Ετσι, οι στρατιώτες περικυκλώνουν τους απορημένους μουσικούς και τους οδηγούν στη φυλακή, όπου πεθαίνει και ο Αμπουζέρ.

Οι σκηνοθέτες Σουρού Σουρεγιά Οντέρ και Μουχαρέμ Γκιουλμέζ στην πρώτη κινηματογραφική τους προσπάθεια, μας διαβεβαιώνουν ότι «Η Διεθνής, τελικά, με κόπους, αγώνες και θυσίες θα κερδίσει.