ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Οι μάσκες των «συγκροτημάτων»

Γρηγοριάδης Κώστας

Εντελώς δικαιολογημένα και καθ' όλα φυσιολογικά τα ασυγκράτητα γέλια όσων άκουγαν χτες το πρωί τον Θ. Πάγκαλο να επιτίθεται μαινόμενος κατά των συγκροτημάτων των ΜΜΕ για την παρέμβασή τους στα εσωτερικά του κόμματος κ.ο.κ. «Θέλουν να διαλύσουν το ΠΑΣΟΚ για να δημιουργήσουν μικρά κόμματα τα οποία να χειραγωγούν», ωρυόταν το λαλίστατο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, με αφορμή πρωτοσέλιδο τίτλο της εφημερίδας «Το Βήμα», που έκανε λόγο για «απουσία αντιπολίτευσης». «Τα συμφέροντά τους δε συμβιβάζονται με την ύπαρξη ενός ανεξάρτητου, γνήσιου, μαχητικού, δημοκρατικού ΠΑΣΟΚ», αποφάνθηκε ο οργισμένος Πάγκαλος. Τέτοιες δηλώσεις από τέτοια χείλη θα μπορούσαν να προσφέρονται μόνο για τέρψη του λαού, που γνωρίζει πολύ καλά το δέσιμο και την αλληλεξάρτηση ΠΑΣΟΚ και συγκροτημάτων ΜΜΕ εδώ και δεκαετίες. Ομως χρειάζεται μάλλον να σημειωθεί ότι αυτή η τακτική της φραστικής επίθεσης κατά των συγκροτημάτων θα είναι το «χαρτί» της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ για πολύ καιρό, ακόμα και το όχημα που μπορεί να την οδηγήσει ίσως μέχρι τις επόμενες εκλογές. Και αυτό γιατί μέσα από αυτό επιδιώκει να συσπειρώσει την κομματική βάση, αλλά και να κρύψει την πλήρη ταύτιση με την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται. Οι μάσκες όμως πρέπει να πέφτουν και να φαίνεται το αληθινό, αποκρουστικό, πρόσωπο της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ.

Συνδικαλιστική δίωξη και με χρήση κάμερας

Προχτές το πρωί εκδικάστηκε η προσφυγή της διοίκησης του ξενοδοχείου «Ιντερκοντινένταλ» στην Επιτροπή του άρθρου 15 (ν. 1264/82) για την άρση της συνδικαλιστικής ασυλίας του Στέργιου Λιάτσου, εργαζόμενου και προέδρου της Επιτροπής Υγιεινής και Ασφάλειας του ξενοδοχείου. Η προσφυγή έγινε, γιατί η διοίκηση του ξενοδοχείου ανακάλυψε ...μετά από 10 χρόνια δουλιάς, ότι ο συνδικαλιστής και μάγειρας Στέργιος Λιάτσος «παραβιάζει» τους κανόνες υγιεινής, έχοντας μακριά μαλλιά και μούσι!

Δεν είναι η πρώτη φορά που η εργοδοσία επιχειρεί με γελοίες προφάσεις να απαλλαγεί από την παρουσία αγωνιστών συνδικαλιστών στους χώρους δουλιάς. Είναι, άλλωστε, η δεύτερη φορά, που η διεύθυνση του συγκεκριμένου ξενοδοχείου προσφεύγει στην ίδια επιτροπή για την άρση της συνδικαλιστής ασυλίας προηγούμενου προέδρου της Επιτροπής Υγιεινής και Ασφάλειας.

Η υπόθεση έχει, όμως, και άλλη μια διάσταση, όπως κατήγγειλαν συνδικαλιστές του επιχειρησιακού και του κλαδικού σωματείου των ξενοδοχοϋπαλλήλων, που βρέθηκαν στην προχτεσινή συνεδρίαση της επιτροπής. Η εργοδοσία προσκόμισε φωτογραφία του εργαζόμενου την ώρα της δουλιάς, τραβηγμένη από κάμερα μέσα στο ξενοδοχείο. Γεγονός που έρχεται να επιβεβαιώσει ποιος είναι ο πραγματικός σκοπός της τοποθέτησης καμερών στους τόπους δουλιάς. Η παρακολούθηση και ο χαφιεδισμός των εργαζομένων.

Η επιστήμη σε όλο της το μεγαλείο...

Τι νομίζετε ότι λέει το καλό και προπαντός επιστημονικό εγχειρίδιο του Γραφείου της Πολιτικής Προστασίας της Νομαρχίας Μεσσηνίας για τις έντονες βροχοπτώσεις και ειδικά για τους κατοίκους του χωριού Σιάμου (κατόπιν πολλών και... κοπιαστικών συνεδριάσεων του αρμόδιου οργάνου):

«...σας γνωρίζουμε ότι σε περίπτωση έντονων βροχοπτώσεων: Πρέπει να ειδοποιούνται οι κάτοικοι που κινδυνεύουν από το ρέμα "Γύφτος" και να απομακρύνονται».

Με λίγα λόγια, όλη η τεχνική επιστήμη μαζεμένη και συμπυκνωμένη σε μια και μόνο πρόταση. Σύμφωνα δε με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, στο επόμενο Νομαρχιακό Συμβούλιο, η πλειοψηφούσα παράταξη (ΝΔ) θα καταθέσει πρόταση για την προσφορά ...μιας πιρόγας σε κάθε οικογένεια του χωριού Σιάμου.

Σοβαρά τώρα. Το χωριό Σιάμου, μετά και τις πυρκαγιές του καλοκαιριού κινδυνεύει, πλέον, όχι μόνο από το χείμαρρο «Γύφτος», αλλά και με κατολίσθηση, καθώς το βουνό που «κρέμεται» από πάνω του είναι εντελώς γυμνό από βλάστηση. Ωστόσο, στις προτεραιότητες της Νομαρχιακής Αρχής δε βρίσκονται έργα όπως η αντιπυρική προστασία και η αντιπλημμυρική θωράκιση του νομού που αφορούν δεκάδες χιλιάδες ανθρώπων. Αυτό λύνεται - κατά τη Νομαρχιακή Αρχή - με τον εύκολο και ανέξοδο τρόπο της ...φυγής.

... και οι ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου

Ομως, όπως πληροφορούμαστε, το Νομαρχιακό Συμβούλιο έχει αποφασίσει να χρηματοδοτήσει με χρήματα του λαού της Μεσσηνίας τη δημιουργία του δρόμου Γαργαλιάνοι - Ρωμανού, που οδηγεί στα υπό κατασκευή τέσσερα ξενοδοχεία ιδιοκτησίας Κωνσταντακόπουλου (των πέντε αστέρων και με επιχορήγηση από το κράτος, παρακαλώ). Μάλιστα, δεν περιορίζεται μόνο στη δημιουργία του συγκεκριμένου δρόμου, αλλά και σε άλλα έργα υποδομής, που θα «αναδεικνύουν» και παράλληλα θα διευκολύνουν την πρόσβαση και παραμονή των τουριστών στα ξενοδοχειακά συγκροτήματα.

Τα πράγματα είναι απλά: Οταν ο νομάρχης Μεσσηνίας και πρόεδρος της ΕΝΑΕ κ. Δράκος υποβάλλει με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο τα «σέβη» του στο μεγάλο κεφάλαιο και δεν παίρνει υπόψη του τις πραγματικές ανάγκες του λαού της Μεσσηνίας, τότε ο λαός πρέπει να πάρει τα μέτρα του. Αλλιώς, ας αγοράσει κάθε οικογένεια από ένα πυροσβεστικό όχημα το καλοκαίρι και από μια μηχανότρατα το φθινόπωρο για να γλιτώσει τα χειρότερα...

Δε χτυπάνε στου κουφού την πόρτα...

Τα αντανακλαστικά που έχουν αναπτύξει το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στα προσκλητήρια του ενός προς τον άλλο για συνεργασία «βγάζουν - πραγματικά - μάτι». Το ένα μετά το άλλο, στελέχη του ΠΑΣΟΚ καταθέτουν τις απόψεις τους για την ανάγκη αντικατάστασης του δικομματισμού από το διπολισμό και κυβερνήσεις συνεργασίας, όπως έχει γίνει και σε άλλες χώρες της ΕΕ. Για να εισπράξουν από στελέχη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, προεξάρχοντος του Αλ. Αλαβάνου, την παραίνεση για κοινή δράση στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων, του Ασφαλιστικού και του άρθρου 16, όπως με τον πιο επίσημο τρόπο έχει διατυπωθεί από τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ προς την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.

Τι επιβεβαιώνουν όλα τα παραπάνω; Αυτά για τα οποία το ΚΚΕ προειδοποιούσε και πριν τις εκλογές, έχοντας την εμπειρία από την τακτική του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ σε μέτωπα όπως το συνδικαλιστικό κίνημα, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, η Παιδεία, όπου γενικώς «τα βρίσκουν». Οτι, δηλαδή, στην υπόθεση «συνεργασία» το ΠΑΣΟΚ ξέρει ότι δε χτυπάει στου κουφού την πόρτα. Εστω και αν ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ λέει πως βρίσκεται εκτός των άμεσων σχεδίων του μια πιθανή κεντρική συνεργασία, αφού το ΠΑΣΟΚ δεν ανταποκρίνεται στο αίτημα «κοινή δράση» στα τρία παραπάνω ζητήματα, ενώ την ίδια ώρα κάνει «αντιδεξιά» αντιπολίτευση.

Το ΠΑΣΟΚ βλέπει στο πρόσωπο του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ μια γνήσια οπορτουνιστική δύναμη, με αναφορές και προτάσεις σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης. Μια δύναμη ικανή να ελίσσεται με τέτοιον τρόπο ώστε, κάτω από προϋποθέσεις, να μπορεί να συμβάλει αθροιστικά στον εγκλωβισμό και την παραπλάνηση των λαϊκών στρωμάτων. Να δώσει χέρι βοήθειας στο ΠΑΣΟΚ, για να αναρριχηθεί ξανά στην κυβερνητική καρέκλα.

Το ΚΚΕ προειδοποιούσε ότι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι μια διαχειριστική εφεδρεία του συστήματος, έτοιμη για κάθε χρήση. Πώς απαντούσαν προεκλογικά τα στελέχη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ; Ελεγαν ότι δεν υπήρχε κανένα έδαφος μετεκλογικής κυβερνητικής συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ σε περίπτωση νίκης του, γιατί τότε «δε θα είχαν μούτρα να κυκλοφορήσουν στο δρόμο». Αραγε, με τι μούτρα κυκλοφορούν τώρα ανάμεσα στους εργαζόμενους, την ώρα που η τακτική τους υπηρετεί την καλλιέργεια αυταπατών ότι μπορεί να απογαλακτιστεί το ΠΑΣΟΚ από την εγκληματική πολιτική του σε ζητήματα καίριας σημασίας για τους εργαζόμενους και τη νεολαία, όπως το Ασφαλιστικό, το άρθρο 16 και οι ιδιωτικοποιήσεις;

Ας αναλογιστεί ο καθένας τι σημαίνει για τους εργαζόμενους κοινή δράση ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στο Ασφαλιστικό: Αντικειμενικά σημαίνει υπεράσπιση από κοινού του νόμου Ρέππα, πάνω στον οποίο η ΝΔ εξαπολύει σήμερα τη νέα αντιασφαλιστική επίθεση, που προβλέπει αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης μέσα από την «ενοποίηση» των Ταμείων και την «εθελούσια» δήθεν παράταση του εργάσιμου βίου, πετσόκομμα των ΒΑΕ και των λεγόμενων πρόωρων συντάξεων και πάει λέγοντας. Εστω και αν βάζει ως προϋπόθεση την εξασφάλιση των οικονομικών των Ταμείων.

Να, λοιπόν, πώς εξηγούνται τα πράγματα. Οταν έρχεται ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, σε μια κρίσιμη στιγμή για το κίνημα και προτείνει στο ΠΑΣΟΚ από κοινού να υπερασπιστούν το νόμο, με τον οποίο το τελευταίο προώθησε το 2002 (νόμος Ρέππα) τις στρατηγικές επιδιώξεις του κεφαλαίου, τότε τι πρόβλημα έχει το ΠΑΣΟΚ και τα συμφέροντα που εξυπηρετεί να αντιπροτείνουν στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ την ολοκλήρωση αυτής της συνεργασίας, μέχρι το κεντρικό επίπεδο; Αυτονόητα, απολύτως κανένα.

Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Ενεργειακά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΙ ΤΡΑΒΑΕΙ, ΟΜΩΣ, η καημένη η κυβέρνηση από αυτήν την «αυτοτελή» διοίκηση της ΔΕΗ, που βγήκε και πρότεινε υπέρογκες αυξήσεις χωρίς να τους ρωτήσει... Την ίδια ώρα που αυτοί τόσο πολύ νοιάζονται για το βιοτικό επίπεδο του ελληνικού λαού και δε θέλουν να τον επιβαρύνουν...

Τι να κάνουν, όμως; Δεν μπορούν να κάνουν κάτι, αφού η Ενέργεια βρίσκεται πλέον στην «ελεύθερη αγορά» και η ΔΕΗ μπορεί να λέει και να προτείνει οτιδήποτε θέλει.

Αυτή είναι πάνω - κάτω η θεωρία τους και κάπου εκεί στηρίζονται κάτι απίστευτα δημοσιεύματα, σύμφωνα με τα οποία το υπουργείο Ανάπτυξης «κρατάει αποστάσεις» από τις προτάσεις της ΔΕΗ.

Ενδιαφέρον το ...μονόπρακτο που παίζουν για τον Eλληνα καταναλωτή, όμως και κακόγουστο είναι και κανείς δεν τους πιστεύει. Αν θεωρούν ότι τα επικοινωνιακά αυτά κολπάκια του είδους «μαστίγιο και καρότο» πιάνουν, είναι πολύ γελασμένοι.

ΤΕΛΙΚΑ, ΒΑΘΥΤΕΡΑ κίνητρα είχε ο Κώστας Καραμανλής, που προωθεί την αλλαγή του εκλογικού νόμου. Οπως μας είπε χτες, στοχεύει στην ...«ενίσχυση της ποιότητας της δημοκρατίας», που κατά τη γνώμη του είναι σύμφυτη με την ύπαρξη «ισχυρών κυβερνήσεων».

Μάλλον τον είχαμε παρεξηγήσει, δηλαδή, εμείς που πιστεύουμε ότι τους εκλογικούς νόμους τους φτιάχνουν για να διασφαλίζεται πως, είτε η ΝΔ είτε το ΠΑΣΟΚ, θα επιβάλουν την πολιτική της πλουτοκρατίας και των Βρυξελλών με πλαστές κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες.

Αυτό που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε είναι πώς γίνεται να ενδιαφέρεται για την «ποιότητα της δημοκρατίας» μια κυβέρνηση που φακελώνει τους πολίτες της, που παρακολουθεί διαδηλώσεις με κάμερες, που απαγορεύει διά νόμου (και ενίοτε διά επιστρατεύσεως) το δικαίωμα στην απεργία και τόσα άλλα...

Μάλλον με την απορία θα μείνουμε...

Γρηγοριάδης Κώστας

Μας δουλεύουν...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Για λαθεμένη απόδοση των δηλώσεών του «κατηγορεί» μερίδα του Τύπου ο επικεφαλής της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων (ΥΠΕΕ) του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών. Διευκρινίζοντας, σημείωσε πως το ποσό των 70 δισ. ευρώ αφορά στην «έκταση της παραοικονομίας στη χώρα, η οποία διαφεύγει της φορολόγησης και όχι στο τελικό φορολογικό και ασφαλιστικό έσοδο που χάνεται». Σημείωσε, ακόμη, πως για «προφανείς λόγους» η έκταση του φαινομένου είναι «μη επακριβώς μετρήσιμη»...

Είναι φανερό, δηλαδή, ότι οι κυβερνήσεις και τα στελέχη τους συνεχίζουν να κάνουν τα στραβά μάτια, όχι μόνο για τη «μη επακριβώς μετρήσιμη» παραοικονομία, αλλά ακόμη και γι' αυτήν τη βεβαιωμένη φοροκλοπή, που ήδη έχει εντοπιστεί από τις κρατικές υπηρεσίες. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, περίπου 6.000 μεγάλοι επιχειρηματίες έχουν «φεσώσει» την Εφορία με περισσότερα από 15 δισ. ευρώ. Να σημειώσουμε ότι οι εν λόγω δεν έχουν κηρύξει πτώχευση, συνεχίζοντας ανενόχλητοι τις μπίζνες τους. Πρόκειται για μεγαλοεπιχειρηματίες, οι οποίοι καρπώθηκαν μπόλικο και δωρεάν κρατικό χρήμα μέσω των «αναπτυξιακών» και άλλων νόμων.

Και μετά ισχυρίζονται ότι η ...«οικονομία δεν αντέχει» και ότι η «ανταγωνιστικότητα» κινδυνεύει από το υπάρχον ασφαλιστικό σύστημα, τα όρια συνταξιοδότησης και τις συντάξεις πείνας...

Τα «πιπεράτα» του Προϋπολογισμού

Σταχυολογούμε ορισμένα «πιπεράτα» στοιχεία από τον Κρατικό Προϋπολογισμό, τα οποία έχουν κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς αποδεικνύουν και την αναξιοπιστία του, αλλά και την απόσταση μεταξύ λόγων και έργων των κυβερνώντων.

Τέσσερα ολόκληρα χρόνια μετά το 2004, ξέρετε πόσα θα πληρώσει ο ελληνικός λαός για την Ολυμπιάδα; 100 εκατ. ευρώ, έναντι 146 εκατ. ευρώ που πλήρωσε φέτος και 159 εκατ. ευρώ που πλήρωσε το 2006. Αυτό για κάποιους που διαμαρτύρονταν όταν λέγαμε ότι για την Ολυμπιάδα 2004 θα πληρώνουν μέχρι και τα εγγόνια μας...
Μόλις 3 εκατ. ευρώ προβλέπεται να διατεθούν από τους εθνικούς πόρους του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) για την έρευνα και τεχνολογία. Βλέπετε, η κυβέρνηση είναι ...συνεπέστατη σε αυτό που είπε προεκλογικά ο πρωθυπουργός στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης: «Στην τετραετία που μας έρχεται, πρέπει να δώσουμε ακόμη μεγαλύτερη έμφαση στην έρευνα και τις νέες τεχνολογίες»!
Διαβάζουμε στην Εισηγητική Εκθεση: «Σήμερα το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της χώρας προσεγγίζει το 95% του μέσου κατά κεφαλήν ΑΕΠ της ΕΕ των 25 κρατών - μελών σε μονάδες αγοραστικής αξίας και το 88% του μέσου της ΕΕ των "15". Εκτιμάται ότι είναι εφικτό η χώρα μας να συνεχίσει αυτήν την πορεία, ώστε στο τέλος της δεκαετίας να πλησιάσει το 100% του βιοτικού επιπέδου των προηγμένων ευρωπαϊκών χωρών»! `Η η κυβέρνηση δοκιμάζει την αντοχή των εργαζομένων στην προφανή αυτή κοροϊδία ή θέλει να τους κάνει να εμπεδώσουν τη ρήση «όταν ευημερούν οι αριθμοί, υποφέρουν οι άνθρωποι»...

Αυτά, προς το παρόν, και ίσως επανέλθουμε.

Περί ευθυνών...

«Εχετε υπόψιν ότι το ποσό αυτό έχει εγκριθεί εδώ και ένα μήνα. Επρεπε να είχε διατεθεί για να μην υπάρχει πρόβλημα. Ελέγχονται εκείνοι οι οποίοι δεν έκαναν καλά τη δουλιά τους».

Αυτή ήταν η απάντηση του υπουργού Υγείας Δημήτρη Αβραμόπουλου σε ερώτηση δημοσιογράφου για την κατάσταση που επικρατεί στην καρδιοχειρουργική κλινική στον «Ευαγγελισμό», όπου λόγου έλλειψης υποδομών και κρεβατιών στην Ανάνηψη Καρδιοχειρουργικών Ασθενών (ΑΚΑ) αναβάλλονται μέχρι και επείγουσες καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις, ενώ χρόνια περιστατικά μπαίνουν σε λίστα αναμονής, που φτάνει μέχρι και έξι μήνες.

Κι όμως το ποσό που λέει ο υπουργός εγκρίθηκε μόλις προχτές. Αλλά και πριν ένα μήνα να είχε εγκριθεί, με τους μετριότερους υπολογισμούς θα χρειαστεί περισσότερο από ένα χρόνο να φτάσει στο νοσοκομείο - κι άλλο τόσο για την ανακατασκευή.

Επομένως, οι ευθύνες πάνε πολύ πιο πίσω, καθώς η ΑΚΑ του «Ευαγγελισμού» είναι έτσι απ' το 1972!

... για τα υπό αναστολή χειρουργεία

Προχτές, που το σωματείο των εργαζομένων αποκάλυπτε σε συνέντευξη Τύπου τις τραγικές ελλείψεις στον «Ευαγγελισμό», έφτασε στο Γραφείο του Διοικητή του νοσοκομείου Γ. Διαμαντόπουλου ένα έγγραφο απ' την διευθύντρια του Αναισθησιολογικού Τμήματος Ελένη Πλέσια. Αναφέρει ότι το προσωπικό στο Αναισθησιολογικό Τμήμα μειώθηκε κατά εννέα άτομα και σε αντικατάσταση αυτών σήμερα υπηρετούν δύο (!!!) επικουρικοί αναισθησιολόγοι. «Είναι προφανές, τονίζει η διευθύντρια ότι κάθε όριο αντοχής και υπομονής έχει εξαντληθεί, αν συνυπολογίσουμε ότι και από τους εναπομείναντες αναισθησιολόγους διαρκώς υπάρχουν ελλείψεις, λόγω μακροχρόνιων αδειών. Οι επιπτώσεις στον εργασιακό φόρτο, στην επιστημονική επάρκεια, αλλά κυρίως στην ασφάλεια των χειρουργούμενων ασθενών, μας υποχρεώνουν να λάβουμε μέτρα πριν είναι πολύ αργά. Αν οι κρίσεις των επιμελητών Α' και Β' δεν προχωρήσουν κατά προτεραιότητα, σας ενημερώνουμε ότι θα προχωρήσουμε στην αναστολή λειτουργίας δύο χειρουργικών αιθουσών (τουλάχιστον προς το παρόν), ενώ παράλληλα θα εξαντλήσουμε κάθε νόμιμο δικαίωμά μας για την εφαρμογή των ελαχίστων ορίων προδιαγραφών χορήγησης ασφαλούς αναισθησίας».

Δηλαδή, πολλαπλασιάζονται τα εμπόδια στην αντιμετώπιση επειγόντων και χρόνιων περιστατικών κάθε κατηγορίας ασθενών. Αυτά τα γνωρίζει ο Δημήτρης Αβραμόπουλος καθώς είναι ο πρώτος που του κοινοποιήθηκε το έγγραφο.

Για τους νεκρούς και σακατεμένους εργάτες

Με 101 νεκρούς εργάτες φορτωμένους στην πλάτη της μόνο από τις αρχές του 2007, η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει ότι νοιάζεται για τους εργάτες που η πολιτική της δολοφονεί και σακατεύει. Σε χτεσινή ημερίδα με θέμα «Υγιεινή και Ασφάλεια Προσωπικού - Προοπτικές και Νέες Τάσεις στο Χώρο», που διοργάνωσε η Γενική Διεύθυνση Οικονομικού Σχεδιασμού και Υποστήριξης του υπουργείου Εθνικής Αμυνας στο Βόλο, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, Δημήτρης Κόντος, δήλωσε, ανάμεσα σε άλλα, ότι η Υγιεινή και Ασφάλεια στους χώρους εργασίας είναι σε υψηλή προτεραιότητα για το υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας. Υποστήριξε, μεταξύ άλλων, ότι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας (ΣΕΠΕ) στελεχώνονται συνεχώς από εξειδικευμένο προσωπικό.

Τόσο οι χτεσινές δηλώσεις, όσο και όλες εκείνες στις οποίες προχωρούν κατά καιρούς τα στελέχη της κυβέρνησης, μόνο πρόκληση αποτελούν για την εργατική τάξη. Ακόμα και το «ενδιαφέρον» που επιδεικνύουν για την ασφάλεια και την υγεία των εργαζομένων συνδέεται με την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Οπως τόνισε ο Δημ. Κόντος, «πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η εξασφάλιση ενός ασφαλούς και υγιούς περιβάλλοντος συμβάλλει καθοριστικά στην ποιότητα ζωής και εργασίας, στην εργασιακή ειρήνη και κατ' επέκταση στην ανταγωνιστικότητα και τις επιδόσεις των επιχειρήσεων».

Την ώρα που από την αρχή της χρονιάς έως το πρώτο 20ήμερο του φετινού Νοέμβρη οι νεκροί εργάτες έχουν ήδη ξεπεράσει τους 100 και μόνο την τελευταία 7ετία οι θάνατοι σε εργατικά «ατυχήματα» ξεπερνούν τους 1.000 (!), η πραγματικότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι στους τόπους δουλιάς, από τη μία, και, από την άλλη, επισημάνσεις, όπως οι παραπάνω, έρχονται να αναδείξουν ότι στον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής ο εργάτης μετρά μόνο σαν αναλώσιμο εξάρτημα στις μηχανές πλουτισμού του κεφαλαίου. Το αν και πόσο γερός και υγιής θα είναι ο ίδιος και τα παιδιά του, κρίνεται ανάλογα με το πόσο και τι συμφέρει το κεφάλαιο. Αυτή είναι η βάση, πάνω στην οποία η ΕΕ και τα κόμματα του κεφαλαίου σχεδιάζουν και εφαρμόζουν την πολιτική τους.

Ενώ η κυβέρνηση επαίρεται για την πολιτική της σήμερα, τα επίσημα στοιχεία της ετήσιας Εκθεσης Πεπραγμένων του ΣΕΠΕ καταγράφουν κενά της τάξης του 25% στις οργανικές θέσεις. Μάλιστα, οι ανάγκες είναι πολύ μεγαλύτερες βέβαια και η τεράστια απόσταση που τις χωρίζει από τη σημερινή κατάσταση πολλαπλασιάζει τους κινδύνους. Για παράδειγμα, σε περιοχές με χιλιάδες επιχειρήσεις, αντιστοιχούν καμιά 20αριά επιθεωρητές (π.χ., Ανατολική Αττική). Παράλληλα, η προώθηση της «ευελφάλειας», στο όνομα της οποίας πίνουν νερό ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, μεγαλώνει την επικινδυνότητα του εργασιακού περιβάλλοντος. Μόνο οι επίσημα καταγεγραμμένες ώρες υπερωριών από το 2002 προσεγγίζουν ή και ξεπερνούν ετησίως τα 20 εκατομμύρια. Μέσα σε μια εξαετία (2000-2006), οι απασχολούμενοι σε «ειδικές μορφές απασχόλησης» (απασχόληση μερική, εκ περιτροπής, φασόν, συμβάσεις έργου), που αντιμετωπίζουν την εντατικοποίηση, εκσφενδονίστηκαν κατά 83%.

Για τους εργάτες και τις οικογένειές τους, πρέπει να είναι καθαρό: Μόνο όσο η πολιτική που στηρίζει την «ανταγωνιστικότητα» των επιχειρήσεων μετρά πλήγματα, θα μπορούν οι ίδιοι να μετρούν βήματα στην υπεράσπιση της ζωής και των δικαιωμάτων τους. Γιατί το δικό τους συμφέρον και το συμφέρον των επιχειρήσεων όχι μόνο δε συμβιβάζονται, αλλά και έρχονται σε σύγκρουση.