Τα αντανακλαστικά που έχουν αναπτύξει το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στα προσκλητήρια του ενός προς τον άλλο για συνεργασία «βγάζουν - πραγματικά - μάτι». Το ένα μετά το άλλο, στελέχη του ΠΑΣΟΚ καταθέτουν τις απόψεις τους για την ανάγκη αντικατάστασης του δικομματισμού από το διπολισμό και κυβερνήσεις συνεργασίας, όπως έχει γίνει και σε άλλες χώρες της ΕΕ. Για να εισπράξουν από στελέχη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, προεξάρχοντος του Αλ. Αλαβάνου, την παραίνεση για κοινή δράση στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων, του Ασφαλιστικού και του άρθρου 16, όπως με τον πιο επίσημο τρόπο έχει διατυπωθεί από τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ προς την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.

Τι επιβεβαιώνουν όλα τα παραπάνω; Αυτά για τα οποία το ΚΚΕ προειδοποιούσε και πριν τις εκλογές, έχοντας την εμπειρία από την τακτική του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ σε μέτωπα όπως το συνδικαλιστικό κίνημα, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, η Παιδεία, όπου γενικώς «τα βρίσκουν». Οτι, δηλαδή, στην υπόθεση «συνεργασία» το ΠΑΣΟΚ ξέρει ότι δε χτυπάει στου κουφού την πόρτα. Εστω και αν ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ λέει πως βρίσκεται εκτός των άμεσων σχεδίων του μια πιθανή κεντρική συνεργασία, αφού το ΠΑΣΟΚ δεν ανταποκρίνεται στο αίτημα «κοινή δράση» στα τρία παραπάνω ζητήματα, ενώ την ίδια ώρα κάνει «αντιδεξιά» αντιπολίτευση.

Το ΠΑΣΟΚ βλέπει στο πρόσωπο του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ μια γνήσια οπορτουνιστική δύναμη, με αναφορές και προτάσεις σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης. Μια δύναμη ικανή να ελίσσεται με τέτοιον τρόπο ώστε, κάτω από προϋποθέσεις, να μπορεί να συμβάλει αθροιστικά στον εγκλωβισμό και την παραπλάνηση των λαϊκών στρωμάτων. Να δώσει χέρι βοήθειας στο ΠΑΣΟΚ, για να αναρριχηθεί ξανά στην κυβερνητική καρέκλα.

Το ΚΚΕ προειδοποιούσε ότι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι μια διαχειριστική εφεδρεία του συστήματος, έτοιμη για κάθε χρήση. Πώς απαντούσαν προεκλογικά τα στελέχη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ; Ελεγαν ότι δεν υπήρχε κανένα έδαφος μετεκλογικής κυβερνητικής συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ σε περίπτωση νίκης του, γιατί τότε «δε θα είχαν μούτρα να κυκλοφορήσουν στο δρόμο». Αραγε, με τι μούτρα κυκλοφορούν τώρα ανάμεσα στους εργαζόμενους, την ώρα που η τακτική τους υπηρετεί την καλλιέργεια αυταπατών ότι μπορεί να απογαλακτιστεί το ΠΑΣΟΚ από την εγκληματική πολιτική του σε ζητήματα καίριας σημασίας για τους εργαζόμενους και τη νεολαία, όπως το Ασφαλιστικό, το άρθρο 16 και οι ιδιωτικοποιήσεις;

Ας αναλογιστεί ο καθένας τι σημαίνει για τους εργαζόμενους κοινή δράση ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στο Ασφαλιστικό: Αντικειμενικά σημαίνει υπεράσπιση από κοινού του νόμου Ρέππα, πάνω στον οποίο η ΝΔ εξαπολύει σήμερα τη νέα αντιασφαλιστική επίθεση, που προβλέπει αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης μέσα από την «ενοποίηση» των Ταμείων και την «εθελούσια» δήθεν παράταση του εργάσιμου βίου, πετσόκομμα των ΒΑΕ και των λεγόμενων πρόωρων συντάξεων και πάει λέγοντας. Εστω και αν βάζει ως προϋπόθεση την εξασφάλιση των οικονομικών των Ταμείων.

Να, λοιπόν, πώς εξηγούνται τα πράγματα. Οταν έρχεται ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, σε μια κρίσιμη στιγμή για το κίνημα και προτείνει στο ΠΑΣΟΚ από κοινού να υπερασπιστούν το νόμο, με τον οποίο το τελευταίο προώθησε το 2002 (νόμος Ρέππα) τις στρατηγικές επιδιώξεις του κεφαλαίου, τότε τι πρόβλημα έχει το ΠΑΣΟΚ και τα συμφέροντα που εξυπηρετεί να αντιπροτείνουν στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ την ολοκλήρωση αυτής της συνεργασίας, μέχρι το κεντρικό επίπεδο; Αυτονόητα, απολύτως κανένα.