Οι φραστικοί λεονταρισμοί των υποψηφίων για την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ κατά των συγκροτημάτων των ΜΜΕ και οι διακηρύξεις περί «αυτονομίας της πολιτικής», ασφαλώς και δε λαμβάνονται σοβαρά υπόψη από κανέναν και δικαιολογημένα. Πρώτα απ' όλα, γιατί δε συνοδεύονται από κάποιο χειροπιαστό και συγκεκριμένο μέτρο που να κάνει πράξη όλα αυτά τα εύηχα. Δεύτερον, γιατί όλοι γνωριζόμαστε σε αυτό τον τόπο και άρα οι πάντες γνωρίζουν πολύ καλά τις «στενές» σχέσεις των συγκροτημάτων των ΜΜΕ με τις κυβερνήσεις και την εκάστοτε ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Η ρητορική λοιπόν κατά των συγκροτημάτων αλλού στοχεύει, στον εγκλωβισμό των δυσαρεστημένων ψηφοφόρων. Πρόκειται για την αντιγραφή της μεθόδου που χρησιμοποίησε ο Κ. Καραμανλής με τον «πόλεμο κατά της διαπλοκής», προκειμένου να κάνει πιο πιστευτή τη δημαγωγία του και να δώσει μια επίφαση φιλολαϊκότητας στην αντιλαϊκή πολιτική του. Ολοι γνωρίζουν πλέον ότι από τη σημαία κατά των διαπλεκομένων του πρωθυπουργού δεν έχουν παραμείνει παρά μόνο τα κουρέλια της. Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν στο συγκεκριμένο μάλλον έρχεται έρχεται δεύτερο και καταϊδρωμένο, αλλά έτσι είναι τα κόμματα της δικομματικής εναλλαγής. Αργά ή γρήγορα το ένα αντιγράφει το άλλο στις τακτικές αρκεί να μένει αλώβητη η ουσία της πολιτικής υπέρ του κεφαλαίου