Μια «νέα κοινωνική συμφωνία» διαχείρισης της φτώχειας και της εξαθλίωσης που μοιράζει «ίσες ευκαιρίες, δυνατότητες και ελπίδες»(!!) στο λαό υποσχέθηκε χτες ο Γ. Παπανδρέου, ξετυλίγοντας για πολλοστή φορά το αντιλαϊκό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ που έχει στόχο να γκρεμίσει τα λαϊκά δικαιώματα στην Ασφάλιση, στη μόρφωση, στις παροχές κοινωνικών υπηρεσιών, στην καθιέρωση μισθών και συντάξεων που θα καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες.

Το ψευδεπίγραφο «συμβόλαιο με το λαό» για το οποίο δεσμεύτηκε ο Γ. Παπανδρέου, μιλώντας στο Μέτσοβο - κατά τη διάρκεια της τετραήμερης περιοδείας του στην Ηπειρο, στη Μακεδονία και τη Θράκη κατά μήκος της Εγνατίας Οδού, που, όπως ισχυρίστηκε, θα «καταπολεμήσει τη φτώχεια» δεν έχει στόχο την πραγματική αντιμετώπισή της. Στόχος του ΠΑΣΟΚ αλλά και της ΝΔ είναι η βραχυπρόθεσμη άμβλυνση των πιο ακραίων πλευρών της φτώχειας μέσα από μια «επιδοματική» πολιτική και την καθιέρωση «κατώτατων ορίων διαβίωσης» για μισθούς και συντάξεις, τα οποία εν τέλει θα χρησιμοποιηθούν για να συμπαρασύρουν προς τα κάτω το σύνολο των αμοιβών.

Η «αναδιανομή του πλούτου υπέρ των αδυνάτων» που υποσχέθηκε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αν το κόμμα του γίνει κυβέρνηση, αποτελεί άλλη μια προεκλογική δέσμευση, η οποία ανακυκλώνεται κάθε τέσσερα χρόνια από τους εταίρους του δικομματισμού με βασική επιδίωξη σήμερα την υφαρπαγή της λαϊκής ψήφου και συγκατάθεσης για την προώθηση του νέου γύρου των αντιδραστικών «μεταρρυθμίσεων». Εξάλλου, ούτε και χτες ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ συμπεριέλαβε στην ομιλία του την παραμικρή αναφορά για συγκεκριμένες αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, μοιράζοντας ανέξοδες υποσχέσεις περί ...«επενδύσεων στον άνθρωπο».

Οσο για τη «δυνατή Ελλάδα» που δεσμεύτηκε ο Γ. Παπανδρέου, αυτή στηρίζεται σ' ένα «αποκεντρωμένο» και «αυτοδιοικούμενο» μοντέλο «ανάπτυξης της χώρας», στο οποίο οι επιχειρηματίες θα αξιοποιούν τις συμπράξεις δημόσιου ιδιωτικού τομέα και θα... συνεργάζονται με την Τοπική Αυτοδιοίκηση επιδιώκοντας την παραπέρα ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αναγκών.

Παράλληλα, στην ομιλία του, ο Γ. Παπανδρέου οξύνοντας το δικομματικό καυγά δεν απέφυγε να θίξει το σκάνδαλο των ομολόγων μιλώντας για «βαρύτατες πολιτικές και ποινικές ευθύνες». Αναφέρθηκε και στα τελευταία κρούσματα «αστυνομικής βίας», κάνοντας λόγο για «ελληνικά Γκουαντανάμο», τα οποία απέδωσε στο κομματικό κράτος της ΝΔ και όχι φυσικά στην πολιτική καταστολής που εφαρμόζουν από κοινού οι κυβερνήσεις του δικομματισμού.

Υπερασπιζόμενος το αντιλαϊκό έργο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και αναφερόμενος ειδικά στην Ηπειρο ισχυρίστηκε ότι το «ΠΑΣΟΚ κατάφερε να τη βγάλει από την απομόνωση και τον αποκλεισμό». Μια Ηπειρο που επί των κυβερνητικών ημερών του ΠΑΣΟΚ ήταν μια από τις φτωχότερες περιφέρειες της ΕΕ, με τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας, με τους κτηνοτρόφους και τους αγρότες της να πληρώνουν το βαρύ τίμημα και τις αρνητικές συνέπειες από την εφαρμογή της νέας ΚΑΠ που φέρει την υπογραφή του ΠΑΣΟΚ.

Την ίδια στιγμή που η φτώχεια μαστίζει τη συγκεκριμένη περιοχή, με ευθύνη των πολιτικών που ακολούθησε ο δικομματισμός, ο Γ. Παπανδρέου υποστήριξε ότι το ΠΑΣΟΚ με τα «έργα» του «μείωσε δραστικά τις περιφερειακές και τις κοινωνικές ανισότητες»... Τα έργα που διαφήμισε ο Γ. Παπανδρέου ήταν «τα μεγάλα οδικά δίκτυα», το «λιμάνι της Ηγουμενίτσας και η «γέφυρα Ρίου Αντιρρίου», τα οποία κατασκευάστηκαν με χρήματα του ελληνικού λαού, παραδόθηκαν για εκμετάλλευση στους ιδιώτες και έγιναν για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του μεγαλοεπιχειρηματικού και εφοπλιστικού κεφαλαίου και όχι τις λαϊκές ανάγκες.

Το μοντέλο της «πράσινης ανάπτυξης» που πρότεινε για την Ηπειρο, με την «ανάπτυξη του ποιοτικού και εναλλακτικού τουρισμού», την αξιοποίηση «του πλούσιου φυσικού αποθέματος της υπαίθρου» και τη διαμόρφωση ενός «ειδικού σχεδίου Διαχείρισης και ανάπτυξης των ορεινών όγκων» στοχεύει ακριβώς στην παράδοση του φυσικού πλούτου και των δασικών εκτάσεων στο επιχειρηματικό κεφάλαιο, το οποίο θα θησαυρίσει καταπατώντας και καταστρέφοντας το περιβάλλον.