Απρόβλεπτη εξήγηση σε παγκόσμιας κλίμακας λιμό του 18ου αιώνα δίνει πρόσφατη επιστημονική μελέτη
Χρησιμοποιώντας ένα κλιματολογικό μοντέλο της NASA (υπηρεσίας διαστήματος των ΗΠΑ), ο Ομάν προσομοίωσε σε ηλεκτρονικό υπολογιστή τις συνέπειες σε παγκόσμια κλίμακα από το αερόλυμα (αεροζόλ) σταγονιδίων θειικού οξέος, που σχηματίστηκε μετά την έκρηξη του Λάκι. Τα αποτελέσματα της προσομοίωσης δείχνουν ότι το νέφος μείωσε σε τέτοιο βαθμό την ηλιακή ακτινοβολία, η οποία φτάνει στο έδαφος, ώστε ψύχτηκαν μεγάλα τμήματα της Ασίας και της Βόρειας Αμερικής. Οι δακτύλιοι των δέντρων υποστηρίζουν το συμπέρασμα της μελέτης, σύμφωνα με το οποίο το καλοκαίρι του 1783 ήταν το ψυχρότερο μέσα σε μια περίοδο 500 ετών. Αυτή η ψύξη, είχε ως αποτέλεσμα να διαταραχτεί ο ετήσιος κύκλος των βροχών στην Αφρική και την Ινδία. Επειδή οι μουσώνες προκαλούνται από τις θερμοκρασιακές διαφορές μεταξύ των ωκεανών και της ξηράς, ο ετήσιος μουσώνας ήταν πολύ αδυνατισμένος, με αποτέλεσμα μεγάλη ξηρασία σ' αυτές τις δύο περιοχές.
Τα ευρήματα αυτά γεννούν το εύλογο ερώτημα: Τι θα γινόταν αν μια ανάλογη μεγάλη έκρηξη ηφαιστείου συνέβαινε σήμερα, στον τεχνολογικά προηγμένο κόσμο μας, όπου κυριαρχεί ο καπιταλισμός; Για το περιεχόμενο της απάντησης προδιαθέτει η τύχη των φτωχών μαύρων της Νέας Ορλεάνης (που παραδόξως πέθαναν από το πολύ νερό), αλλά και η τύχη μυριάδων ανθρώπων - ανάμεσά τους παιδιών - που πεθαίνουν κάθε χρόνο από την πείνα και τον υποσιτισμό, χωρίς να έχει συμβεί καμιά έκρηξη ηφαιστείου!