Το ΔΣ του ΟΑΕΕ, και ειδικότερα ο διορισμένος διοικητής του Κ. Κόντος, συμμετείχε ενεργά στη διαμόρφωση του Προεδρικού Διατάγματος 258/05. Διαπραγματευόταν επί μία πενταετία τον κανονισμό ασφάλισης με δύο διαφορετικές κυβερνήσεις χωρίς ποτέ να ανακοινώσει οτιδήποτε σχετικό με το περιεχόμενο του. Ακόμα και όταν το ΠΔ υπογράφτηκε, παραμονές Πρωτοχρονιάς του 2006, δεν προέβη σε καμία ανακοίνωση, κάτω από το φόβο των αντιδράσεων, παρότι αποτελεί το βασικότερο νομοθέτημα στην πορεία της ενοποίησης των Ταμείων. Σήμερα, υποκριτικά, απειλεί να παραιτηθεί αν δεν καλυφθούν τα ελλείμματα του ΤΣΑ από τον κρατικό προϋπολογισμό όπως είχαν υποσχεθεί οι κυβερνήσεις. Προβάλλει την αναγκαιότητα της γρήγορης «διόρθωσης» του ΠΔ και της ενεργοποίησής του με το επιχείρημα ότι, διαφορετικά, κινδυνεύει η ενοποίηση των Ταμείων. Ομως, ενοποίηση με μείωση των συντάξεων, αύξηση των εισφορών και συμβολική επιχορήγηση από τον κρατικό προϋπολογισμό δεν έχει καμία αξία για τους αυτοαπασχολούμενους και τους μικρούς ΕΒΕ.

Η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΒΕΕ καμώνεται πως δεν είχε πάρει χαμπάρι τίποτα και ετοιμαζόταν να στρογγυλοκαθίσει στο τραπέζι του «κοινωνικού διαλόγου» για το Ασφαλιστικό (τι χειρότερο, άραγε, θα μπορούσε να διαπραγματευτεί;). Ξαφνικά, πρόσφατα αποφάσισε να κάνει αντιπολίτευση στη ΝΔ, ενώ γνωρίζει πολύ καλά ότι το σχέδιο του ΠΔ συζητιόταν ήδη όταν στην κυβέρνηση ήταν το ΠΑΣΟΚ.

Οι συνάδελφοί τους της ΕΣΕΕ, σε ανακοίνωσή τους, αφού κατηγορούν τη ΓΣΕΒΕΕ για κινδυνολογία, τους «καρφώνουν» υπενθυμίζοντας ότι «...οι στρεβλώσεις που δημιούργησε το συγκεκριμένο ΠΔ ήταν γνωστές στις οργανώσεις, και τα Επιμελητήρια...»

Η ΓΣΕΒΕΕ διαπιστώνει «ταύτιση απόψεων» με το ΔΣ του ΟΑΕΕ, τον συνένοχο δηλαδή στο νέο αντιασφαλιστικό έγκλημα, και προβάλλει το παραπλανητικό αίτημα του 0,6% του ΑΕΠ για τον ΟΑΕΕ.

Η τακτική της ηγεσίας του συνδικαλιστικού κινήματος επικεντρώνεται σε ένα μόνο σημείο του ΠΔ. Την άμβλυνση των σημαντικών μειώσεων στη σύνταξη των προ του 1993 ασφαλισμένων. Αφήνει στο απυρόβλητο όλο το υπόλοιπο αντιασφαλιστικό περιεχόμενο του ΠΔ, ρίχνοντας γέφυρες στην κυβέρνηση. Η ίδια η κυβέρνηση σε μια κίνηση «καλής θέλησης» έχει αναστείλει μέχρι σήμερα την εφαρμογή του. Αλλωστε, πιθανόν να μην έχει πρόβλημα να προχωρήσει σε μια τέτοια ρύθμιση, αν το συνεπαγόμενο κόστος φορτωθεί στις πλάτες των ασφαλισμένων του ενιαίου Ταμείου.

Εχουμε μπει σε μια περίοδο έντασης των παζαριών, με ισχυρές δόσεις εκατέρωθεν λεονταρισμών και κινδυνολογίας, που καμιά σχέση δεν έχουν με τα πραγματικά προβλήματα των αυτοαπασχολούμενων και των μικρών ΕΒΕ. Αυτό που χρειάζεται είναι η ανάπτυξη αγώνων για την απόκρουση του νέου αντιασφαλιστικού εκτρώματος και οι συμβιβασμένες ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος δεν είναι το κατάλληλο όχημα για ένα τέτοιο εγχείρημα.