rizospastis.gr -

ΔΙΕΘΝΗ

Κανένας στρατιώτης

έξω από τα σύνορα...

"Κανείς στρατιώτης έξω από τα σύνορα της πατρίδας του". Αυτό το σύνθημα αποτέλεσε τη βασική θέση του διεθνούς και ιδιαίτερα του ευρωπαϊκού ειρηνιστικού κινήματος. Αυτή η θέση εκφράζει δύο επιδιωκόμενες πλευρές. Η μία είναι να εμποδιστεί ο στρατιωτικός ανταγωνισμός μεταξύ των κρατών και να μεταφερθούν οι διεθνείς σχέσεις από το στρατιωτικό στο πολιτικο-διπλωματικό πεδίο. Η άλλη πλευρά αφορά την αποστολή και το χαρακτήρα κάθε εθνικού στρατού. Σύμφωνα με το Σύνταγμα, ο στρατός αναλαμβάνει την ασφάλεια και ακεραιότητα της ελληνικής επικράτειας. Επομένως, ο κύριος χώρος ανάπτυξής του πρέπει να είναι η συνοριακή οριογραμμή.

Πρώτη παρατήρηση: Τι σημαίνει η πολυετής, ουσιαστικά, αφύλακτη γραμμή των ελληνο-αλβανικών κυρίως (και όχι μόνο) συνόρων με την ταυτόχρονη παρουσία ελληνικού στρατού στη Βοσνία, στην Αλβανία και στο Κοσσυφοπέδιο, στα πλαίσια της ΝΑΤΟικής δύναμης επιτήρησης, δηλαδή ουσιαστικής κατοχής; Πάμε παρακάτω. Η υποχρεωτική ένοπλη στρατιωτική θητεία υπαγορεύεται από τη συνταγματική υποχρέωση όλων των Ελλήνων να υπερασπιστούν και εν ειρήνη την εδαφική ακεραιότητα της χώρας. Η υποχρέωση αυτή χαρακτηρίζει τον αποκλειστικά αμυντικό χαρακτήρα των Ενόπλων Δυνάμεων και παρέχεται άνευ οποιασδήποτε μισθωμένης αμοιβής. Μόνη εξαίρεση είναι η μόνιμη επαγγελματική ενασχόληση των αξιωματικών και υπαξιωματικών ως εύλογος και αναγκαίος πόρος της οικογενειακής και προσωπικής τους ζωής.

Δεύτερη παρατήρηση: Τι σημαίνει ο ουσιαστικός εξοστρακισμός εκτός ελληνικών συνόρων μισθοδοτούμενων ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και, μάλιστα, εκτός των βαθμοφόρων συμπεριλαμβάνονται ως κύριος όγκος απλοί οπλίτες, επ' αμοιβή; Εάν δεν είναι κοινοί μισθοφόροι, τότε τι είναι;

***

Σε πρόσφατες δηλώσεις του, ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Ακης Τσοχατζόπουλος μίλησε περί της ανάγκης μειώσεως του χρόνου της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας. Ερώτηση: Μήπως αυτό σημαίνει την ταυτόχρονη αύξηση του μισθοφορικού στρατεύματος και την αλλοίωση του χαρακτήρα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων; Πάμε παρακάτω. Υπάρχει μια κοινώς αποδεκτή αντίληψη ότι κάθε κοινωνία και κάθε έθνος πρέπει να αυτοπροστατεύεται με την περιοδική υποχρεωτική στράτευση και εκπαίδευση κάθε νέας γενιάς. Η ιστορική εμπειρία, ιδιαίτερα της Ελλάδας, διδάσκει ότι όταν το χρέος αυτό ανατίθεται σε μισθοφόρους, τότε η συντριβή είναι βεβαία. Εδώ οφείλονται σε σημαντικό βαθμό οι τραγικές πολεμικές ήττες των μισθοφορικών ορδών των αρχαίων Περσών από τους Ελληνες και αργότερα των τουρκικών μουσουλμανικών από την ελληνική επανάσταση.

Τρίτη παρατήρηση: Τι σημαίνει η συνεχώς αυξανόμενη αλλαγή του χαρακτήρα του ελληνικού στρατεύματος, από υποχρεωτικός αμυντικός - πατριωτικός σε μισθοφορικό και ξενοδιοίκητο; Πάμε παρακάτω. Ο μισθωμένος εκτός συνόρων ελληνικός στρατός στη Βοσνία, στην Αλβανία και το Κοσσυφοπέδιο κινείται στο πλαίσιο των ΝΑΤΟικών δυνάμεων και υπόκειται στις διαταγές της ΝΑΤΟικής διοίκησης. Η ελληνική συμμετοχή στο ΝΑΤΟ προβλέπει σημαντικές συμβατικές υποχρεώσεις της Ελλάδας έναντι της συμμαχίας. Μέσα σε αυτές είναι και ο περιορισμός της αποκλειστικά ελληνικής αμυντικής κυριαρχίας έναντι της συλλογικής διασυμμαχικής. Είναι και ο μονόπλευρος ουσιαστικά έλεγχος των ελληνικών εξοπλισμών, στη βάση της γνωστής "λεόντειας συμμαχίας" του ισχυρού επί του αδύναμου.

Είναι επίσης και η διαμόρφωση του χαρακτήρα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, σύμφωνα με τα υπερεθνικά συμφέροντα και επιδιώξεις των ισχυρών της ΝΑΤΟικής συμμαχίας.

***

Ολα αυτά, και ιδιαίτερα το τελευταίο, απειλούν να ανατρέψουν την παραδοσιακή ποιότητα και τον προσανατολισμό του ελληνικού στρατεύματος. Οι αρχαίες ελληνικές παραδόσεις υπεράσπισης της ελευθερίας κινδυνεύουν να ξεχαστούν μέσα σε ένα πολυεθνικό ιμπεριαλιστικό στρατοκρατικό συνονθύλευμα συγχρόνων βαρβάρων.

Τέταρτη παρατήρηση: Τι σημαίνει η αύξηση μισθωμένων ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων εκτός συνόρων και η συμμετοχή τους στη βίαιη επιβολή πάνω στις κοινωνίες άλλων χωρών; Πόσο απέχει πρακτικά η στρατοκρατική επιβολή σε ξένες χώρες από την επιβολή στη δική μας χώρα, την Ελλάδα;

Συμπερασματική παρατήρηση: Το μαχόμενο κίνημα ειρήνης, το κατά βαρβάρων κίνημα των Ελλήνων του Μαραθώνα και της Σαλαμίνας, της Επανάστασης του 1821, του "ΟΧΙ" του 1940 και της Εθνικής Αντίστασης, των μεταπολεμικών αγώνων για δημοκρατικές ελευθερίες και κοινωνική δικαιοσύνη, αυτό το συνεχιζόμενο και αυξανόμενο λαϊκό κίνημα, γνωρίζει ότι: Η Ειρήνη είναι συνώνυμη της ελευθερίας και ότι ο αγώνας για την ελευθερία είναι το βαρύ τίμημα για την ειρήνη. Γι' αυτό, υπερασπίζεται τις εντός των συνόρων πατριωτικές στρατιωτικές δυνάμεις και καταδικάζει τις εκτός των συνόρων στρατιωτικές δυνάμεις, που εντάσσονται σε ιμπεριαλιστικές μιλιταριστικές επιδιώξεις ισχυρών αντικοινωνικών συμφερόντων.

Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ