Τρίτη 23 Μάρτη 1999
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 6
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Πονοκέφαλος απ' τα νέα στοιχεία

Τα τελευταία στοιχεία της Eurostat, της επίσημης στατιστικής υπηρεσίας της Κομισιόν, για το εξωτερικό εμπόριο των δεκαπέντε χωρών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης επιβεβαιώνουν όλα τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ισχυρότερες χώρες, εξαιτίας της μακροχρόνιας περιοριστικής πολιτικής τους.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τα στοιχεία της Eurostat που δόθηκαν στη δημοσιότητα στις 18 Μαρτίου οι εξαγωγές των 11 χωρών της "ζώνης του ΕΥΡΩ" μειώθηκαν κατά 5% στο διάστημα από το Δεκέμβρη '97, ως το Δεκέμβρη '98. Για το σύνολο των 15 χωρών - μελών οι εξαγωγές, στο ίδιο διάστημα, μειώθηκαν κατά 9%. Τα ποσοστά είναι πολύ χαρακτηριστικά για τα σημάδια της ύφεσης που πλήττει τις οικονομίες των μεγάλων, βιομηχανικών χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ιδιαίτερα όμως πρέπει να παρακολουθήσει κανείς την εξέλιξη των τελευταίων μηνών καθώς αφ' ενός μειώνονται οι εξαγωγές, αφ' ετέρου μειώνονται οι παραγγελίες στις μεγάλες βιομηχανίες της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας...

Ο λόγος είναι απλός, η δραστική μείωση της αγοραστικής δύναμης των εργαζόμενων, των ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων έχει σαν αποτέλεσμα τη μείωση της ζήτησης, τα προϊόντα μένουν απούλητα. Εκτός από τη μείωση της ζήτησης στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στο εσωτερικό των χωρών - μελών, ανάλογη και ακόμη μεγαλύτερη μείωση παρουσιάζεται στις υπόλοιπες περιοχές του κόσμου, όπου γίνονται και οι εξαγωγές της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η άσχημη, ούτως ή άλλως οικονομική κατάσταση της Ρωσίας, των χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, της Νοτιοανατολικής Ασίας και της Λατινικής Αμερικής επιτείνεται από τις κρίσεις της "παγκοσμιοποίησης", εξέλιξη που επιδρά άμεσα στις εξαγωγές της ΕΕ.

Αυτές οι εξελίξεις, όπως είναι φυσικό, πυροδοτούν έντονες συζητήσεις στην Ευρωπαϊκή Ενωση καθώς εκτός των άλλων επηρεάζουν άμεσα την ασταθή μέχρι σήμερα πορεία του ΕΥΡΩ. Η παραίτηση του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας Οσκαρ Λαφοντέν είναι ένα επεισόδιο αυτής της διαμάχης για το πώς θα βγει η Ευρωπαϊκή Ενωση από το "ψυγείο" της ύφεσης. Κεϊνσιανές και νεοφιλελεύθερες απόψεις συγκρούονται για ποια είναι ενδεδειγμένη λύση του προβλήματος, ενός προβλήματος σύμφυτου με τον ίδιο τον καπιταλισμό και επομένως αθεράπευτου όσον αφορά στις αιτίες που το γεννούν και το αναπαράγουν. Απ' την άποψη αυτή η όποια "λύση" δοθεί δεν μπορεί παρά να λειτουργεί σαν "ασπιρίνη", καθώς το πρόβλημα επανέρχεται και κάθε φορά με οξύτερη μορφή και μεγαλύτερη ένταση.

Την ίδια περίοδο όμως αναζωπυρώνονται οι συζητήσεις για την εντατική προώθηση των λεγόμενων "διαρθρωτικών" πολιτικών. Οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, και το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης είναι προς το παρόν η "σημαία" στην εκστρατεία των πολυεθνικών επιχειρήσεων για την αντιμετώπιση της κατάστασης. Στην αντίθετη περίπτωση, τονίζουν, η μείωση της παραγωγής θα οδηγήσει σε απολύσεις και ακόμη μεγαλύτερη αύξηση της ανεργίας, μιας ανεργίας που είναι ήδη σημαντικά μεγαλύτερη απ' αυτή που θεωρείται "όριο ασφαλείας" για το σύστημα. Ετσι, υποστηρίζουν, ότι θα απελευθερωθούν κεφάλαια, με τα οποία θα αναθερμανθεί η οικονομία. Ουσιαστικά πρόκειται για "αξιοποίηση" του προβλήματος με στόχο την ακόμη μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων.

Δ. Π.


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ