Τη συνήθη τακτική του, της αδιαλλαξίας απέναντι στους Παλαιστινίους, επιστράτευσε, πάλι, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός προκειμένου να κερδίσει χρόνο, για να μπορέσει να ολοκληρώσει τις αγωνιώδεις προσπάθειες, που καταβάλλει, για να παρατείνει την παραμονή του στην εξουσία.

Ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου αρνείται να εφαρμόσει την ενδιάμεση "συμφωνία" του Ουάι Πλαντέισον, που προβλήθηκε ως επιτυχή, αμερικανικής έμπνευσης, αναβίωση της "ειρηνευτικής διαδικασίας", επικαλούμενος "αλλεπάλληλες παραβιάσεις" από την παλαιστινιακή πλευρά. Η παράλληλη επιμονή του να μην απελευθερώσει Παλαιστινίους κρατούμενους ασφαλείας, καταπατώντας, όπως υποστηρίζει η Παλαιστινιακή Αρχή, τις δεσμεύσεις του στο Μέριλαντ, έχουν προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις στα αυτόνομα παλαιστινιακά εδάφη, που τις τελευταίες ημέρες συγκλονίζονται από σφοδρότατες συγκρούσεις που, εκτός από τους τραυματίες, καταμετρούν, πλέον, και νεκρούς.

Σύμφωνα με τους πολιτικούς αναλυτές οι κινήσεις του Νετανιάχου έχουν ως αντικείμενο στόχο να επανεξασφαλίσει, έστω και προσωρινά, την υποστήριξη των ακροδεξιών συγκυβερνώντων του, προκειμένου να υπερσκελίσει το σκόπελο των ψηφοφοριών για πρόωρη διάλυση του κοινοβουλίου και προσφυγή στις κάλπες. Εντούτοις, το σχεδιασμό αυτό φαίνεται να χαλά η επιμονή του Αμερικανού Προέδρου Μπιλ Κλίντον να επισκεφτεί, χωρίς καμία καθυστέρηση, την περιοχή προκειμένου να προωθήσει τη "συμφωνία" του Ουάι Πλαντέισον, της οποίας η ενδεχόμενη κατάρρευση απειλεί άμεσα την ικανοποίηση των αμερικανικών συμφερόντων στην περιοχή. Ο Νετανιάχου δεν έκρυψε τη δυσφορία του για την επιμονή Κλίντον, τονίζοντας ότι δεν τον προσκάλεσε, αλλά δεν μπορεί και να αρνηθεί να τον δεχτεί. Η Ουάσιγκτον ανταπέδωσε αναλόγως, αφήνοντας να εννοηθεί ότι δε θα ήταν δυσαρεστημένη με πρόωρες εκλογές και αλλαγή του πολιτικού σκηνικού. Αλλωστε, το πρόβλημά της δεν είναι η παραμονή στην πρωθυπουργία του Νετανιάχου ή οποιουδήποτε άλλου, αλλά η εξασφάλιση της απόλυτης κυριαρχίας της επί των εξελίξεων.

Ε. Μ.