Μπα! Ωστε υπάρχει μια "δράκα επιχειρηματιών", που αποτελούν τους "πραγματικούς αφέντες του τόπου", οι οποίοι έχουν καταστεί "προστάτες των πολιτικών" και "στήνουν πολιτικά παιχνίδια"; Βρε, βρε, βρε! Ωστε, υπάρχουν "ελεγχόμενοι πολιτικοί, συνδικαλιστές και εξαρτώμενα ΜΜΕ", που χρησιμοποιούνται από αυτή τη "δράκα των διαπλεκόμενων" και λειτουργούν "με γνώμονα" την εξυπηρέτηση των "ιδιοτελών συμφερόντων" των τελευταίων; Αυτά υποστηρίζει η εφημερίδα "Καθημερινή" του εφοπλιστή Αλαφούζου στο προχτεσινό πρωτοσέλιδο άρθρο της. Και εμείς δεν μπορούμε παρά να σημειώσουμε το εξής αυτονόητο: "Οσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος", όπως λέει και ο πάνσοφος λαός μας. Για τα συμφέροντα αυτού του λαού κόπτονται, δήθεν, όσοι σήμερα... "μαλλιοτραβιούνται" δημοσίως με τον εξής "αλτρουιστικό" στόχο: Τον έλεγχο της ψηφιακής τηλεόρασης.

Είναι πολύ χρήσιμο να παρακολουθεί κανείς τη διαπάλη μεταξύ εκείνων που συναπαρτίζουν τη "δράκα" των διαπλεκόμενων μεγαλοσχημόνων. Των διαπλεκομένων, με την εκάστοτε εξουσία, καπιταλιστών. Μια εξουσία, η οποία έχει αναλάβει τη διαχείριση και διευθέτηση των συμφερόντων τους στο πολιτικό επίπεδο. Κυρίως, είναι χρήσιμο να παρακολουθείς τη διαπάλη τους, όταν αυτή φτάνει σε οριακά σημεία. Το "οριακό", στην περίπτωσή τους, ταυτίζεται με το μέγεθος των διακυβευόμενων κερδών. Τότε ακριβώς υποκύπτουν σε ένα μόνιμο μοτίβο: Ανοίγουν το στόμα τους. Και όταν αυτοί οι ευυπόληπτοι ανοίγουν το στόμα τους, ανοίγουν μαζί και οι κάνουλες της δυσοσμίας του καπιταλιστικού συστήματος. Οσο περισσότερα είναι τα κέρδη γύρω από τα οποία"σφάζονται", τόσο περισσότερο μιλούν. Τότε είναι η στιγμή που ο ένας βγάζει τ' άπλυτα του άλλου στη φόρα και, όλοι μαζί, σκιαγραφούν τον "υπέροχο" κόσμο τους.

Πρόκειται για τον κόσμο των μονοπωλίων και των πολυεθνικών που πατούν επί πτωμάτων. Που βαφτίζουν "δημοκρατία" την αστική δικτατορία των μεγαλοκεφαλαιούχων. Που βαφτίζουν κοινοβουλευτισμό το "μανδύα" πίσω από τον οποίο η πλουτοκρατία "νομιμοποιεί" την εκμετάλλευση του εργαζόμενου ανθρώπου και ρυθμίζουν τις υποθέσεις σφετερισμού του δημόσιου πλούτου. Που αναγνωρίζουν ως "ισονομία", όπως ο εκδότης της "καθημερινής", μόνο ό,τι τους συμφέρει στο παιχνίδι της μοιρασιάς των "λαφύρων" εκείνων που έχουν υφαρπάξει από το μόχθο εκατομμυρίων εργαζόμενων. "Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;", ρωτάει η "Καθημερινή", υποκριτικά. Γιατί ξέρει ότι και στην καπιταλιστική Ελλάδα κυβερνά αυτή η "δράκα" των καπιταλιστών και των πολυεθνικών συνεταίρων τους. Και η "δυσώδης κατάσταση" που παράγει η εξουσία τους δε "διορθώνεται". Μόνο από ανατρέπεται.